Frettenvraagbaak

Ze gaat zich steeds meer thuis voelen en is elke dag meer ontspannen. Ik kan nu rustig in de kooi bezig zijn zonder dat ze mijn handen aanvalt en we spelen ook heel voorzichtig wat samen. Ze komt me ook tussendoor meer opzoeken. Haar losloop tijden worden steeds wat langer, omdat ze zich heerlijk vermaakt. Wat een lol heeft ze met balletjes en tunnels
Ze begint nu ook meer op onderzoek te gaan. Ze is reuze handig met haar rare pootje en vandaag liep ze over de eetkamer stoelen en was ze aan het uitvogelen of ze ook op tafel kon komen...

Vastpakken vindt ze nog eng en dan wil ze wel bijten, maar ze is niet meer in paniek.

Ze komt er wel dit grappige meisje

Heb je al kunnen ontdekken wat er met haar pootje aan de hand is eigenlijk?

Klinkt alsof ze al lekker aan het wennen is! Is het haar voor- of achterpootje eigenlijk?

Is haar vrutje ook alweer een beetje proper?

Ze vermaakt zich dus wel. Heerlijk om te zien, hoe ze wennen aan je.

Het is haar rechter achterpootje en ze lijkt er geen last van te hebben. Het is ook al een hele oude blessure
Haar vulva ziet er sinds gisteren mooi schoon uit en ook haar poepjes zijn redelijk. Zoals te verwachten als ze langzaam aan op prooi over gaan.

Dat pootje wil ik door Hanneke op de foto gezet hebben en haar verder ook laten nakijken. Ik wil er alleen even mee wachten, totdat ze wat hanteerbaarder is en wat meer vertrouwen heeft. Zoals het nu is wordt het een klein drama voor haar en Hanneke.

Ik zou haar ook maar eerst even laten aclimatiseren anders zijn het wel erg veel indrukken achter elkaar voor haar.

Fijn dat ze begint te wennen!
Wat is er met haar pootje?

Het lijkt er op dat het na een ongelukje bij de heup verkeerd is vergroeid. Nu staat haar bovenbeentje wat naar buiten en het heupgewrichtje is verstijfd. De rest van het pootje werkt wel gewoon. Het lijkt niet pijnlijk en ze is er heel handig mee. Binnenkort wil ik er een röntgenfoto van laten maken om precies te zien hoe het vergroeid is en of er iets aan gedaan kan/moet worden.

Anders past ze goed hier in huis en heb ik een gehandicapt fretje

Haar lieve karaktertje komt steeds meer te voorschijn. Ze begint het lekker te vinden om gekriebeld te worden. Ze vermaakt zich uitstekend als ze los is en mokt en stuitert lekker rond. Het is een klein clowntje hoor ....en ze is echt super schattig met haar balletjes en knuffeltjes

Gisteravond zat Rui natuurlijk ook op de bank en veel aan te telefoon. Dat vond ze wel heel vreemd! Tot nu toe was ze steeds alleen met mij als ze los was. Ze probeerde telkens op de bank te springen om toch eens nader te bekijken waar die stem nou toch vandaan kwam. Tijdens een gesprek vergat Rui dat ze los was en stak zijn benen over de bank.....binnen twee seconden voelde hij al een snuitje tegen zijn voeten De beentjes gingen gelijk weer op de bank

Het is een heel erg leuk fretje en erg pienter. Of het een knuffelfretje gaat worden zien we vanzelf wel...zo is het ook goed

Gelukkig maar dat ze er geen pijn aan heeft! En wat klinkt dat heerlijk positief allemaal.
Heeft ze al kennis gemaakt met Jillz?

Enne...waar blijven de foto's ??

ik heb smakelijk gelachen om het jatten van de spullen, een kunstgebit, en ik dacht dat mijnt elefoon al bijzonder was

maar fijn dat ze steeds beter gaat karen!!!

Haha, wat een held is Rui toch.

haha heerlijk hoe je over haar verteld.
En Rui is echt een held

Nou ...ik ben ook voorzichtig met haar hoor. Gelukkig maar...

