Frettenvraagbaak

Sterkte Mette

Heel veel sterkte vandaag met Fé

Veel sterkte

Ze mag uit de titel . Als ik eraan toe ben zal ik een langer stukje plaatsen hoe het ging.

Dikke knuffel En neem je tijd.

Heel veel sterkte Mette. Zo f*cking oneerlijk weer

Ik vind het moeilijk om haar zo nu meteen uit de titel te halen... Over een paar dagen maar doen?

Gisteren al heel vroeg vertrokken om de nieuwe Beagle pup Mia te verzorgen en de hondjes met Arnold voortijds op werk af te zetten en installeren. De avond ervoor de carrier al klaargemaakt. Rond een uur of 8 stortte ik ineens in, tot die tijd heeft Mia goede afleiding gegeven. Toen toch maar gevraagd of Arnold even op Mia wilde letten want ik moest de emoties toch even laten komen en voelen. Heerlijke avond gehad met haar voorzover nog mogelijk, maar oh wat een pijn al die gedachtes. Ik ben naar bed gegaan met een knallende koppijn en een berichtje op Facebook gezet nog even, maar was niet in staat naar reacties te kijken.

's Ochtends bij Hanneke een foto van mij met Fé gemaakt nog snel, haar op de weegschaal gezet, het formulier in gevuld en toch nog snel even op de mobiel gekeken waar ik een meer dan lief berichtje van Karen had staan, waardoor ik gelijk weer in tranen was. En net toen werd ik binnengeroepen, dus ik kwam al fantastisch jankend binnen bij Hanneke.



Bij doorvoelen was het middenoor logischerwijze nog altijd foute boel, maar haar binnenkant ook erg pijnlijk. Nieren nog altijd. Die zijn nooit hersteld na de bacteriële infectie. Lymfeklier ook erg pijnlijk. Daar is ze al gestopt met voelen.. Volgens mij om haar niet teveel lastig te vallen. Het is bij meer dan helder dat ze me daarom de laatste tijd waarschuwingsbeetjes geeft. Heel heel zacht doet ze dat, omdat het helemaal niet in haar karakter ligt. Het is ook zo'n lieverd.

Toen urine die er alweer groenig uitkwam, en dubbele bloedcontrole. Ontstekingscellen waren toch te hoog in het bloed, ook de actieve ontstekingscellen. Gek dat het toch weer begonnen was vind ik want ze heeft her en der een kuurtje gehad. Nog wat kleine dingetjes die ietwat hoog waren maar al met al serieus een vrij goed bloed en urine beeld. Albumine bijv. ook nog heel netjes.

Hanneke had die ochtend net wat nieuwe uitslagen voor het werkgroep onderzoek binnengekregen en gepuzzeld dat er mogelijk nog een ab was om te proberen. Eerst moesten we kijken of ze hiervoor in aanmerking kwam, maar dat kwam ze wel omdat over algemeen bloed en urine toch echt nog vrij goed was. Maar, dan had ik alles steriel moeten maken voor haar en haar gescheiden houden van de andere fretjes om de situatie zo ideaal mogelijk te maken voor de test van Hanneke. Dat is logischerwijze niet helemaal goed te doen hier tenzij ik haar loslooptijd ontneem of ruimte beperk. De bevalkooi / konijnenkooi in ons eigen schuurdeel zetten en haar laten loslopen in een canvas ren, beide ontsmetten, wassen op 90 graden. Of 3FN delen die ze al had ontsmetten. Maar toch weer extra zorg bovenop 3 andere fretten die al zorg nodig hebben, plus alle risico's en voordelen afwegende... Ik zou het niet trekken als haar iets zou overkomen en ze nog slechter zou worden van de medicatie. Iets dat ik indirect via Karen al een keer mee heb gemaakt. Voor Hanneke is het ideaal dat ik anders dan een normale eigenaar soms iets praktischer naar de fretten kan kijken, maar in het geval van Fé is dat helaas dus niet zo. Ik heb gewoon teveel gevoel voor haar waardoor mijn judgement soms echt 'off' is. Dus heb ik ervoor gekozen dat niet te doen. Ik zou het niet aankunnen als Fé iets zou overkomen.

