Frettenvraagbaak

Oh gelukkig maar. Ik weet nog als de dag van gisteren hoe dat gehuil door merg en been ging dus ik heb niet alleen medelijden met haar maar ook met jou nu.

Ja het gaat echt door merg en been, ik moet geregeld maken dat ik weg kom omdat de tranen bij mezelf omhoog komen. Emotioneel heeft het een flinke wisselwerking. Hoop dat het nu gauw gaat stoppen. Als het goed is zou ze een beetje rond het kantelpunt moeten komen nu, maar ik merk nog niets . Helpt niet met het achter moeten laten van alle liefjes bij Arnold. Grootse moedergevoelens! Worden een paar zware daagjes waarin ik veeeeel updates van thuis wil .

Het klinkt allemaal erg zwaar Mette. Sterkte de komende tijd, zowel met jezelf als met de frutsels!

Dank Kick! Het werkt sowieso al therapeutisch om 'de lading even kwijt te kunnen' . Hoop ook dat ik even de tijd vind om alles even lekker op orde te krijgen voor mijn gevoel, alvorens het vertrek.

Klinkt allemaal heftig Mette, sterkte ermee en probeer het idd allemaal even aan Arnold over te laten.
Komt vast goed! Veel plezier in Denemarken.

Vanavond even met de meeste fretten "geknuffeld"

Maar wat is Yuki een vetklep.

Veel plezier in Denemarken

Het zat niet mee; mijn paspoort bleek verlopen bij gisteravond wat spullen klaarleggen . Sufkop dat ik ben, door het drukke voorjaar en de wintersport en Finland reizen, helemaal vergeten opnieuw in mijn agenda te zetten na die tijd. Kom je dan op woensdagavond achter terwijl vrijdag al vliegende... Zelfs een spoedaanvraag duurt 1 werkdag, en die had ik niet meer. Zat dus zowaar bij de Koninglijke Marechaussee vanochtend om een noodpaspoort te regelen, maar het is gelukt . Ik schoot er niet eens in de stress door, dat vond ik dan wel weer knap . Voel me er al aardig klaar voor gelukkig! Vanavond even de laatste dingetjes pakken, laatste knuffels en muisjes uitdelen en dan op naar Hilversum, deel 1 van de reis .

Oh, dat is niet handig. Gelukkig maar dat je het nog hebt kunnen regelen, een goede reis alvast.

Ik ben weer terug! Ik heb de fretjes verschrikkelijk gemist en baal dat ik weer op werk zit vandaag. Helemaal genietende thuis! Kan niet wachten vanavond weer bij ze te zijn . Ik was blij dat ik lekker zelf weer even de ronde kon doen gisteravond. Op zo'n moment geniet ik zelfs gigantisch van al het schoonmaakwerk .

Het was verder erg gezellig en leerzaam! Veel mensen en fretten ontmoet. Ze hebben in Denemarken nog wel wat ik noem 'de ouderwetse manier van fretten houden'. Het zit allemaal samen en op brokken. Gigantisch veel op de keuring gehad met slechte gebitten, stugge of zelfs plakkerige vachten, veel vet op de buik en weinig op de ribben (stress), soms zelfs wonden in de nek. Gelukkig zaten er ook goede tussen, maar over het algemeen ben ik gewoon weer blij om dan mijn eigen grut te zien. Nog even flink door hun vachtjes gevoeld, ribben gevoeld, maar nee... ik ben écht niet te streng geweest . Het ziet er gewoon zo ontzettend anders uit als ze op prooi zitten en apart gehuisvest zit!

Arnold heeft uitstekend voor ze gezorgd en nu is het voor mij gereedmaken en leven naar vrijdag, wanneer ik naar Hanneke ga. De complete ochtend is voor me gereserveerd want er moet een hoop gebeuren . Voornamelijk veel entingen, maar ook belangrijke checks voor o.a. Sarafina, Yuki en bij Koda wordt zelfs zijn implantaat eruit gehaald. Behoorlijk spannend!

Wel triest om te horen dat het niet zo heel goed is gesteld met de fretten in Denemarken En dat je dat dan ook nog moet zien op een 'show'...

Gelukkig hebben wij hier ook lekkere volle pluizebollen met gezonde vetjes

*kijkt naar Bono's plofbuikje* Gezonde vetjes ja Veel beter dan wat je beschrijft Mette, zou dat erg vervelend vinden om te zien, wetende dat die dieren dus eigenlijk een 'rot'leven hebben.

Ja dat is het zeker. Ik heb er ook 1 met wonden gediskwalificeerd zelfs, ik werd er al misselijk van als ik ernaar keek. Ook nog een 'hartig woordje' met de eigenaar gesproken, maar ze wilde er niet aan om dat moertje bij een etterende-ram weg te hoduen. Ongelooflijk voor mij... Dat is niet eens meer de ouderwetse manier maar gewoon mishandeling in mijn ogen. Vreselijk.

