Nakunaku
Re: Nakunaku
Bizar hoe het zo gaat. Je zou denken dat ze door het afvallen en slecht eten een ander gedrag zou vertonen
-
yvonne
- Berichten: 5980
- Lid geworden op: 16 mar 2013 22:36
- Aantal fretten: 1
- Locatie: Oostvoorne (zuid holland)
Re: Nakunaku
Wel apart idd dat ze zo gek is als een deur, dat verwacht je toch niet
Re: Nakunaku
Inderdaad vreemd niet willen eten en zo gek als een deur. Hopelijk gaat ze toch steeds beter eten.
Re: Nakunaku
Ik denk zelf dat het onstuimige puppen gdrag nog echt in haar voordeel werkt, maar ook dat ze een soort van neurotischdruk zijn heeft door de honger.
Er is sowieso geen pijl op te trekken, want afgelopen nacht heeft ze ineens het beetje brokjes dat ze in de kooi had staan helemaal opgegeten en was ze vanochtend weer 25 gram aangekomen
Ik hou alles bij met haar en bekijk het echt over een hele week. Hopelijk gaat ze nu wel profijt hebben van de medicijnen en zit er een stijgende lijn in!
Er is sowieso geen pijl op te trekken, want afgelopen nacht heeft ze ineens het beetje brokjes dat ze in de kooi had staan helemaal opgegeten en was ze vanochtend weer 25 gram aangekomen
Ik hou alles bij met haar en bekijk het echt over een hele week. Hopelijk gaat ze nu wel profijt hebben van de medicijnen en zit er een stijgende lijn in!
Re: Nakunaku
Raisin vertoont precies hetzelfde wat dat betreft. Altijd zo gek als een deur en wat happerig, maar misselijk op Waltham (gelukkig niet zo erg heen als Naku). Maar die jonge fretten zijn gewoon energie kanonnen en knettergek. Ik merk bij Raisin wel een stijgende lijn nu ze metacloperamide erbij krijgt, maar heeft echt wel een dag of 3-5 moeten duren voor ik het effect begon te zien. Herken jij dat ook Karen?
Geweldig dat ze is aangekomen eindelijk!! Ik hoop dat ze het volhoudt.
Geweldig dat ze is aangekomen eindelijk!! Ik hoop dat ze het volhoudt.
Re: Nakunaku
Ja ze doet het beter met de metacloperamide, maar de misselijkheid blijft toch enorm. Ze krijgt er nu dus bijna een week ook al omeprazole bij en daar merk ik eigenlijk geen effect van.
Vandaag is er weer 15 gram van af en ze heeft behalve haar meds met een klein theelepeltje waltham nog niets gegeten. Alleen al bij de geur van waltham of brokjes is ze al aan het smakken, rondrennen, krabben en vegen
Nu is het hier de afgelopen dagen erg druk geweest met erg veel mensen over de vloer en net iets minder aandacht, dus ik hoop dat dit daarmee te maken heeft.
Vandaag is er weer 15 gram van af en ze heeft behalve haar meds met een klein theelepeltje waltham nog niets gegeten. Alleen al bij de geur van waltham of brokjes is ze al aan het smakken, rondrennen, krabben en vegen
Nu is het hier de afgelopen dagen erg druk geweest met erg veel mensen over de vloer en net iets minder aandacht, dus ik hoop dat dit daarmee te maken heeft.
Re: Nakunaku
Heftig hoor dat het zelfs bij de geur al mis gaat 
-
yvonne
- Berichten: 5980
- Lid geworden op: 16 mar 2013 22:36
- Aantal fretten: 1
- Locatie: Oostvoorne (zuid holland)
Re: Nakunaku
Echt zo naar dat ze zo misselijk is....het is ergens wel te begrijpen dat ze niet wil eten als ze er zo beroerd van wordt.
Ik blijf duimen dat ze toch een beetje wil opknappen.
Ik blijf duimen dat ze toch een beetje wil opknappen.
