@allemaal: Bedankt voor jullie ontzettend lieve woorden! Dat doet me echt goed..
Gisterochtend ben ik toch na lang twijfelen met Koda naar het park geweest. Normaal gingen we elke zondagochtend, maar nu waren we al een tijdje niet geweest omdat het steeds te warm was, maar vooral omdat Koda zich steeds niet goed voelt en ik niet zeker wist of ik dat wel moest doen. Maar Koda vind het zo heerlijk om in het park te wandelen!
Dus ik ben vroeg opgestaan en om 8 uur met Koda richting park gegaan. Ik draag Koda altijd naar het park omdat het best wel ver lopen is voor een fretje, en zodra ze door had waar we heen gingen wist ze van enthousiasme niet welke kant ze het eerst op moest kijken..
In het park heeft ze heerlijk gesnuffeld en gekroeld en volgens mij had ze het prima naar haar zin.
Ze heeft zelfs nog geprobeerd haar eigen lunch te vangen; er bleef een vogeltje op 50cm van haar neus op de grond zitten.. En tja, als je dan een kindje bent van echte jagersfretten, moet je dat natuurlijk even proberen!

(Ikzelf ben echter blij dat het niet is gelukt, vind het toch een beetje zielig en eten kan ze hem toch niet..) Maar het was erg leuk om te zien!
Na een tijdje merkte ik dat Koda toch wel misselijk begon te worden en toen ben ik op een bankje gaan zitten en heeft Koda heerlijk in mijn nek liggen uitrusten..
Daarna zijn we maar weer richting huis gegaan.. Het eerste stuk heb ik haar gedragen, maar het laatste stuk wilde ze toch wel graag zelf lopen.
Bij thuiskomst deed ik de standaard tekencontrole en ik voel allemaal bultjes op haar borstkas! Gelukkig bleken het klitten van een klittenplant te zijn en geen teken!
Koda was de rest van de middag in een diepe slaap en had ik het huis lekker voor mij alleen en heb ik heerlijk op mijn gemak een traphoes voor de kooi gemaakt.. Dat had ik nog nooit gedaan en ik had ook geen patroon, maar het is erg goed gelukt moet ik zeggen!
Na jullie lieve woorden, de heerlijke wandeling met Koda en een middagje ontspannen voel ik me zeker weer een stuk beter!
Ik ben met Koda nu een experimentje aan het doen. Gister besloot ik toch de brokkenbrij weer te mengen met Waltham in de hoop dat ze daar minder van hoefde te eten en ze zich dus niet steeds zo misselijk hoeft te eten. Echter was het resultaat dat ze zich vlak na het eten ook een stuk minder misselijk lijkt te voelen! Ik heb d’r ontlasting goed in de gaten gehouden, maar die bleef eigenlijk prima..
Vandaag probeer ik met alleen Waltham en dat lijkt nog beter te gaan. De misselijkheid vlak na het eten is niet weg, maar wel veeel minder. Ik blijf haar ontlasting goed in de gaten houden, maar ik hoop dat dit goed gaat.. In elk geval tot ik antwoord heb van Hanneke..