Frettenvraagbaak

Wat leuk zo een collage, een mooie herinnering aan een lief fretje !

Dank jullie wel.
Ik zal even het hele verhaal vertellen van Boeffie (waarschuwing is best heftig):

Door oppas te zijn van fretten van een vriendin van me, ben ik besmet met het frettenvirus.
En in 2007 was ik zo besmet, dat ik aan mijn eerste fret begon.
Toen wist ik nog niet van frettenopvangen e.d. dus ben opzoek gegaan via marktplaats.

Daar kwam ik een fret tegen van ongeveer 5 jaar genaamd Boeffie. Hij werd weggedaan wegens tijdgebrek
en het ging niet meer qua aantal dieren. (deze vrouw had meerdere dieren in huis, zoals honden, katten enz. )
Ben samen met Fer gaan kijken en we kwam in een huis vol met puppy's, honden, katten van alles door elkaar.
Boeffie werd tevoorschijn gehaald en tot mijn grote verbazing was het een schat van een fret.
Hij was erg lief, wist niet wat bijten was en gaf me meteen een kusje. Het was liefde op het eerst gezicht
Er werd ons verteld, dat hij niet in een kooi zat maar los liep in huis. Zijn mandje, brokjes en wat speeltjes kregen we mee, van deze lieve vrouw.
(De vrouw had teveel op haar hals gehaald, maar was een echte dierenvriend en het deed haar pijn om afstand te doen van Boeffie. Dus
hebben we al die tijd contact gehouden met haar.)
Thuis aangekomen (ik had al een plekje gemaakt voor hem) zijn plekje ingericht, mand neergezet, speeltjes een plekje gegeven etc.
Boeffie ging ondertussen zijn nieuwe omgeving verkennen en mokte goedkeurend rond. Hij liep gewoon los in de huiskamer en ging overal mee
naartoe.
We hebben een hele tijd genoten van Boeffie, maar na een jaar ongeveer werd ik wakker en liep naar beneden. Voorzichtig deed ik de deur open, verwachtend een wardancende fret te vinden achter die deur. Meneer lag echter op de bank te slapen, maar zodra die door had dat ik het was kwam ie naar me toe gerend. Zoals elke ochtend zijn brokjes bijgevuld en water, maar dat was bijna niet van gegeten/gedronken. Vreemd dacht ik nog hij zal wel geen honger hebben gehad.
Boeffie was rustiger dan normaal, hij liep nog wel rond en mokte en speelde, maar niet zoals "normaal". Het was inmiddels 17:00 uur en Fer
zou zo thuiskomen. Boeffie lag op de bank en ik stond in de keuken. Fer komt binnen en normaliter komt Boeffie hem begroeten, nu bleef hij liggen op de bank. Fer liep naar hem toe en kreeg nog een kusje. De volgende dag (zaterdag) was Boeffie rustig, maar geen indicatie dat er iets mis was met hem. Tot 12:00 uur, toen viel ineens zijn achterhand om tijdens het lopen. Dacht eerst dat hij weggleed, maar toen merkte ik dat hij naar me toe kwam en daar meer energie voor nodig had en zijn achterhand twee keer weggleed. Ik ben naar hem gegaan en tilde hem op.
Helemaal in paniek de dierenarts gebeld en in de auto gestapt. Het was een rit van 10 min, maar leek een eeuwigheid. Daar aangekomen, werd er gezwel gecontanteerd. En dit zou weleens kanker kunnen zijn, ik kreeg het advies om hem te voeren en te laten drinken. En verder goed in de gaten te houden, ze kon niks meer doen op dit moment. Maandag zou ze pas kunnen opereren of iets dergelijks. Weer thuis aangekomen een stuk van de huiskamer afgezet, want Boeffie had duidelijk geen energie meer. Alles dichtbij hem in de buurt gezet en om de 2 uur hem gevoerd en laten drinken. Het ging echt niet goed met mijn mannetje, dat was duidelijk. Eten ging bijna niet meer zonder hulp van mij, zijn energie was helemaal weg en hij was duidelijk niet meer de vrolijke lieve dondersteen die hij was. Hij haalde geen kattenkwaad mee uit, gaf me met heel veel moeite kusjes, hij was duidelijk helemaal op. Ik ben tot 02:00 uur bij hem gebleven en voordat ik ging slapen nog een knuffel gegeven.
Zondagochtend om 8:00 uur werd ik wakker gemaakt door Fer, Boeffie was in zijn slaap overleden.
Ik rende naar beneden en opende de doos (Fer had hem in een doos gelegd met zijn slaapzak) en hij lag er zo vredig bij, maar ik heb zoveel verdriet. De DA heeft autopsie gedaan en bleek dat hij kanker had, en ook uitzaaiingen. Een vrij aggressieve vorm en er was niks wat ik had kunnen doen om het te voorkomen of eerder had kunnen ontdekken. We hebben Boeffie laten cremeren en uit laten strooien bij het dierencrematorium met andere dieren. Hij was altijd samen geweest met andere dieren en dat vonden we een mooi eerbetoon.