Re: Nakunaku
Gisteren had Naku echt een hele slechte dag. Extreem misselijk, niet willen eten en wegduiken voor mijn handen als ik haar wil pakken (ik heb haar ook niet gedwongen te eten, want die associatie moet ze niet hebben met handen), veel smakken, krabben en vegen. Iets nieuws wat ze erbij heeft gegooid is knagen aan alles: doeken, klittenband en plastic. De randen van de poepbakken zijn helemaal beschadigd. Ze trekt alle hoezen overal van af, gooit de trapjes van de plaats en heeft zelfs een plateau er uit gedrukt ...en maar ijsberen in haar kooi. Laat ik haar dan los, gaat ze in de kamer ijsberen en heen en weer rennen. Ik kan naar voor een paar minuten wat afleiden met een speeltje en aandacht, maar dan is ze weer weg om te ijsberen.
Ook weer meer afgevallen natuurlijk en ze zit weer op 890 gram.
Vanochtend is ze ietsje rustiger weer gelukkig. Ze heeft ook wat gegeten en ze heeft ook wel lekker met mij gespeeld. Het ijsberen en knagen zie ik echter vanochtend ook nog steeds...en continu haar bekje aflikken. Ook tijdens spelen of rondrennen.
Uiteraard is er weer een mailtje met filmpjes naar Hanneke verstuurd.
...en maar ijsberen in haar kooi. Laat ik haar dan los, gaat ze in de kamer ijsberen en heen en weer rennen. Ik kan naar voor een paar minuten wat afleiden met een speeltje en aandacht, maar dan is ze weer weg om te ijsberen.Ook weer meer afgevallen natuurlijk en ze zit weer op 890 gram.
Vanochtend is ze ietsje rustiger weer gelukkig. Ze heeft ook wat gegeten en ze heeft ook wel lekker met mij gespeeld. Het ijsberen en knagen zie ik echter vanochtend ook nog steeds...en continu haar bekje aflikken. Ook tijdens spelen of rondrennen.
Uiteraard is er weer een mailtje met filmpjes naar Hanneke verstuurd.
Re: Nakunaku
Jeetje wat vreselijk is dit als ze zo extreem misselijk is.
Re: Nakunaku
Pff en ik dacht geen nieuws is goed nieuws. Gisteren expres niet gevraagd hoe het ging. Dat klinkt toch wel als optelsommetjes bij elkaar. Drama dat geknaag ook!
Re: Nakunaku
Dat klinkt niet best.
Re: Nakunaku
Dat klinkt zeker niet best Arme Naku....
Arme Naku....-
yvonne
- Berichten: 5980
- Lid geworden op: 16 mar 2013 22:36
- Aantal fretten: 1
- Locatie: Oostvoorne (zuid holland)
Re: Nakunaku
Ahhh wat naar zeg...ik voel zo met je mee Karen....je bent zo machteloos 
Re: Nakunaku
Oow wat een naar verhaal erg dat Naku zo misselijk is en je kan er zo weinig aandoen en er moet toch gegeten worden. Ik heb zelf ook ervaring met deze problemen echt verschrikkelijk, hoop dat het snel weer beter gaat.
Re: Nakunaku
Ik schrijf het hier gewoon maar allemaal op. Sommige dingen die ik al jaren bij fretjes zie, vallen nu ineens op zijn plaats bij dit geval en wetende dat mogelijk rauwe voeding een grote rol heeft gespeeld bij het altijd ziek worden van mijn fretten.
Vandaag is ze minder zichtbaar misselijk. Ze heeft haar schaaltje waltham ook binnen 2 uur opgegeten!
Ze heeft echter wel weer meer last van een typisch gedrag wat ik toeschrijf aan een zieke fret; extreem hyper gedrag. Niet gewoon pup-druk en actief, maar bij a neurotisch dwangmatig rennen. Als een wervelwind door het huis, overop en doorheen vliegen, niet uitkijken, maar gewoon doldriest rennen en ergens tegenop springen. Soms letterlijk tegen de muren of in de weg staande obstakels op. Moeilijk kunnen pakken en niet kunnen vasthouden; ze worstelen en glippen zo tussen je vingers vandaan. Tussendoor dan enkele secondes stilstaan en hijgen. Niet zoals een hond en ook niet met de flanken of zo, maar van die korte hijg geluidjes.
