Frettenvraagbaak

Mette schreef:Katten natvoer en een gekookt eitje

zo.. daar heeft ze wat aan zeg!
Kind is misschien nog ondervoed ook door die rommel!
Damn....

Mette schreef:Doet het ook Karen, gaat voorlopig nog volgens 'normale snelheid' weg. Ziet er echt al 80% beter uit in 2 dagen . Ik ben heel benieuwd waar we volgende week zijn qua energie en karakter met haar. Ik hoop dat ze een beetje zal ontpoppen.

Gaat vast goed komen meid! Je bent goed voor haar... de meeste trekken toch echt wel bij

Nou vreselijk hè... Nog erger dan aldi kattenbrokken . Ik ben in ieder geval zéér blij dat ze goed muisjes eet! De eerste keer Waltham werd ze wat misselijk van maar dat is intussen weg (krijgt ze 1x daags en rustig opgebouwd). Verder zit ze 100% op muisjes, maar morgen ga ik eens even kleine gerbilletjes proberen.

er is iemand die zweert bij Aldi brokken...... sneeuwklokje KLINGelingeling.... de zak..
Waarom van dat dure voer?

Serieus... bah!
Fijn dat ze muisjes eet dan zal de rest er ook goed in gaan.
Ze heeft wat in te halen maar het komt goed!

Het gaat niet zo heel spetterend met opvangertje Sarafina. Haar oogjes gaan al beter staan en de energie begint gelukkig te komen. Sinds gisteravond is ze eraan toe om een nieuwe ervaring op te doen en wat energie kwijt te raken in de losloopruimte eindelijk, maar ze heeft al zo'n 4 dagen een behoorlijk opgeblazen / harde buik. Nu is ze ook drachtig, maar normaliter hoort dat effect daar toch niet bij. Ze is nog niet halverwege namelijk. Daarnaast blijft ze erg misselijk. Ik kon het vooral zien al de hele week aan haar traanoogjes bij Waltham eten en de bek afvegen daarna, maar toen ik gisteren even zeker wilde stellen of ik echt pups had gevoeld en haar eerst had gelijmd met wat Waltham, kwam het er als type baby-overgeven zo weer uit over mijn hand waarmee ik haar buikje aan het voelen was. Dat heb ik nog nooit meegemaakt bij een fret. Voortaan dus niet in die volgorde, maar toch is het vervelend en vraag ik me af waar die buik en die misselijkheid dan vandaan komt. Maandag bel ik sowieso even naar Hanneke en zonodig ga ik plaatselijk naar de da met haar, maar alle tips en ervaringen zijn meegenomen. Als iemand dus iets weet heel graag!

Ik heb geen ervaring met zwangere moertjes maar als ik jou zo hoor klinkt dit toch niet goed hoor. Zelf zou ik toch maar zo snel mogelijk een afspraak bij Hanneke maken eigenlijk met die kleine dame. Wordt ze ook gelijk even helemaal goed nagekeken.

Ik denk dat een foto duidelijk maakt wat er in haar buikje zit dus dat betekent een ritje Hanneke denk ik...

Klinkt slecht. Mag je als dierenarts een dracht afbreken na een bepaalde tijd? Een operatie is wel zwaar, maar daar zat ik aan te denken toen ik het verhaal las. Als ze straks ook nog pups moet groot brengen met een lijfje dat al niet meewerkt, dat lijkt me wel erg zwaar voor haar.

Daar heb ik eerlijk gezegd ook aan zitten denken. Ook omdat je helemaal niet weet (neem ik aan) door wie ze gedekt is. Zo meteen is het door familie van haar bijvoorbeeld.

Naar Hanneke gaat ze zeker een keer mee, maar pas als ze beter hersteld is van alle stress. Het is een meisje waar voorzichtig mee omgesprongen moet worden nog en zelfs een plaatselijke da zie ik al niet helemaal zitten, maar als het niet anders is moet dat. Ik hou het dus even bij een belletje voor tips maandag want die afstand is nu te veel voor haar.

De pups groeien in elk geval wel goed dus helemaal fout van binnen zit het zeker niet. Vandaag was haar buikje alweer wat kneedbaarder. Ze gaat wel vooruit in energie en heeft ook voor het eerst losgelopen vandaag. Eindelijk na een week opknappen was ze daaraan toe. Ik maak me vooral zorgen om die misselijkheid dus en blijkbaar spontaan opduikende harde buikjes, die dan vervolgens ook weer minder worden. Typisch...