Wel heb ik Hanneke aangegeven dat het beter en makkelijker is dat ik nu weet dat zo'n optie mogelijk in de toekomst eraan komt. Ik kan dan het ontsmettingsmiddel van te voren met Karen uitwisselen, de kooiindeling wordt automatisch geschikter als ik minder fretjes heb (dan is het makkelijker helemaal af te scheiden natuurlijk en een dergelijke fret ook een eigen losloop te geven). Mogelijk bij Fali bijv. Dat is een jonge vent van 1 met net als Fé opbouwende middenoorproblemen (bij hem verwacht ik dat het volgend jaar net zo erg is als bij Fé op nu 2 jaar, omdat ze ten tijde van 1 jaar op hetzelfde punt staan).

Daarop hebben we haar laten gaan, en is ze dicht tegen mij aan al vitaminepasta likkende van de injectie in slaap gedommeld.
Bij de sectie bleek ook haar lever te groot te zijn wat Hanneke nog niet had gevoeld. De rechternier had een deukje (afgestorven van een eerdere infectie aldus Karen). Ze had ook een vertraagde maaglediging want er zat nog steeds wat in ondanks de avond ervoor om 9 uur laatste voeding... en dat op meto zelfs. Er kwam zwartgroene inhoud uit de gal zetten wat ook echt niet goed is (moet geel zijn). En de pancreas was niet ontstoken zoals bij andere fretjes onlangs, maar wel roze met kleine rode vlekjes en bobbelig. Ze had ook nog folliculaire ontstekingsbolletjes in de galblaas wat duidt op dat ze galstenen zou gaan krijgen.
Ik mocht erbij staan en heb leerzaam meegekeken, dat kan ik gelukkig prima loskoppelen. Ik snap echter adhv al die uitkomsten nooit goed wat nou precies welke klachten geeft dus heb dat gisteren met Karen nog even doorgenomen. Het is erg fijn om daar wat over te weten merk ik, met wat ze wel niet te verduren heeft gekregen.

Ik heb haar achtergelaten voor crematie, dat kan ook individueel via hen kwam ik achter. God dat had ik eerder moeten weten. Ik was erg blij dat ik smiddags niet helemaal naar het crematorium lokaal hoefde (op het platteland bij ons) en dat sentimentele gedoe hoef aan te horen. Heel lief bedoeld allemaal, maar ik trek dat juist helemaal niet als het zo diep zit en wil het in mijn eigen tijd, niet bij vreemden, verwerken. Ze belden om half 3 al op dat ze was aangekomen en om de wensen door te spreken. Haar as(bus) komt met de post mijn kant op.

Ik heb het zwaarder dan normaal om naar de schuur te lopen. Gisteravond was het al heel pijnlijk om de medicijnenronde te doen, wetende dat ik de tijd niet had alles op te ruimen wat ik normaal doe. We hadden een BBQ van werk gehad om onze ISO certificering te vieren en het was dus al laat zat. Echter vanochtend trok ik het echt niet meer en kreeg ik het alweer echt te kwaad, dus heb ik alsnog even de tijd genomen voor die emoties en om haar spulletjes op te ruimen. Ik trek het echt niet naar haar lege kooi te blijven kijken. Ik heb al besloten dat Patou een verdieping omhoog verhuisd, en Fali dan de onderste 2 FN verdiepingen van Patou kan krijgen. Hij kan weleens onzindelijk zijn dus, en dat is onderin handiger, alsmede vanwege de plateaus waarbij gewoon de poepbakken in de hoek kunnen. Dat wil niet goed met een plateau met schuimvulling immers. Patou moet dus nog even een wisseltje doorstaan. De plateauhoezen van Fé zitten nu in de was, dus vanavond kan ze er misschien al naartoe. Naar een lege kooi kijken vind ik ook niks, dus ik probeer gewoon door te pakken zodra ik even tijd heb.

Haal haar maar uit de titel hoor Kick, net als met de lege kooi maak ik altijd vlug schoon schip. Ik vind het juist moeilijk ernaar te kijken en probeer mijn ogen weer op de toekomst te richten.