Dat hijgen heb ik al vaker gezien, vooral bij jonge fretten, maar Noury doet dat bijvoorbeeld ook tijdens het spelen. Vrienden van mij noemen dat "fretten-lachen". Ik vond het tot voor kort ook wel grappig, maar wist niet zo goed of het nu eigenlijk wel iets leuks was...Ik heb zelf de conclusie getrokken dat het niet zo is. Tot nu toe zie ik het alleen bij zieke fretten en dan met name dit typische maagdarm beeld. Zou het een soort van 'misselijkheid wegzuchten' kunnen zijn? Het is ook erg moeilijk op film vast te leggen, want ze doen het niet altijd.
Het hele beeld is gewoon niet te stoppen hyper gedrag. Geef je ze 2 uur speeltijd rennen ze bijna non stop 2 uur en wordt er nauwelijks met speelgoed gespeeld. Ook zijn er maar zeer korte aandacht momenten voor jou; even contact zoeken of reageren op een spelletje en zoef...weg zijn ze weer.
Van die fretjes die ook gelijk proberen met hun tandjes voor elkaar te krijgen dat je ze weer los laat. In je neus happen, je vingers pakken of je polsen. Niet uit kwaadaardigheid en het doet ook absoluut niet zeer of zo, maar de tandjes gebruiken is hun eerste (stress) reactie.
Afijn. Allemaal observaties die ik hier maar deel. Wie weet herkent iemand er wel iets in en kan het kwartje eerder vallen...dat er mogelijk iets scheelt, juist omdat ze zo (extreem) druk zijn.
Vandaag is ze minder zichtbaar misselijk. Ze heeft haar schaaltje waltham ook binnen 2 uur opgegeten!
Ze heeft echter wel weer meer last van een typisch gedrag wat ik toeschrijf aan een zieke fret; extreem hyper gedrag. Niet gewoon pup-druk en actief, maar bij a neurotisch dwangmatig rennen. Als een wervelwind door het huis, overop en doorheen vliegen, niet uitkijken, maar gewoon doldriest rennen en ergens tegenop springen. Soms letterlijk tegen de muren of in de weg staande obstakels op. Moeilijk kunnen pakken en niet kunnen vasthouden; ze worstelen en glippen zo tussen je vingers vandaan. Tussendoor dan enkele secondes stilstaan en hijgen. Niet zoals een hond en ook niet met de flanken of zo, maar van die korte hijg geluidjes.
Dat hijgen heb ik al vaker gezien, vooral bij jonge fretten, maar Noury doet dat bijvoorbeeld ook tijdens het spelen. Vrienden van mij noemen dat "fretten-lachen". Ik vond het tot voor kort ook wel grappig, maar wist niet zo goed of het nu eigenlijk wel iets leuks was...Ik heb zelf de conclusie getrokken dat het niet zo is. Tot nu toe zie ik het alleen bij zieke fretten en dan met name dit typische maagdarm beeld. Zou het een soort van 'misselijkheid wegzuchten' kunnen zijn? Het is ook erg moeilijk op film vast te leggen, want ze doen het niet altijd.
Het hele beeld is gewoon niet te stoppen hyper gedrag. Geef je ze 2 uur speeltijd rennen ze bijna non stop 2 uur en wordt er nauwelijks met speelgoed gespeeld. Ook zijn er maar zeer korte aandacht momenten voor jou; even contact zoeken of reageren op een spelletje en zoef...weg zijn ze weer.
Van die fretjes die ook gelijk proberen met hun tandjes voor elkaar te krijgen dat je ze weer los laat. In je neus happen, je vingers pakken of je polsen. Niet uit kwaadaardigheid en het doet ook absoluut niet zeer of zo, maar de tandjes gebruiken is hun eerste (stress) reactie.
Afijn. Allemaal observaties die ik hier maar deel. Wie weet herkent iemand er wel iets in en kan het kwartje eerder vallen...dat er mogelijk iets scheelt, juist omdat ze zo (extreem) druk zijn.
Re: Nakunaku
Ja het is zeker herkenbaar. Smokey had dat ook toen hij echt flink ziek was (ook dat hijgen erbij dan + hyper) en heeft dat hypere nu nog af en toe. Opvallend is dat ik er dus ook de link bij leg naar veel andere dieren toe, sowieso met veel gedrag van fretten waarvan ik zie dat het vaak alleen aan de fret wordt toegeschreven terwijl ik zelf zie dat dat helemaal niet zo lijkt te zijn. Mijn vader had een hond met chronisch maag-darmprobleem die dus na een paar jaar stabiel was. Maar thuis was het altijd liggen, zuchten, hijgen en af en toe nerveus en tegen angstig aan soms door het huis schuifelen. Buiten was het een drukke raket, maar ook veel nervositeit. Nu heb ik een uitlaathond en die heeft ook spijsverteringsproblemen (alvleesklier en maag-darm) en die vertoond echt exact hetzelfde gedrag. Maar dan ook echt exact.
