Frettenvraagbaak

Ondanks dat het weer belachelijk veel slecht nieuws was deze week doe ik een verwoede poging de stemming goed te houden. Gister nog een fretje ingeslapen van mijn goede vriendin Natas, de 3e v/d 4 die ze had, heel slecht nieuws bij maarliefst 3 fokkers tegelijk waar ik veel om geef enkele dagen uit elkaar, Flash, Skye die is herplaatst... Het is gewoon niet te hebben. Natas voelt zich inmiddels 'numb' en voelt er al niet eens zoveel meer bij. Ik heb dat niet nog, het raakt me nog iedere keer. Juist omdat het niet in mijn eigen huis is maar bij de mensen waar ik om geef geloof ik.

Toch heb ik een soort herindeling met de kooien gemaakt wat mij gelijk een lichte boost geeft om toch te updaten. Na een tijd denken over wat nu toch te doen met het buitenhok van Lenn en Fali dat gewoon tegen zijn einde loopt..., was ik er gister na ook een laatste advies van Karen over uit. Lenn en Fali zitten telkens met warm weer in de losloopruimtes bij de airco. Fali in de kleine (vanwege zijn onzindelijke fretteerachtergrond) en Lenn in de grote waar ook de FN's staan.

Fali ging naar een binnenkooi, en na twijfelen of Fé 1 van haar 3 FN verdiepingen op zou geven, is het het oude kleine hok van Patou geworden. Er lijkt niet al teveel interesse te zijn qua verkoop, hij staat totaal niet in de weg, dat scheelt me een onzindelijke fret op verdieping 3 en Fé hoeft niets op te geven.

Ook heb ik zowaar iets gevonden waar ik echt van geniet: het om me heen wandelen van Lenn. Waar Fali gewoon een onwijs onhandig ventje is dat heeeeel zachtjes maar wel even een teen vasthoudt, scharrelt Lenn heerlijk om je heen en luistert naar alles. Hij is langzaam in zijn bewegingen en hobbelt lekker voort en met je mee, maar nooit in de weg. Ik vind het zo gezellig dat ik heb besloten hem de kleine losloop als 'vaste kooi' te geven. De grote losloop is groot genoeg als losloopruimte voor de rest en als 2e losloopruimte heb ik natuurlijk de gehele tuin, mits het weer in een goede bui is. Ook op deze warme dagen lopen ze dan niet buiten.

Het buitenhok kan dus gesloopt gaan worden binnenkort. Lenn en Fali hebben sinds vanochtend de nieuwe opzet, en voor Fali zijn (eig Patou haar oude) kooi is alweer een verbeterplannetje bedacht mbt de verdiepingen en trapjes. Nu zijn het gewoon gaten met een onhandig trapje, maar we gaan vanavond even kijken of ik een heel stuk verdieping eruit kan zagen, met een soort 'springplankje' als trapvervanging. Een stuk steviger en bovendien kan Fali dan rechtop staan; het grootste nadeel van het hok.





Meneer past er nog aardig goed in, valt me alles mee. Natuurlijk heel veel bakken..., want Fali heeft het motto dat waar hij wakker wordt er ook zijn behoefte gedaan moet worden. Overal 1 dus met passen en meten en zo opvullend mogelijk om geschuif te voorkomen.

Ook moet ik echt wat doeken en kleden wegdoen nu ik meer plateauhoezen gebruik, en juist wat plateauhoezen bijbestellen (ga ik nu doen dus berg je Marjan). Het past gewoon niet meer in de kastjes. Lekker aan het herindelen dus. En ik hoop tevens in de komende dagen nog wat extra veilingspulletjes erbij te zetten, zowel menselijk als frettig.

Zo'n 'voorjaarsopruiming' helpt altijd in de spirit om weer even een nieuwe start te maken, dus ik hoop dat het slechte nieuws nu een beetje beperkt blijft en ik gewoon weer wat beter kan gaan genieten.

Geen weersomstandigheden meer door de buitenkooi..., en gewoon alle bakken en medicatie op 1 plek; bij de airco. Dat scheelt tijd, die ik dan weer elders aan ze kan besteden. Ben benieuwd of dat een beetje gaat helpen .

