Frettenvraagbaak

Ja ik ben echt gevoelig voor iedere vaccinatie Helen. Als er wat in moet protesteert mijn arm vreselijk. En bloed eruit wil nog wel, maar soms krijg ik ook dan een enorme bloeduitstorting en wat stijfjes rondom die ader. Ik ben niet zo heel makkelijk met aderprikjes geloof ik

Ik kreeg ook de tip om hem de volgende keer in een bil te laten zetten, dat schijnt handiger te zijn

. Ik denk dat ik dat maar eens doe, over 10 jaar gelukkig pas.

Ik ben ook niet van de prikken, geen bloed eruit maar ook geen spul erin. Ik wordt al niet goed wanneer ik een naald aan zie komen.

Maar als je ook nog eens allergisch bent voor dat soort middelen is het helemaal geen feest.

Ik kan er ook niet naar kijken inderdaad. Hele operaties en allerlei ranzige zaken geen probleem.., maar naalden en dan specifiek in een stuk huid gaande, ieh...

Het lijkt me heel leuk het fretteren om dat eens te doen met Mila. Die stap zal ik waarschijnlijk nooit maken omdat ik bang ben dat ik mijn poppetje kwijt raak. Het is wel een hele goede verrijking voor een fret. Het stimuleert de natuurlijke instincten.

Ja ik zou willen zeggen dat je gerust eens mee mag, maar je woont érg ver van me af. Ik heb alles om haar beschermd te houden. Halsbandje met zender, voor de zekerheid ook belletjes eraan en als ze niet boven komt een fretteerschep uit EN geimporteerd om haar uit te kunnen graven op een deluxe wijze

. Maar onze grondjes zitten natuurlijk wel hier in de regio. De besten die we nu hebben in Wezep bij Zwolle.

Ik hou het wel in gedachten, dank je wel, maar het is ver weg en dan moet ik wel fysiek sterker zijn, dan dat ik nu ben, maar wie weet komt dat nog wel een keer.

Begrijpelijk!

Lenn is weer van buiten naar binnen verhuisd. Dan zit hij vandaag lekker in de airco, maar heeft hij ook geen last meer van teken. Zo'n 2 weken terug had ik hem in de handen en zat hij ineens VOL met teken. Niet 3... niet 10... nee ongeveer 50 hebben we er af gehaald. Het leek wel zo'n verwaarloosde fret vol teken

. En aangezien we bijna een week ná het fretteren zaten en het allemaal bovendien echte babytjes waren kwam het daar ook echt niet van.. Alsof er een nest uit de boom boven hem is gevallen en het buitenhok in is gewandeld. Hoe dan ook... We hebben hem de afgelopen 2 weekjes dagelijk gecontroleerd en hier en daar er nog 1 of 2 uit gehaald, maar nu is hij er helemaal vanaf nu hij binnen zit. Wat een vervelend probleem zeg aan je fretten buiten huisvesten...

Lenn zelf is er wel blij mee. Ik vond hem vanochtend lekker in de grot slapende, nieuwsgierig koppie eruit stekende. En voor het eerst (door de hormoontjes) sinds maanden is hij ook weer gewoon lekker zindelijk. Binnen kan ik de boel veel beter afdekken met doeken, dat scheelt.

Dus nu heb ik Mhysa in een FN 3 verdiepingen, Patou in een zelfbouwkastje van 3 verdiepingen, Eller op 2 verdiepingen FN en Lenn zit in zijn 3e bovendeel. In het voorjaar krijgt hij weer zijn 2 verdiepingen buitenhok.

We lopen nog steeds erg achter met de buitenren. De klep is er, maar de rest moet nog... Aangezien we de 15e en 22e een housewarming geven wachten we nu nog maar even, zodat we des te meer ruimte voor visite hebben. Daarvoor zijn de voorbereidingen en puntjes op de i in de tuin al in volle gang. We proberen het zwembad even netjes helder te krijgen, ik heb het terras en 2/3 van de schuttingen met hogedrukspuit gereinigd, terras in de olie gezet (anti-slip en vuilwerend) en vandaag werd de tuinset bezorgd. Mijn vriend is bezig een hekje te maken van het voorste terrasdeel, zodat het zwembad + frettendeel achter beschermd is tegen hondenneuzen en kinderongelukjes. Het wordt wel wat nu

. Nu hopen dat het weer de komende weken goed blijft en ook nog ná onze housewarmingen, zodat we de ren nog af krijgen voor de winter.

Lenn toch, zoveel teken! Die beesten mogen ze ook allemaal op een zinkend schip zetten van me. Onze hond had ook altijd teken van in het gras lopen, vreselijk

Gelukkig heb je ze er allemaal uit, geen last van overgehouden neem ik aan?

Die ren komt vast wel af voor de winter

We krijgen de laatste jaren steeds meer een nazomer dus als dat nu ook gebeurt hebben de frutsels een mooie ren voor het einde van het jaar.

Hij had wat van die vochtbultjes en korstjes naderhand waar ze zaten. De vochtbultjes zijn intussen al een tijdje weg, maar de korstjes zijn er hier en daar nog. Maar hij begin zo langzamerhand weer mooier te worden. Geen ringen gelukkig! Ik hou hem, ook nu hij binnen zit, nog steeds dagelijks in de gaten.
Behandelen met iets kan juist gevaarlijk zijn volgens Hanneke (bij mijn da nog even nagevraagd maar kreeg er ook geen frontline door mee

, zeer goed dat ze Hanneke vertrouwen, gezien het niet eens mijn standaard fretten da is).
Ja ik schrok me echt kapot. Zelfs heeft hij er weinig last of jeuk aan gelukkig. Hij is nog steeds zijn vrolijke zelf.