Voor mezelf had ik de link al wat langer geleden gelegd dus en ben me af gaan vragen welke wisselwerking het nu eigenlijke echt is: Onzekerheid/nervositeit/angst/agressie (die ben ik er ook in gaan betrekken op den duur) --> Gezondheidsproblemen. Zelf heb ik ook last van één en ander en m'n hele overtuiging over boord gezet dat ziektes van louter buitenaf komen en misschien zelfs wel vaker van binnenuit. Dus ben info gaan verzamelen, artikelen gelezen van artsen die heel ver gaan daarin. Eentje beweerd dat 75% van alles qua ziektes uit innerlijke blokkades komt (stress dus, maar ook angst, paniek, verdriet, alle opgekropte emoties) en 25% van buitenaf (zoals straling) en uit verkeerde voeding. Nu had ik ook wel terkorten die zijn opgelost (B12 tekort) maar heel veel klachten bleven ondanks het nemen van de B12. Dus... Boek gekocht, open gesteld en klachten die ik al jarenlang heb zijn steeds meer aan het oplossen. Was de laatste jaren nachtblind is weg. Had steeds vaker last van verstopte oren is weg. Mijn hele lichaam gaat steeds beter werken.
En toen legde ik nog een link: Hanneke had mij ooit verteld dat ze had opgemerkt dat fretten die gespannen/gestresste baasjes hebben vaker ziek leken te zijn. Of sneller klachten leken te ontwikkelen. Vanuit mijn werk met honden weet ik dat elk levend wezen (en dan vooral dieren omdat die op elke actie reactie geven terwijl mensen opkroppen) als een spiegel werkt. Als ik bang ben de controle te verliezen gaan mijn uitlaathonden alle kanten op trekken. Als mijn broertje een keer boos is op de kat omdat die zijn schoenveters heeft opgegeten gaat de kat vanaf dat moment ineens vanuit het niets naar hem slaan met de klauwen uit elke keer weer terwijl hij dat voor het schoenveter voorval nooit deed. En dan nog wat dieper: Als ik bang ben dat ik niet goed genoeg ben worden mijn dieren dus ziek. Als ik bang ben dat mijn dieren ziek worden van rauwe voeding of dat er geen enkele voer op de markt goed genoeg is voor mijn dieren worden ze dus ziek van die voeding.
Lekker off-topic zo maar helpt misschien bij het beantwoorden van je vraag. Ik heb voor mezelf alle linkjes verbonden. Zorgen voor goede voeding en een gezonde leefomgeving is essentieel, maar het is nog veel belangrijker dat je zelf 100% goed in je vel zit en helemaal nergens onzeker/angstig/boos over bent eer je huisdieren aanschaft want reële kans dat je huisdier er last van krijgt vroeger of later is de conclusie die ik er zelf uit heb getrokken. En ja dat gaat heel diep en heel ver. Komt dus van 2 kanten ook wat betreft huisdieren: Ik moet zelf goed in m'n vel zitten en me nergens zorgen over maken, maar ik moet me ook geen enkele zorgen maken over m'n huisdier. En tuurlijk, als het echt ziek is dan dient er wat te gebeuren. Maar dat betekend niet dat ik me er zorgen om moet gaan maken, juist niet. Ik moet het dan behandelen en leven in het heden, het moment, het nu. Hoe meer zorgen ik me ga maken over of het morgen wel goed gaat of dat het gisteren niet zo goed ging hoe meer een wissel dat gaat trekken op zowel mij als op het dier. Op alle vlakken en aan beide zijdes van de spiegel. Dus stoppen met spiegelen en naar binnen gaan was mijn les hieruit waar ik elke dag meer over leer en op alle aspecten uit het leven nu steeds meer positieve voordelen aan het behalen ben. En als ik iets zie aan een ander bedenk ik me welke les ikzelf daaruit kan halen. Ook voor de diertjes en de gezondheid van de diertjes en de diertjes zijn het beste spiegelbeeld dat er is (op één iemand na dan).