Afbreken vind ik alleen een optie als een fret door een fruns is gedekt. Het was geen 'foutje foutje' wat betreft familie maar gewoon een bewuste dracht verkoop vanuit een type fretteur wrs, dus we gaan er niet vanuit dat het familie was. Maar nee, moreel sta ik daar zelf ook alleen achter als het een ontsnappingsdekking was door een bunzing om het zo maar te noemen.
Ze zal ook gewoon incl. implantaat vertrekken uiteindelijk. Een nestje is voor haar nu minder stressvol dan een dergelijke operatie. Dan zouden naast de pijn en stress (en daar heeft ze al zoveel van gehad, ze heeft nog steeds 2 flinke helende wonden in haar nek van de dekking en al 3 verhuizingen gehad binnen 2 weken ) ook alle hormonen volledig op de kop liggen ineens zonder enig doel voor haar. Dat klinkt wel vrij menselijk, maar toch gebeurt er wel iets met een moertje na zo'n bevalling dat je kunt vergelijken met het genieten dat wij mensen ook doen.

Oke, ik hoop dat haar lijfje het aan kan.

Fijn dat ze wat beter lijkt te gaan.

Sarafina's buik is al 2 dagen weer volkomen normaal, en de dag daarvoor was het al flink afgenomen. Volgens mij voelde ze zich dus gewoon even erg beroerd die dag. Ik zal voor de zekerheid nog even bellen en wat ik zou mogen geven/moeten doen als ze misselijk blijft + vragen wat het nou heeft kunnen zijn, maar het is dus niet iets blijvends sowieso. Haar oogjes staan ook éindelijk helemaal open sinds gisteren en ze krijgt echt praatjes. Dagelijks loslopen doen we dus, zindelijkheid is ook eindelijk gelukt met andere bakken en 2 ipv 1 (halve FN bodem afgezet met bakken maar wél gelukt daardoor ) dus eigenlijk zie ik eindelijk niets geks meer nu!

Fijn zeg!

Fijn om te horen.

Geweldig nieuws, dat het maar zo mag blijven!

Klinkt weer goed gelukkig !

Zeker! Ik wordt einde middag of morgenvroeg nog even door Jeffrey teruggebeld, of Hanneke want geregeld kan ze het alsnog niet laten zelf dan even te bellen . Rond een uurtje of 13u even gebeld daarstraks. Het is een erg drukke dag daar en ze moesten ook nog gaan opereren. Hoop maar dat alles goed gaat voor Karen!

Gelukkig goede berichten.

Hanneke had aangegeven dat het enige dat veilig is Sucralfaat is. Dat heb ik nog wel, dus zal even kijken of dat lekker valt (want ook dat kan niet lekker vallen natuurlijk). Ik probeer wel even te kijken of ze nu echt nog misselijk is, want haar buikje is al dagenlang in orde. Ze veegt wel haar bekje af na het Waltham eten maar het tranen wordt er minder bij, plus ze blijft erg goed eten, haar ontlasting ziet er telkens al perfect uit, de energie blijft nog steeds erg verbeterd en de buik nu rustig.

Ik hou het even goed in de gaten. Binnenkort sowieso een rit richting Hanneke waarbij ze bij de eerste mogelijkheid mee zal gaan zodra dat voor haar ook uitkomt.

Ze is echt een super lief en nog steeds een zielig meisje. Ik behandel haar met zijden handschoentjes bij wijze van, en dat waardeert ze ontzettend. Niet te snelle bewegingen, lief praten, rustig aaien, goede voeding uiteraard en ze vertrouwt me echt volkomen nu. Ik vind het zo sneu dat ze nog steeds 2 kale plekken in haar nek heeft en hoop dat het snel hersteld. De rest van haar vacht is een heel stuk zachter, minder geel en ze ruikt al helemaal zoals mijn andere fretjes. Ik heb er echt geen enkel probleem mee dat ze lekker nog een aantal maanden tot ze ook haar implantaat krijgt bij me mag herstellen. Wat een liefje! Ze verdient het.