Ik moest haar vanochtend toch weer vastpakken om haar even na te kijken...eerst ging het goed, maar toen ik haar voorzichtig in haar nekje wilde pakken en op haar ruggetje draaide ging ze helemaal door het lint. Ze heeft zelfs een stukje uit de handschoen gebeten...van die dikke leren lashandschoenen!! gelukkig dat ik die aan een hand had aangetrokken en mijn andere hand snel kon wegtrekken. Toen ik haar nek losliet en haar gewoon op de buik op schoot draaide kalmeerde ze weer. Er zat ook gelijk een rode plek in haar nek ...en ik deed het echt super zachtjes hoor....

Gelukkig kalmeerde ze snel en kwam ze later ook weer gewoon om een kriebel en een aai, zonder bijt pogingen.
Haar rustig oppakken zonder paniek reactie gaat nog wel even duren denk ik. Het lijkt ook wel alsof het haar pijn doet, als ik haar in de nek pak en dat ze daardoor zo fel wordt.
Voorlopig maar even proberen op te pakken zonder aan haar nek te komen en haar heel losjes in de hand houden, zodat ze zich niet 'vast' voelt, zeg maar. Kijken of ik het zo wat kan opbouwen.

Maar wat een felle kikker kan het zijn zeg ....nu kan ik me levendig voorstellen hoe die kleine donders konijnen en ratten te pakken krijgen
En toch is het een schatje

Waarschijnlijk is ze nooit in haar nekvel beet gepakt dan. Donna werd ook een pitbull wanneer we haar in haar nekvel wilden pakken. Gelukkig is het nu wel redelijk te doen (bij Hanneke of wanneer de nagels geknipt moeten worden) maar nooit te lang want dan wordt zij ook pissig.

Vreemd van die rode plek in haar nek. Je zag dat dus door de vacht heen?

Zo Karen, dat is idd een heftige reactie zeg! Ik pak mijn fretten ook nooit in hun nekvel, maar als Hanneke dat doet laten ze het gelukkig wel zonder problemen toe.
Het lijkt er idd wel op dat het haar pijn doet
Of ze vind op haar ruggetje liggen bedreigend
Felle tante hoor.....

Klinkt als een felle tante, die precies weet wat ze wil!

Oh ik pak mijn fretten juist bewust zo nu en dan in hun nekvel. Ik heb liever dat ze er al mee bekend zijn dan dat ze in de stress schieten als Hanneke het voor het eerst doet. Maar ik zorg er wel voor dat het duidelijk voor ze is dat ik ze niet straf. Dat onderscheid kunnen ze ook maken, want anders zouden ze ook elke keer woest worden op mama-bunzing/mama-fret als zij haar pups verplaatst . Maar gewoon praten, rustig in nekvel en dan ondersteunen. Even gebitje kijken en op teken controleren en dan weer terug op de grond, snoepje erbij en niks aan de hand.

Wel een felle reactie zeg van haar!

Het gaat langzamerhand de betere kant op.
Ik kan haar nu voorzichtig oppakken zonder dat ze gelijk haar tanden in me zet ze vindt het nog wel erg spannend en is ook erg op haar hoede, maar als ik haar eenmaal op schoot zet en zachtjes aai, begint ze een beetje te ontspannen. We komen er wel

Verder heeft ze reuze lol als ze los is en hupst en mokt dat het de lieve lust is. Ze is gek op water! We hebben buiten een ondiepe frettenvijver gemaakt en daar spettert ze vol overgave in, steekt haar snoet in het water en loopt over de stenen de hele vijver door. Nog even en ze neemt een echte duik De plantenbak vindt ze ook geweldig....vooral als ze eerst kleddernat uit de vijver komt natuurlijk
...en de balletjes en knuffeltjes. Momenteel is ze helemaal weg van zo'n baby tutdoekje met een beertje. Daar zit een heel zacht rammeltje in. Het moet overal mee naar toe, sleept het de tunnels door,veegt het stof onder de kasten ermee weg en neemt het mee haar slaaphok in als ze de kooi ingaat. Zo schattig ....en ik lig in een deuk als ze er weer eens over struikelt