Want het is mij opgevallen dat hoe meer die voedingsdiscussie aan het licht komt en hoe meer fretteneigenaren zich er zorgen over gaan maken en hoe meer fretten er ziek worden. En naar mijn weten is er nog geen oorzaak gevonden verder. En ook is het me opgevallen dat hoe gevoeliger een dier is, hoe eerder/makkelijker dat soort problemen ontstaan. Ze trekken de problemen die de mens opkropt en naar buiten toe richt zelf naar binnen toe als het ware. Staffie's zijn ook heel gevoelig en 8 op de 10 staff's die ik persoonlijk ken heeft last van gedragsproblemen icm gezondheidsproblemen. En 8 op de 10 baasjes die ik ken van die honden vertoond (ene keer duidelijker dan de andere keer) ook exact hetzelfde gedrag. En laat dat nou net die baasjes zijn die ook de honden hebben met gezondheidsproblemen icm gedragsproblemen.
Wil er nog aan toevoegen dat dit absoluut geen verwijten zijn, maar als je zoveel werkt met dieren en hetzelfde patroon blijft dus steeds terugkomen: Baasje zit niet lekker in het vel/verwacht dat het dier niet lekker in het vel zit en/of gaat zitten --> Dier vertoond gedragsproblemen --> Dier wordt ziek. Dan valt er op den duur zeker een kwartje. In ieder geval bij mij.
En nog meer off-topic. Maar nu weer on-topic.
Fijn dat het vandaag beter met haar gaat!
Dat is belangrijk.
Voor mezelf had ik de link al wat langer geleden gelegd dus en ben me af gaan vragen welke wisselwerking het nu eigenlijke echt is: Onzekerheid/nervositeit/angst/agressie (die ben ik er ook in gaan betrekken op den duur) --> Gezondheidsproblemen. Zelf heb ik ook last van één en ander en m'n hele overtuiging over boord gezet dat ziektes van louter buitenaf komen en misschien zelfs wel vaker van binnenuit. Dus ben info gaan verzamelen, artikelen gelezen van artsen die heel ver gaan daarin. Eentje beweerd dat 75% van alles qua ziektes uit innerlijke blokkades komt (stress dus, maar ook angst, paniek, verdriet, alle opgekropte emoties) en 25% van buitenaf (zoals straling) en uit verkeerde voeding. Nu had ik ook wel terkorten die zijn opgelost (B12 tekort) maar heel veel klachten bleven ondanks het nemen van de B12. Dus... Boek gekocht, open gesteld en klachten die ik al jarenlang heb zijn steeds meer aan het oplossen. Was de laatste jaren nachtblind is weg. Had steeds vaker last van verstopte oren is weg. Mijn hele lichaam gaat steeds beter werken.
En toen legde ik nog een link: Hanneke had mij ooit verteld dat ze had opgemerkt dat fretten die gespannen/gestresste baasjes hebben vaker ziek leken te zijn. Of sneller klachten leken te ontwikkelen. Vanuit mijn werk met honden weet ik dat elk levend wezen (en dan vooral dieren omdat die op elke actie reactie geven terwijl mensen opkroppen) als een spiegel werkt. Als ik bang ben de controle te verliezen gaan mijn uitlaathonden alle kanten op trekken. Als mijn broertje een keer boos is op de kat omdat die zijn schoenveters heeft opgegeten gaat de kat vanaf dat moment ineens vanuit het niets naar hem slaan met de klauwen uit elke keer weer terwijl hij dat voor het schoenveter voorval nooit deed. En dan nog wat dieper: Als ik bang ben dat ik niet goed genoeg ben worden mijn dieren dus ziek. Als ik bang ben dat mijn dieren ziek worden van rauwe voeding of dat er geen enkele voer op de markt goed genoeg is voor mijn dieren worden ze dus ziek van die voeding.