Er zijn er inderdaad veel die overleden zijn in korte tijd achter elkaar waaronder ook Mila.

Leuk dat je zo geniet van Lenn.

Leuk dat Lenn zo om je heen scharrelt, lekker van genieten! Sterkte met alle slecht nieuws berichten.

Klinkt alsof ze allemaal lekker zitten bij de airco nu En af en toe grondig wat opruimen is idd wel eens fijn.

Fijn dat er toch nog kleine dingetjes zijn waar je van kan genieten
Even lekker opruimen laat je ook vaak wat rustiger worden in je hoofd (althans dat werkt bij mij zo).

Goed van je hoor dat je het kunt opbrengen door te pakken.
Dat zijn inderdaad wel erg onhandige trappetjes zeg!

Fijn dat je door het herindelen weer wat positievere energie krijgt en niet in de laatste plaats door Lenn Het rond en om je heen hobbelen en bij je willen zijn is juist wat ik zo prettig vind aan het laten loslopen in huis al heeft dat met viespeuken ook echt wel nadelen hoor! Ik geniet er van als ze met hun neus overal bovenop willen zijn en op hun manier meehelpen ( meestal van de wal in de sloot natuurlijk! )

Ik weet zeker dat er nog een hoop ellende om ons heen gaat gebeuren met zieke fretten, maar ik ben er ook van overtuigd dat er weer betere tijden gaan komen. Het maakt het verdriet om de huidige tijd niet minder natuurlijk
Dat compleet numb en lamgeslagen zijn herken ik ook wel. Bij mij komt de klap nu langzamerhand pas...de adrenaline en de enorme stress begint te zakken, om plaats te maken voor intens verdriet. Het gaat nu pas allemaal een plaatsje krijgen...

Ja als ik verder dan 1,5 week terug ga dan kan ik er nog heeeeeeeel wat meer opsommen inderdaad Minka. Ik doelde dus echt puur op wat er binnen 1,5 week notabene alweer gebeurd. Het gaat zo hard, en zo veel .

Ik probeer nu echt de schouders eronder te zetten en zoveel mogelijk me af te sluiten voor de invloeden van buitenaf. Klinkt hard, maar mijn eigen fretten gaan er gewoon mede aan onderdoor als ik me daar dus door laat beinvloeden. Is natuurlijk makkelijker gezegd dan gedaan... maar het begin is er, met in het beginsel zoveel mogelijk lekker met mijn snuitjes te keuvelen.

Vanochtend zijn de opstapjes van Fali eraan gehangen. Het idee om een deel v/h plateau eruit te zagen ging niet door de manier waarop ze bevestigd zijn (in een dubbele zijwand wrs). Dan raakt hij zijn stevigheid kwijt. Hij moest het dus doen met mijn oorspronkelijke idee.



De ene bewust wat langer dan de ander i.v.m. de poepbak en voor wanneer hij daar mee gaat slepen. Het verticaal plaatsen om ze vast te zetten tussen de deur en achterkant werkt niet voldoende. Hij trekt ze toch wel aan de kant, dus dan maar zodat hij er makkelijk in kan lopen... En de hangmat beneden is eruit want hij graaft het teveel bij elkaar, en dan komt het in het voerbakje terecht en zuigt alle vocht op plus zorgt voor poepbakgruis, jekkes.

Tot op heden zelfs met de maffe trapjes, die ik grotendeels ook al eruit had gehaald de afgelopen twee dagen, zag ik dat hij zich nog steeds wel op de andere verdiepingen begaf en valt het me niet tegen qua zindelijkheid. 2x wat ernaast, maar dat is zeer zeer weinig denkende aan dat hij ook nog eens in een nieuw hok zit met andere geurtjes erin. Ik ben benieuwd hoe de nieuwe springplankjes gaan bevallen nu .

Ook nog een kiekje van het 'hok' van Lenn, die lag er zo vredig bij vanochtend.

