Marjan.... je betrapt me op sufheid :-p
Woensdag 25 november moest hij tussen de controles door naar Hanneke omdat na het weekend hij
behoorlijk opgeblazen was en snel ademde. Ik moest per direct stoppen met de Metrazol die hij kreeg
omdat ze dacht dat hij galwegen/leverontsteking had. Zijn lever was vergroot en nog wat dingen die
ze uit zijn bloed en urine haalde.
De Metrazol maakte hem vreselijk misselijk dus de week voor ik ging mocht ik van 0,6 naar 0,3 ml.
Toen ik haar maandagavond een mail stuurde met mijn verhaal belde ze dinsdag dat ik woensdag
ertussen gepropt werd. Hartfalen... :-\
Omdat ik geen toestanden meer wilde en hem niet tegen wil en dank in leven wilde houden
gaf ze mij de simpele optie die hem nog een kans gaf. Furosemide of in de volksmond plaspillen
ter plekke kreeg hij er ook een injectie van om het vocht snel af te voeren. Niet echt optimistisch ging ik
daarna naar huis. De volgende ochtend liggen rekken om bij hem te gaan kijken tot ik Fred hoorde
roepen "Pluk doet het nog hoor en die wil graag eten dus je kan uit bed komen" :-p
Raar hoor, ben niet zo "kinderachtig" in die dingen maar dit keer had ik toch echt een soort drempelvrees.
Ik trok de kooi open en meneer sprong in mijn armen woehoe!
Hij mocht even voorzichtig lopen. De carrier had ik opzij gegooid de avond ervoor dat was net een zwembad!
Zijn poepbak doorweekt, had er al extra korrels in gedaan.
Ik zei tegen haar, ik geef hem een week, wordt het niet beter dan laat ik hem gaan.
We zijn 3 weken verder... hij is nog nooit zo druk geweest, althans de afgelopen jaren zeker niet!
Hij speelt al sinds de zomer niet meer met Uk dus die gingen niet meer samen los en hij zit nu apart sinds
ik denk september. Merkte aan hem dat hij rust nodig had plus ik vond rare poep dus ik moest even uitzoeken wat van wie was. Ukkie vond dit maar niks dus de volgende dag beiden rare poep WAAAH!
Uk is bijgetrokken intussen...
En nu?? Nu vreet Pluk de oren van mijn kop, loopt rustig een uur te scharrelen en kasten, lades enz. open te trekken.
Vreet Fred op en wast mijn voeten...
en alles wat ik vergeten ben
Hij zal geen 8 worden, misschien niet eens 7 (1 juni) maar hij heeft er nu nog zin in dus die kans krijgt hij gewoon!
Karen, ja dat ga ik ook doen hoor!
Kijk wel wat ze ervan vind..