Lekker off-topic zo maar helpt misschien bij het beantwoorden van je vraag. Ik heb voor mezelf alle linkjes verbonden. Zorgen voor goede voeding en een gezonde leefomgeving is essentieel, maar het is nog veel belangrijker dat je zelf 100% goed in je vel zit en helemaal nergens onzeker/angstig/boos over bent eer je huisdieren aanschaft want reële kans dat je huisdier er last van krijgt vroeger of later is de conclusie die ik er zelf uit heb getrokken. En ja dat gaat heel diep en heel ver. Komt dus van 2 kanten ook wat betreft huisdieren: Ik moet zelf goed in m'n vel zitten en me nergens zorgen over maken, maar ik moet me ook geen enkele zorgen maken over m'n huisdier. En tuurlijk, als het echt ziek is dan dient er wat te gebeuren. Maar dat betekend niet dat ik me er zorgen om moet gaan maken, juist niet. Ik moet het dan behandelen en leven in het heden, het moment, het nu. Hoe meer zorgen ik me ga maken over of het morgen wel goed gaat of dat het gisteren niet zo goed ging hoe meer een wissel dat gaat trekken op zowel mij als op het dier. Op alle vlakken en aan beide zijdes van de spiegel. Dus stoppen met spiegelen en naar binnen gaan was mijn les hieruit waar ik elke dag meer over leer en op alle aspecten uit het leven nu steeds meer positieve voordelen aan het behalen ben. En als ik iets zie aan een ander bedenk ik me welke les ikzelf daaruit kan halen. Ook voor de diertjes en de gezondheid van de diertjes en de diertjes zijn het beste spiegelbeeld dat er is (op één iemand na dan).
Want het is mij opgevallen dat hoe meer die voedingsdiscussie aan het licht komt en hoe meer fretteneigenaren zich er zorgen over gaan maken en hoe meer fretten er ziek worden. En naar mijn weten is er nog geen oorzaak gevonden verder. En ook is het me opgevallen dat hoe gevoeliger een dier is, hoe eerder/makkelijker dat soort problemen ontstaan. Ze trekken de problemen die de mens opkropt en naar buiten toe richt zelf naar binnen toe als het ware. Staffie's zijn ook heel gevoelig en 8 op de 10 staff's die ik persoonlijk ken heeft last van gedragsproblemen icm gezondheidsproblemen. En 8 op de 10 baasjes die ik ken van die honden vertoond (ene keer duidelijker dan de andere keer) ook exact hetzelfde gedrag. En laat dat nou net die baasjes zijn die ook de honden hebben met gezondheidsproblemen icm gedragsproblemen.
Wil er nog aan toevoegen dat dit absoluut geen verwijten zijn, maar als je zoveel werkt met dieren en hetzelfde patroon blijft dus steeds terugkomen: Baasje zit niet lekker in het vel/verwacht dat het dier niet lekker in het vel zit en/of gaat zitten --> Dier vertoond gedragsproblemen --> Dier wordt ziek. Dan valt er op den duur zeker een kwartje. In ieder geval bij mij.
En nog meer off-topic. Maar nu weer on-topic.
Fijn dat het vandaag beter met haar gaat!
Dat is belangrijk.Re: Nakunaku
Het ergens dan ook tegenop rennen is wel fretafhankelijk. Ik herken Raisin erin, maar die had juist een uiterst goede motoriek. Pinpoint gerichte sprongen, maar verder wel idioot hyper met hetzelfde ziektebeeld.
Re: Nakunaku
Ik weet niet of ik het wel met je eens kan zijn Noëmi. Volgens jouw verhaal zou ik dan al jaren niet goed in mijn vel zitten en mijn fretten ziek maken; maar niet mijn paarden, honden en katten? Ik ben juist al meer dan 30 jaar een zeer overtuigd natuurlijk voerder voor al mijn dieren, ook de vroegere paarden...zeker toen dat nog helemaal geen hype was. Ik heb mij juist enorm verdiept in de natuurlijke behoeftes van mijn dieren en daar naar gehandeld. Geef mij een verwaarloosd of moeilijk dier en het bloeit op...ik heb mijn hele leven juist alle verschoppelingen en probleem gevallen over de vloer gekregen, omdat ik dat kon handelen en er nog iets van kon maken. Ja ik ben een gevoelsmens, zeker en ja ik ben ook wel (eens) onzeker of ik het wel goed doe, maar dat lijkt mij als intelligent wezen meer dan normaal. Alle dieren die wij als gezonde pup, kitten, veulen in huis gehaald hebben zijn allemaal ook gezond oud geworden, inclusief onze (gevoelige) whippet van bijna 14. Nog steeds helemaal gezond en heeft nog nooit wat gemankeerd.
