Het is goed gegaan bij Hanneke met Wousje en Nannouc, het zijn wel twee fretjes van de dag hoor.
Nannouc is incontinent en heeft al jaren een vergrootte milt, zijn achterhand wordt steeds zwakker, maar ik train elke dag met hem op loopplankjes en zo, dat heeft in mijn ogen echt zin.
Vandaag heeft hij bij Hanneke een nieuw implantaat gekregen ( hij is nooit gecastreerd), zijn nieren zijn nagekeken, hij verliest minder eiwit dan de vorige keer dus dat is erg gunstig. Zijn suiker was erg laag, 3,8, maar hij laat er geen problemen van zien, hij mag wel een extra bakje waltham naast de dagelijkse portie die hij al kreeg en hij krijgt meer proglycem. De theolair voor zijn chronische bronchitus mag ook omhoog.
Zolang meneertje geen pijn heeft en nog plezier heeft laten we hem lekker zijn gangetje gaan, hopelijk heeft hij toch nog wel eventjes.....
Wousje heeft al enige tijd een dik bovenbeentje aan haar linkerachterpoot, het is eigenlijk een raar iets. Hanneke kon er de vorige keer niet echt iets bij bedenken wat het was, mogelijk een embolie, die zou dan na wat weken op gelost kunnen gaan worden. We waren nu een maand verder, de poot is de ene keer erg dik, dan weer minder, dan weer harder, het voelt niet als een tumor aan, maar eerder als iets aan de spieren....
Toch houdt Hanneke het vanaf vandaag erop dat het toch om een embolie gaat, Wousje haar hartje is al een hele tijd zwak en onregelmatig ( HCM) , mogelijk speelt dat mee in hetgeen er in haar beentje zit, dat er een verstopping zit in het bloedvat die dan weer groter en dan weer kleiner is. Ze heeft er zelf totaal geen last van, geen pijn er aan, ze loopt normaal, het zit er gewoon, meer is het eigenlijk niet.
Het is ook geen ontsteking, want de ontstekingscellen zijn niet verhoogd.
Ze mag dus zo doorlopen, wie weet lost het zich toch nog een keer op.
Wel apart dit, we houden dit dametje goed in de gaten uiteraard.