Ik hoop het wel dat we een nazomer krijgen en je gelijk krijgt! Zou bijna vergeten dat dat zo is ja, thnx voor de reminder. Het is al jaren rotweer in juli..., maar daarna komt het beter op gang. We hadden hem eigen dit voorjaar al klaar willen hebben

. Lijkt wel een grote grap achteraf. Wat een rotweer was het telkens...

Oh gatverdamme, die rottige teken!

Dus ook in een buitenkooi lopen ze gevaar, lekker dan weer. Ik moet gelijk aan Shae denken en hoe die eruit zag toen ze in de opvang kwam. Echt vreselijk die vuile bloedzuigers.

Nou aan die foto's moest ik denken, vandaar de hij leek wel een verwaarloosde/gevonden opvangfret. Wat kan dat snel gaan zeg als ze in de buurt van een nest zitten... Ze waren ook niet allemaal dezelfde kleur. Sommige zwart, sommige wit, maar wel allemaal erg klein.
Lenn wordt er nu al kriebelig van als we hem vasthouden en door zijn vacht blazen, maar het moet toch echt even dagelijks... Dat is het enige waar hij merkbaar wat last van heeft (gelukkig).

Verschrikkelijk die rot teken

Gelukkig lijkt Lenn er niets aan over gehouden te hebben.

Oh bah teken

Wij wonen in een duingebied en er zitten hier altijd overal veel teken, maar ik heb er bij BiBi nog nooit een gezien gelukkig! Gelukkig heb je ze er allemaal uit kunnen halen.

Gelukkig heb ik er bij Mila ook nog nooit één gezien. Wat kan dat snel gaan.

Heb bij Tara wel eens een teek weggehaald. Die had ze denk ik opgelopen bij Samantha thuis, die heb ik een paar dagen later ontdekt nadat ze bij ons is gekomen.

Gelukkig is Lenn er nu vanaf

Maar nu nog een housewarming mette?

Ja 2 zelfs

. Huis is nu pas redelijk 'af'. En nog niet... maar wanneer wel

In de winter waren we echt nog veelte druk met verhuizen en een beetje lekker weer met BBQ is niet verkeerd. Had hem in maart of april al willen doen, maar door de zwembadwerkzaamheden en toen puppyseizoen is dat pas zo laat geworden

.

Ik moet er niet aan denken dat Goliath een teek zou hebben, buhhhhh, niet alleen vervelend voor hem maar ik vind het zulke enge beesten en niet ongevaarlijk. Wij gaan ook niet meer in het bos lopen met de honden en Goliath, kleine paadjes nog wel maar niet in struikgewas en zo of waar veel eikebomen staan.

Gelukkig knapt Lenn weer op na die teken invasie, sneu hoor !

Afgelopen vrijdag ging ik voor de jaarlijkse entingen naar Hanneke met het 4-tal. Altijd even spannend. Hanneke begint altijd het liefst met de fret die het meeste heeft, dus ik zal hetzelfde doen

.

Eller: had vorig jaar al een buikvirusje op 6 maanden kwamen we achter bij implantaat plaatsen, dus heeft toen een kuur gehad. Hij had ook (ondanks behandelen) wat oormijt. Hij leek wel immuun voor Stronghold en pas na 3 forse behandelingen was het weg.
Momenteel was er niets mis met hem, maar hij is wel wat gevoeliger op de maag voor zijn leven daardoor, en heeft sneller last van oorsmeer / aanleg voor een chronisch middenoorontstekinkje. Uiteraard baal ik hiervan. Zeker omdat hij van een goede bevriende fokster komt, maar die dit niet heel goed op orde heeft zoals ikzelf. Hij is er jammer genoeg voor het leven door getekend.

Mhysa (Ellers zusje): had rond de puberteit was stress op de maag en de oplossing was toen apart gaan huisvesten, gezien ze als pup nog een tijdje bij Patou zat. Intussen had ze nog steeds flink stress op de maag. Nu heb ik uiteraard een nest met haar gehad, maar ook met Patou. Normaliter, en zeker omdat zij de eerste was, zou ze allang bijgetrokken moeten zijn van alle hormonen, maar Mhysa blijft wat gelig en gestresster. Patou is allang zichzelf. En ondanks dat Patou wel stress uit, doet Mhysa dit minder. Ze kropt het meer op en ik heb leren ontdekken wat haar symptomen zijn. Ik wist dus dat die hoog was, maar het blijft vervelend als je niet kunt ontdekken/verbeteren wat er dan gaande is. Voor de zekerheid hebben we een bloedtest gedaan, en alles was zoals verwacht wel in orde. Toch krijgt ze preventief een kuurtje.

Lenn: had alleen een vergrote buiklymfeklier. Direct gevolg van rauwvoeding. Die moet soms wat harder werken. Dat risico heb ik er echter voor over.

Patou: no problem at all.

Daarna zijn we doorgereden naar een andere fretteneigenaar om samen wat kiekjes te maken van de fretten. Ik zal van allen hun mooisten plaatsen:

Patou:
Afbeelding