Dat ik nu mijn twijfels heb over het rauwe voeren, komt omdat ik al een aantal jaren met fretten zit die ziek worden na verloop van tijd en er nu een link gelegd geweest is met de slechte kwaliteit van de voedseldieren/rauw vlees. Ik heb daar tot voor kort juist nooit twijfels over gehad (kip uitgezonderd) en ik vind nog steeds prooi het beste wat je een fret kunt geven; mits van goede oorsprong. Overigens heb ik dit (ziekte) met mijn katten en honden, die ook rauw/prooi voeding kregen nooit meegemaakt.
De fretten die ik nu heb, heb ik met volle overtuiging gekocht en gefokt. Ben er zeer open en met veel energie in gedoken en heb zeker niet met bijgevoelens of slecht in mijn vel zittend de afgelopen jaren doorgebracht. In tegendeel!! Ik voel mij zeer op mijn plaats met wat ik doe en de fretten hebben mij zeer veel vrienden en (via de diertjes) bijzondere momenten gebracht. Ik ben een tevreden mens met wat ik doe en hoe ik het doe.
Tot ik dus een paar weken geleden op zijn Hollands gezegd een "flinke klap in mijn smoel" kreeg en ineens met zieke fretten opgscheept zat!! Fretten die ik zeer zorgvuldig had doen laten opgroeien; waar veel (positieve!) energie en zorg in gestoken is. Met heel veel plezier overigens. Ik geniet elke dag van mijn fretjes en nog het meeste als ze vrolijk en vrij rondhupsen!
Nu ben ik gefrustreerd en moedeloos ja....maar dat was ik niet! Alles behalve...
Dus nee, het spijt mij, maar dit gaat er bij mij niet in. Ik heb nu het gevoel dat je dingen aan het omdraaien bent bij mij...ik was er juist vol van overtuigd dat ik het de laatste tijd goed aanpakte en eindelijk de juiste gezonde dieren te pakken had en verlost was van de ellende van zieke fretten! Het was een verademing om het afgelopen jaar niet maandelijks bij de Frettenkliniek op de stoep te staan, absoluut geen gemis. Het was een verademing om ongedwongen vrolijk met je fretje te kunnen spelen en niet gelijk overal wat achter te hoeven zoeken, absoluut geen gemis. Het was een verademing om gewoon weer eens weg te kunnen gaan, wetende dat je fret een muis in de kooi had liggen en het wel even een paar uit uit kon zingen, geen gemis. Het was een verademing om met een grote glimlach van plezier naar je lievelingen te kijken in plaats van een zorgelijke frons, absoluut geen gemis...
Dus nee, ik had geen zorgen om mijn dieren; het was goed, ik deed het goed en zij deden het goed. Ik had ook geen zorgen om mijzelf. Ik leef van dag tot dag, neem het zoals het is en maak er het beste van; dat heb ik al heel lang geleden geleerd. Ik ben niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten,gestresst of gefrusteerd is of opgeeft. Zo zit ik niet in elkaar.
Maar misschien is in jouw beleving mijn dwarslaesie ook iets wat door innerlijke blokkades is ontstaan....
En voor degenen die nu denken dat ik een zwaar jaar achter de rug heb. Ja dat klopt, maar het zijn juist mijn momenten met de fretten geweest die mij er doorheen hebben gesleept. De momenten dat ik gewoon alle zorgen even kon wegschuiven, de knop om zetten en ontspannen met mijn doerakjes kon spelen, knuffen... even genieten en lol hebben. Dat kon ook omdat er met hun niets aan het handje was (op de al aanwezige maar stabiele schade van Noury en Queeny na). Ik had eindelijk een leuk stel gezonde fretten die het gewoon goed deden en waar ik volop van kon genieten!
Op die manier ben ik ook ooit begonnen met fretten...open, onbezorgd en leergierig. Ik wist niet eens waar ik naar moest kijken de eerste periode...maar had wel een zieke fret! Hij kwam al ziek uit de opvang bleek later...In die tijd had ik een leuke baan en een fijn leven; heb ik hem daarmee ziek gemaakt dan?
Dus gewoon nu geen zorgen meer maken, muizen gaan voeren en genieten van het leven en alles komt goed....toch?