De meeste fretten doen het er verbazend best aardig mee Stefanie. Ze hebben wat stugge vachten en het gaat dan in de orde van aanpassen en 'geforceerd samenleven' waar fretten best aardig in zijn, maar nee, ze behalen ook niet de leeftijden die wij hier in NL hebben. Er kan nog best wat bijgeleerd worden. Zieke fretten heb ik er maar 2 van over de tafel gekregen, plus die met wonden die ik heb gediskwalificeerd. Maar ook dat kun je dan aan eigenaren meegeven. Zij kijken er gewoon nog niet zo naar als wij dat doen. Maar elk zaadje dat je plant is er 1, dus het helpt in ieder geval dat we dus veel zaken op het keuringsformulier konden meegeven aan de eigenaren. Ik weet zeker dat enkelen er wat van geleerd hebben, en zo ook sprak ik de organisator zeer uitgebreid over solitaire huisvesting en wat dat zoal met een fret en voor een eigenaar doet. Ze snapte het daarna zeker, maar ze willen er daar gewoon nog niet aan merk ik. Is toch allemaal kostbaarder qua ruimtes en hokken natuurlijk... Het heeft hier ook even geduurd om het 'in te burgeren' dus het heeft tijd nodig. Ik hoop dat ze er ooit in mee zullen gaan want het resultaat is ontzettend duidelijk zichtbaar.

Ik ben nog steeds druk met wat groepen opnieuw inventariseren nu het hormoonimplantaat van Lenn werkzaam is, Yuki zal verhuizen en Fé erbij is gekomen. Ik heb gisteravond (omdat Lenn en Eller beide Koda niet leuk vinden) eens gekeken of de jonge Fé en haar albino zusje die de 19e verhuisd, die meer open staan door hun leeftijd, Koda leuk vinden. En zowaar, het lijkt een match made in heaven dus even een paar dagen aankijken wat Koda ervan vindt (want eerlijk... Fé vindt door haar leeftijd alles leuk ) . Koda vond het een groot feest gisteravond en stuiterde flink mee! De pubermeiden zijn (goh) echt aan het puberen. De energie zit op een toplevel zoals in het filmpje te zien. Koda was vanochtend al wat rustiger, zo eenmaal wat gewend, dus hij stuitert wat minder dan gisteravond.

Het zou wel een combo from hell zijn; Koda en Fé, want Fé is nu al een master ontsnapper..., evenals Koda. Aan de andere kant handig, want dan weet ik gewoon vooraf al dat de mogelijkheid bestaat dat ze weer buiten de ren staan . Beide kunnen mooi in de hele tuin loslopen dan binnenkort ipv in de playpen waar ze uit kunnen komen. Het zijn een stelletje bere slimme fretten die 2.

Lenn blijft voorlopig mooi nog even apart lopen en voor Patou ga ik één dezer dagen even kijken of ze Mhysa en Eller, en andersom, nog leuk vindt. Altijd even een gepuzzel bij mij in deze tijd v/h jaar.

Dit is een lang filmpje, de volgende is maar 40 sec



En, ook nog een knotsgek filmpje van de 2 zonder Koda afgelopen week, toen ze (bij uitzondering) een speelrondje in de regen hadden. Ook dat is (nu nog) bere leuk.

Wat een stuiterballen zeg

Bij het eerste filpmje op 15 seconden ik weet niet omdat het komt of het puppen speelgedrag is, maar ik vind het er nogal heftig aan toe gaan.

Ja dat is pubergedrag, of eigenlijk nog niet eens, want dat begint al op een eerdere leeftijd zelfs. Oefengedrag voor prooi, maar ze weten precies hoever ze kunnen gaan. Voor een volwassen stel ook ábsoluut not done uiteraard, maar het werkt toch allemaal net even anders op deze leeftijd. Ze huilen het uit als ze niet bij elkaar mogen, en ik kan je zeggen dat dat er ook heel heftig aan toe gaat . Al wordt het steeds een stukje beter de laatste halve week ong. Ze genieten er ontzettend van om samen rond te racen. Ze zitten bijna op het punt van de bunzing dat ze hun eigen padje gaan, maar ook in de natuur gaat het zo. Van 8-12 weken zijn ze zich aan het klaarstomen om zelf te kunnen jagen.

Ja... op je benen, je voeten, je handen :-p
Natsumi ziet iedere beweging op dit moment als iets dat waarschijnlijk wel eetbaar is

Echt super om te zien dat ze het zo goed naar hun zin hebben bij jou!

Mette dank je voor je uitleg.

Leuk hoor om dat jonge grut te zien donderstenen. Alleen wel kinderachtig dat je niet lekker bij ze gaat zitten wanneer het een beetje regent.