Altijd triest om zo plotseling een fretje te verliezen inderdaad.

Ik heb de niet werkende smilies voor je verwijderd.

Damn, wat een verhaal en wat oneerlijk weer. Zo'n lieve frutzel, vol leven en happy en dan op deze manier zo snel zo ernstig ziek worden. Bah....

Ik zou hier ook doodziek van zijn hoor

Helaas hebben we maar een half jaar van hem mogen genieten, maar dat maakt de liefde zeker niet minder.
Ik vind het nog steeds zo oneerlijk en toen ik het weer las, kreeg ik weer de tranen in mijn ogen.

@Marjan bedankt!

Fijn, dat je Boeffie de laatste maanden van zijn leven nog hebt mogen vertroetelen, en van hem hebt mogen genieten.
Maar het is dan des te erger dat je zo weinig tijd met elkaar hebt gehad, en dat je machteloos staat als je fretje ziek wordt en komt te overlijden.
Dat is gewoon niet eerlijk....
Maar hij zal altijd in jouw hart blijven voortbestaan!

Vreselijk voor jullie Ray, wat is nu een half jaar, dat is echt veels te kort geweest om samen van elkaar te genieten, voor Boeffie en ook voor jullie.
Helaas heb je die dingen niet in de hand en zou je zo graag willen dat het anders was geweest.
Wees getroost door het feit dat Boeffie lekker Boeffie heeft kunnen zijn al die tijd dat hij bij jullie was, want wat zal hij genoten hebben. Lekker vrij te kunnenlopen en echt fret te kunnen zijn bij lieve baasjes.
Maar ik snap je gemis, zo eentje vergeet je nooit meer......

Bij zo een verhaal hou ik het ook amper droog hoor..... ik snap je gemis zo goed bij zo een bijzonder vrindje.....

Wat een fijn maar veel te kort leventje heeft Boeffie bij jullie gehad. Ook al was het maar een half jaar, jullie hadden hem wel in je hart gesloten. Ik vind het dat ook heel logisch dat je er veel verdriet van hebt...

Boeffie leeft voort in jullie hart en gelukkig heb je die mooie collage!

Dank jullie wel allemaal.
Hij zal zeker nooit vergeten worden.

og wat een verhaal zeg

*moet even bijkomen*
Net gespeeld met de fretten en ik ben kapot!
Bo had er erg veel zin in vandaag en bleef me maar uitdagen enz.

*zoekt mijn conditie*

Nou ja Raymond, ga je schamen! Toch maar wat vaker met ze spelen hoor.

Heerlijk hoor!

Go Ray, go!!!!

Ja erg he marjan

Echt wel Ray!

En Raymond?
Heb je je conditie al gevonden

@Esther nee daarvoor moet ik naar de sportschool denk ik

Hoe gaat het met Rebel Ray? Merk je iets nu Bo er niet meer is?

Hij is wat dagen van slag geweest maar nu gaat het goed. Hij is weer vrolijk en speelt weer.

Ps. Kan iemand de topictitel aanpassen voor mij?

Heb ik voor je gedaan Raymond.