Dat ik nu mijn twijfels heb over het rauwe voeren, komt omdat ik al een aantal jaren met fretten zit die ziek worden na verloop van tijd en er nu een link gelegd geweest is met de slechte kwaliteit van de voedseldieren/rauw vlees. Ik heb daar tot voor kort juist nooit twijfels over gehad (kip uitgezonderd) en ik vind nog steeds prooi het beste wat je een fret kunt geven; mits van goede oorsprong. Overigens heb ik dit (ziekte) met mijn katten en honden, die ook rauw/prooi voeding kregen nooit meegemaakt.
De fretten die ik nu heb, heb ik met volle overtuiging gekocht en gefokt. Ben er zeer open en met veel energie in gedoken en heb zeker niet met bijgevoelens of slecht in mijn vel zittend de afgelopen jaren doorgebracht. In tegendeel!! Ik voel mij zeer op mijn plaats met wat ik doe en de fretten hebben mij zeer veel vrienden en (via de diertjes) bijzondere momenten gebracht. Ik ben een tevreden mens met wat ik doe en hoe ik het doe.
Tot ik dus een paar weken geleden op zijn Hollands gezegd een "flinke klap in mijn smoel" kreeg en ineens met zieke fretten opgscheept zat!! Fretten die ik zeer zorgvuldig had doen laten opgroeien; waar veel (positieve!) energie en zorg in gestoken is. Met heel veel plezier overigens. Ik geniet elke dag van mijn fretjes en nog het meeste als ze vrolijk en vrij rondhupsen!
Nu ben ik gefrustreerd en moedeloos ja....maar dat was ik niet! Alles behalve...
Dus nee, het spijt mij, maar dit gaat er bij mij niet in. Ik heb nu het gevoel dat je dingen aan het omdraaien bent bij mij...ik was er juist vol van overtuigd dat ik het de laatste tijd goed aanpakte en eindelijk de juiste gezonde dieren te pakken had en verlost was van de ellende van zieke fretten! Het was een verademing om het afgelopen jaar niet maandelijks bij de Frettenkliniek op de stoep te staan, absoluut geen gemis. Het was een verademing om ongedwongen vrolijk met je fretje te kunnen spelen en niet gelijk overal wat achter te hoeven zoeken, absoluut geen gemis. Het was een verademing om gewoon weer eens weg te kunnen gaan, wetende dat je fret een muis in de kooi had liggen en het wel even een paar uit uit kon zingen, geen gemis. Het was een verademing om met een grote glimlach van plezier naar je lievelingen te kijken in plaats van een zorgelijke frons, absoluut geen gemis...
Dus nee, ik had geen zorgen om mijn dieren; het was goed, ik deed het goed en zij deden het goed. Ik had ook geen zorgen om mijzelf. Ik leef van dag tot dag, neem het zoals het is en maak er het beste van; dat heb ik al heel lang geleden geleerd. Ik ben niet iemand die bij de pakken neer gaat zitten,gestresst of gefrusteerd is of opgeeft. Zo zit ik niet in elkaar.
Maar misschien is in jouw beleving mijn dwarslaesie ook iets wat door innerlijke blokkades is ontstaan....
En voor degenen die nu denken dat ik een zwaar jaar achter de rug heb. Ja dat klopt, maar het zijn juist mijn momenten met de fretten geweest die mij er doorheen hebben gesleept. De momenten dat ik gewoon alle zorgen even kon wegschuiven, de knop om zetten en ontspannen met mijn doerakjes kon spelen, knuffen... even genieten en lol hebben. Dat kon ook omdat er met hun niets aan het handje was (op de al aanwezige maar stabiele schade van Noury en Queeny na). Ik had eindelijk een leuk stel gezonde fretten die het gewoon goed deden en waar ik volop van kon genieten!
Op die manier ben ik ook ooit begonnen met fretten...open, onbezorgd en leergierig. Ik wist niet eens waar ik naar moest kijken de eerste periode...maar had wel een zieke fret! Hij kwam al ziek uit de opvang bleek later...In die tijd had ik een leuke baan en een fijn leven; heb ik hem daarmee ziek gemaakt dan?
Dus gewoon nu geen zorgen meer maken, muizen gaan voeren en genieten van het leven en alles komt goed....toch?