Nou, waar zou ik hier eens beginnen............
Momenteel, vanmorgen geteld, heb ik nog 20 fretjes hier zitten. Mijn 6 pups meegeteld.
In twee maanden drie fretjes laten inslapen, en het niet echt een plekje kunnen geven.
Timon was in 3 uur gewoon dood... mijn menneke... Jill ging door aan mijn vermoeden lymfoom, een intensief zorgfretje... en Joep die voor zijn hart en insulinomen zijn medicatie kreeg, het erg goed onder controle was, maar niet tegen de medicatie kon... dus voor mij, in mijn ogen, een stabiele fret in laten slapen, was en is erg zuur....
Als ik groter om me heen kijk, ben ik nog steeds blij, dat ik drie en half jaar, met 31 fretjes vertrok naar hier, en mijn wens om ze bij mij te laten sterven, is nog steeds uitgekomen.
Daarbij heb ik nog een aantal sukkeltjes opgevangen, verzorgt, en zelfs een huisje kunnen geven
Dus we gaan gewoon lekker hier door, ondertussen met hulp van mijn lieve vriendje, Lambert, die anderhalf jaar geleden nog nooit een fret in zijn handen had gehad, en nu de avondmedicatie soms van me overneemt hahaha.
Genoeg emotioneel gesnotter weer gehad... dan ga ik nu even Loki, mijn haarbal binnen laten, want ik zag dat die zijn rondje weer gedaan had, en er genoeg van heeft. Ondanks het overlijden van Joep gaat het niet verkeerd met hem. Voorheen zocht hij Joep op om een dansje over hem heen te maken, de laatste tijd deed hij dat ook niet meer bij Joep, en nu zijn wij de pineut. Helemaal niet erg, want hij is makkelijk uit te dagen, en geeft zelf aan als hij er genoeg van heeft