Frettenvraagbaak

Spannend zeg. Ik ga maar eens heel hard duimen voor dit ventje vandaag. Sterkte Natas.

Om 8 uur heeft Happy zijn waltham en proglycem gekregen, net om half 10 ging ik naar boven, en daar ging hij weer, weer laag suiker, maar wat moet je dan doen, want hij moet nuchter blijven. Toch maar contact gezocht met de dierenarts, : suiker geven

Succes en sterkte!

Pff zeg...hij valt echt van de ene hypo in de andere

Ja, niet echt goed meer zo...

Op 04-04-2013 werd Happy geopereerd aan de alvleesklier, bedoeling insulinomen verwijderen, maar deze werden niet gevonden. Wel veel littekenweefsel in de darm die ook gekronkeld was, en het stukje van de alvleesklier werd verwijderd, in de hoop dat daar de insulinomen ingekapseld waren. Het weefsel werd ook opgestuurd om een diagnose hopelijk te krijgen.
Ondertussen werden de hypo's bij Happy meer en vaker, en hij werd op medicatie gezet. Dit werd vrij vlug al verhoogd naar het maximum en hopen dat de insulinomen zouden groeien, zodat ze "gevonden" zouden worden. Omdat de hyop's zo vlug op elkaar volgde, werd hij vandaag open gemaakt, en hopen dat er iets gevonden zou worden.
Om 8 uur heeft Happy zijn waltham en proglycem gekregen, net om half 10 ging ik naar boven, en daar ging hij weer, weer laag suiker, maar wat moet je dan doen, want hij moet nuchter blijven. Toch maar contact gezocht met de dierenarts, : suiker geven.
Daar aangekomen om 13 uur ging het suiker weer naar beneden en ging hij schokken. Hij kreeg suiker en werd klaargemaakt voor de operatie.
Tijdens de operatie werd ik erbij geroepen, er werd weer niets gevonden, ondertussen ging de dierenarts verder met de rest van de organen, de lever werd er ook bij betrokken, maar helemaal niets. Gezien de ernst wat deze ochtend weer van toepassing was, hebben we de vragen en antwoorden samen hardop gedaan.
Wil je een fret het aandoen, die niet een uur zonder suiker kan, en waar het steeds erger. Happy zou niet meer zonder toezicht kunnen spelen, liefst niet spelen om geen suikers te verbranden, het continu trillen omdat Happy zich onbehaaglijk voelt van suiker te kort.
Het enige wat nog bedacht kon worden is dat de stofwisseling niet goed werkt, en daar is niets aan te doen.
Kortom, geen enkel pluspuntje om hem in leven te houden, laat staan een fretwaardig bestaan te kunnen geven.
Zo jong, maar geen keus meer hebben...

Och nee ...ik had nog een klein beetje hoop dat er wat gevonden zou worden. Je hebt helemaal gelijk dat het geen leven voor een fretje is, maar wat een zware slag dit zeg. Hele dikke knuf Natas.

Happy kereltje...dans en wees Happy op de regenboog brug. Het ga je goed ventje

Damn.... Dit had ik niet verwacht eerlijk gezegd

Moeilijke maar terechte keuze Natascha want er zou geen sprake meer zijn van een fretwaardig bestaan. Heel veel sterkte *hugs*

Potverdorie, wat een tegenslag. Ook ik had gehoopt dat er toch nog een verscholen insulinoom voor deze problemen zou zorgen maar dat mocht niet zo zijn.
Een hele moedige beslissing weer Natas om hem te laten gaan. Heel erg veel sterkte en een dikke knuffel voor jou!

Ach gossie, ik was er een beetje bang voor....
Heel veel sterkte Natas, een moeilijke beslissing maar voor Happy het beste.

Wat erg zeg, heel veel sterkte

Verdikkie, zo bale dat je alles doet wat je kan doen en dan tot de conclusie komt dat je uiteindelijk toch nog met lege handen staat, dat er niets gevonden is en dan die moeilijke beslissing moet nemen.....
Knap van je Natas, maar dit was geen fretwaardig bestaan voor die lieverd. Maar toch, hoe moeilijk is dit dan.....
Een hele dikke knff voor jou Natas !

Lieve Happy, wordt happy boven op de Rainbowbridge, en dans mannetje op de manier zoals je dansen moet, samen met de andere fretjes daar, het ga je goed lief fretje.....

Nu het voorbij is, merk je hoe intensief je bezig bent geweest met letterlijk en figuurlijk "naast" de fret te blijven als hij eruit was. Dan besef je ook pas, hoe ernstig het allemaal was. Wat mijn gedachtegang "even kijken hoe het met hem gaat" of " zal hij al in een hypo zitten/liggen" is er nog steeds, alleen hoeft er geen ren en vliegwerk meer gedaan te worden en kun je het los laten dat het niet nodig meer is...

Het afscheid van Nobi en Macy is ook goed gegaan gisteravond....Macy vond het al vlug goed, dat ze met haar neusje zijn pootjes niet in beweging wist te duwen en ging al vrij vlug haar gang. Ze is nog een keertje terug komen kijken waar hij lag, en ze keek, dacht "ow jij doet het niet meer" , en liep door.
Nobi moest de oortjes en zijn hoofd nog even nippen/verzorgen voordat ze vertrok en haar gang ging, ze is nog 1 keertje terug geweest om het te herhalen

Agossie, het is een verlies voor de mens maar ook voor frettenvriendjes. Konden we er maar nieuwe batterijtjes in doen he, of ze weer opdraaien met een sleuteltje.....

Ik snap dat je zo bezig was met dit mannetje, dat hij helemaal in je systeem zit, het zal een groot gemis zijn, maar ook een gevoel geven van zooo, dat was het dan, het proberen te gaan loslaten. Dat is vaak zo een dubbel gevoel, dat merk ik zelf in die situaties.
Je was er voor dit ventje, dag en nacht, het gemis zal nog even voelbaar blijven, hou je taai joh ! ( knuffelsmiley).

Juist bij de fretten die zo'n intense verzorging nodig hadden is het gemis des te sterker inderdaad.

Agos...voor Nobi en Macy zal het ook een gemis zijn.

Bij die zieke fretjes merk je vaak pas achteraf hoe intensief je er mee bezig bent geweest. Je let op elk geluidje, elke beweging, houdt de klok steeds in de gaten of het niet weer tijd is voor het een of het ander. Je bent er gewoon 24/7 met je hele gestel mee bezig. Het voelt vreemd als dat ineens wegvalt...het gemis is er altijd bij een gestorven vriend(in) maar bij zorgenkindjes lijkt het veel confronterender
Dikke knuf ...Ook voor Sharina!

Goedemorgen!!
Mijn oudste dametje, Bibi, van 8 jaar, samen uit bed gerold, waltham op en net met mij de was ophangen buiten

Welke zon? Wat een mooi dametje Natas.

Sterkte nog Natascha zulke berichten zijn nooit leuk..

Heerlijk dat snoetje van Bibi....