(poepbak staat helemaal links naast een ladekast, waarbovenop Fali staat, past er niet bij op die hoek en zo boeiend is een poepbak niet )

Het bevalt me wel zo met Lenn in de kleine losloop .

Goed bezig Mette!
Probeer lekker te genieten van je frutsels en alle negativiteit los te laten, hoe moeilijk dat ook is
Ooit komt het goed.

Zo is dat

Vandaag in ieder geval een wat normaler dagje, 25 graden ong. Kunnen de fretjes eventjes bijkomen, pfew (en ik ook van het heen en weer lopen met ice pods nog bovenop de airco). Toch komen ze er allemaal goed doorheen moet ik zeggen, zelfs Fé nu ze op brokkenpap en meto zit.

Vanochtend het pakketje van Jeffrey gekregen, want de meto was bijna op. 2x 200 ml fles en ook alvast maar wat omeprazole korrels extra. Kunnen ze er weer even tegenaan. Nu nog zo novacam voor de kat halen bij de plaatselijke dierenarts en dan hebben we echt alles incl voeding en grit op voorraad.. Was een bestelmaand afgelopen maand.

Wat een leuke foto van Lenn, hij heeft niks te klagen in zijn nieuwe 'hok' zo te zien

Vanochtend alweer flink in tranen gezeten, omdat ik niet weet wat ik met Fé aan moet. Ondanks al vaak te hebben moeten beslissen wanneer het einde het einde is, vind ik dit voor een fret van 2 met totaal andere symptomen niet te doen. Ze is weer ietsje slechter dan ik haar ken, en likt haar bek al af als ik binnen kom lopen met het dienblaadje walthamschaaltjes met meto en omeprazole. Al die gedachtes over wat ik zie, wat anderen hebben gezegd of gezien, of ik juist daardoor niet ben gaan twijfelen en zien wat ik zie, het onwaarschijnlijke feit dat het grote gros helemaal niet ziet wat ik zie en die fretten wel gewoon 'doorleven' met hun kwaaltjes, of ik Hanneke erover moet contacten met al haar drukte, en dan mijn hart die haar zo ontzettend niet wil laten gaan, de temperaturen die toch juist minder waren 1,5 dag lang en bijna aan het einde van de zomer te zijn. En dat is nog maar een fractie van de gedachtes. Ik weet het allemaal niet meer vandaag . Ik kan dit gewoon niet. De gedachte aan elke ochtend naar de snuitjes moeten lopen zonder dat Fé er zit is niet te verdragen. En dan is ze ook nog eens de op één na jongste.

Och Mette....dikke knuffel

Van mij ook een knuffel...

Gewoon klote is het allemaal nu en die warmte doet ook geen goed bij de wat zwakkere fretten. Dus ik kan mij jou twijfels heel erg goed voorstellen. Zelf denk ik dat de gevolgen van die warmte, met name de invloed op de oren (als dat zou spelen bij haar) nog wel even blijft nawerken. Dus dan kan ik mij voorstellen dat je haar toch nog even wat meer te tijd wilt geven om weer op te knappen (zo zitten wij hier met Finn ook).
Maar het zal moeilijk blijven om het juiste moment te bepalen hoor, vooral ook het juiste moment voor jezelf, dat is ook belangrijk.
Sterkte Mette, we leven allemaal met je mee.

Dank jullie wel. Ik denk ook inderdaad dat we even het einde van de zomer moeten afwachten en duimen dat ze het in de winter beter doet. Het zou zo fijn zijn als ik deze winter nog van haar kon blijven genieten. Het is werkelijk afgrijselijk om je diertjes zo te moeten zien en niet te kunnen vragen wat ze zelf zouden willen. Kon ze het me maar vertellen .

Inderdaad, konden ze maar praten

Virtuele knuffel voor jou

{{{{{ Mette }}}}}}
Hou je taai meis!

Wat naar zeg met fe het is zo lastig te bepalen wanneer het genoeg is. Hopen dat de temperatuur wat gaat dalen dat zou voor alle fretten prettig zijn. Ik hoop echt dat ze zich beter gaat voelen