Ik lees je stukje thuis nog eens helemaal goed door want ik zit nu op mijn werk al met de tranen in mijn ogen.
Ik snap in ieder geval heel goed dat je met haar, die zo'n speciaal plekje bij je in je hart hebt, niet meer wil gaan experimenteren. Dat had ik ook echt niet gedaan.
Heel erg veel sterkte Mette en een stevige gemeende knuffel voor jou.

ik krijg ook een brok in m'n keel na het lezen van dit stuk..echt vreselijk. Dikke knuffel en veel sterkte

Ja dat kan ik goed begrijpen. Ik schrijf ook intensiever dan normaal merk ik op, maar Fé was ook een stuk intensiever .

Wat een triest verhaal Dikke knuf Mette!

Ik bedacht me dat ik nog ben vergeten te vertellen dat Hanneke tijdens de sectie 2 swabs heeft genomen en wat ontlasting rechtstreeks uit de darm in het begin van de toen nog steriele sectie. De swabs waren van het jejunum en duodenum. Ik heb op de gok geschreven hoe ze het zei en het thuis nog maar even met Karen overlegt en opgezocht. Ik doe er even een plaatje bij .
Echt organen opsturen had niet echt nut, daar treffen ze steeds niet veel bijzonder in aan / het oog van Hanneke doet daar meer dan wat zij zien. Ze liet me letterlijk wat aan de organen zien dat ze zei "de vorige keer heb ik het opgestuurd en kon ze er niets bijzonders aan zien, maar hier kijk, wij zien het met ons blote oog al" en inderdaad... Ik gok dus toch dat het enorm specifieke frettenkennis is dat de afwijking dan gelijk opvalt.

Er komen dus nog wat resultaten van haar sectie. Het zal me waarschijnlijk net zo min zeggen als de sectie zelf, maar alle beetjes helpen en wie weet voegt het weer wat toe voor het onderzoek. De onderzoeken van vorige week hebben in elk geval gezorgd voor de gedachte over dat nieuwe antibioticum, dus Hanneke puzzelt er nog steeds lustig op los. Zover het budget van de werkgroep nog rijkt dan..., maar die zal ik zelf komende maand ook weer even aanvullen.

Heel veel sterkte Mette een dikke knuffel.

Weer een fretje waar van alles mee aan de hand was Heel veel sterkte Mette en nog een dikke knuffel!

Nogmaals heel veel sterkte Mette
Ik heb er gewoon geen woorden voor nu, te veel flashbacks (wat een woordspeling weer)

ook van mij heel veel sterkte Mette. En inderdaad, wat ziet ze er goed uit op die foto. Het is zo oneerlijk!!

Dank jullie allen. Het gaat aardig goed aan deze zijde en ik stort niet meer steeds in gelukkig. Het voordeel van alles er gelijk uitgooien geloof ik... op een gegeven moment ben ik ook gewoon leeg.

Gisteravond toen Beagletje Mia sliep heb ik Patou naar Fé haar hok verhuisd en Fali naar Patou haar hok. De ombouw van het houten kastje was dus van kortere duurt dan gedacht. Die gaat gewoon naar de sloop samen met het buitenhok had ik al besloten. Voordeel voor Fali is dat hij nu weer een stuk groter zit en eigenlijk te klein zat natuurlijk. Iedereen heeft nu de ruimte die hij/zij nodig heeft. Fali heeft nog nooit in een traliekooi gezeten of plateauhoezen gehad (alleen houten hokken) dus ik ben benieuwd of hij zich een beetje gedraagt en hoe het met zijn zindelijkheid gaat. Hij heeft dus 2 FN onderverdiepingen horizontaal, met in beide hoeken een grote bak. Het spannendste is misschien de plateaus voor hem, maar ik ben benieuwd wat ik allemaal aan ga treffen de komende dagen.

Volgende week ga ik een paar nachten met Mia naar de camping waar mijn moeder een weekje staat. Dan past Arnold op de fretjes. Ik hoop dat ik tegen die tijd Fali zich netjes gedraagt als al niet sneller natuurlijk .

Gisteren 3 kaartjes tegelijk in de brievenbus voor Fé; van Hanneke, de vraagbaak en het crematie certificaat. En hop daar ging ik natuurlijk weer. Inmiddels pronken ze aan de koelkast. Prachtige kaarten die de vraagbaak zo lief stuurt .

Graag gedaan Mette