Frettenvraagbaak

En?

Ben ook wel heel erg benieuwd.

Ik vond het erg zwaar en moeilijk en kwam er behoorlijk in de war vandaan zelfs. Ben nog even het centrum ingereden omdat Rochelle daar toevallig werkt, en heb even 2 uur met haar kunnen kletsen en bijkomen gelukkig. Was om half 7 thuis uiteindelijk.

Ze was toch wel een ergere bijter dan gedacht, als in; echt het onwijs gemene constant die kop omgooien en pakken wat ze pakken kan. Van het type dat het ook jaren duurt of nooit lukt om het beter te laten worden. Naar mijn mening kan dat bijna alleen maar komen doordat ze als pup volkomen verkloot zijn en gewoon geen mens-gewenning hebben gehad, en zowat een hekel aan mensen daardoor.

Ik was al redelijk zenuwachtig voor het feit dat je binnen korte tijd moet bepalen of je dan een klik hebt... want hoe weet je dat nou zo snel? En mede daardoor ging ik van "nou, dat gaan we gewoon doen en of die klik wel of niet komt, qua zorg komt het wel goed" qua gevoel naar "Waar begin ik aan? want het is wel gelijk bij de eerste reddingsactie een niveau 100 bij wijze van spreken...". Dat ik het wel wil aangaan als het juiste moertje op mijn pad komt die ergens hulp nodig heeft ok, maar is dit dan dat juiste moertje en moet ik gelijk aan het maximum level beginnen? Want dat maken haar bijtproblemen het wel. Bij dat idee baalde ik ook weer van mezelf... want ik dacht toch alles aan te kunnen. Maar bij dat idee dacht ik weer "dat kan ik ook wel... alleen is dit net een week na het verliezen van 2 fretten en een hondenpup erbij net niet ideaal voor zó'n enorme uitdaging"... En al die gevoelens bij elkaar maakten het toch een "ik kan er beter over na gaan denken en wat mensen om raad vragen" dan haar meenemen en voor jaren een verplichting aangaan gelijk. Want als ik het doe doe ik het ook goed. Ze vroeg nog of ik haar niet mee wilde en terug kon nemen als het niet wil, maar dat ga ik het fretje niet aandoen. Ik ga wel altijd uit van wat het beste is voor de fret.

Het is een heel raar gevoel ook omdat ik normaal altijd aan de andere kant sta en al zoveel fretten heb geplaatst, ook reddingsacties en zat moeilijke fretten met handleidingen op allerlei wijzes... en ook precies snap welk enorm probleem ze zich op de hals heeft gehaald en hoe ontzettend onplaatsbaar ze wel niet is op deze manier. Ik zou dan ook dolgraag willen helpen maar het is bijna een onmogelijke opgave. Volkomen jammer dat mensen een fret zo kunnen verkloten ook. En nu klinkt het weer alsof ze ontzettend extreem is... maar het is gewoon echt wel een stevige bijter en niet om reden die een zomaar zijn op te lossen. Fali hield ik uiteindelijk ook vanwege zijn spanning richting mensen in combinatie met medische problemen.. dat ga je iemand niet voor zijn lol aandoen als ze echt een gezellige binnenfret zoeken. Hij zit hier ook prima. Maar dit fretje heeft dat gevoel nog veel erger. Wie doe je daar nu een plezier mee?

Ik was dus ook echt een beetje in de war erna. Verdrietig dat ik niet kon helpen, in de war van alle gevoelens van mezelf, het fretje en zijzelf die ik alledrie tegelijk aanvoel en ook boos op mezelf van een soort gevoel van falen, want ik had zo graag geholpen. Althans.. eenmaal buiten en even overleggende met Karen en Rochelle en Arnold, kom ik toch snel tot de conclusie dat de twijfel er niet voor niets is en ik zelf nog wat te wankel op mijn benen sta na alle veranderingen van 6 naar 3 fretten en een hondenpup. Als een reddingsactie echt goed voelt en die klik goed is dan voel ik dat ook wel, en dat was dit blijkbaar niet. Maar toch grijpt het me zo hard aan dat dat er dan niet is, dat ik gewoon stevig baal niet te kunnen waarmaken om haar een goed leven te gaan geven. Ik mag dan wel aan de Frettenkliniek mee hebben geholpen, maar het voelt toch als falen.

Ik heb het probleem net ook bij Natascha voorgelegd en ze gaat me er morgen over bellen, heel lief. Ik ben gewoon heel benieuwd hoe zoiets aan te pakken is, ondanks dat ik misschien nu niet kan helpen, en ook of ze ideeën heeft over hoe we haar kunnen helpen misschien.

Je bent een topper Mette en zie dit echt niet als falen hoor!
Ik vind dat je de juiste keuze hebt gemaakt op dit moment
Dit fretje heeft op dit moment meer nodig dan jij haar kunt bieden en het siert je juist dat je dat ziet.

Mjeh, zo zie ik het nog niet helemaal maar wie weet komt dat nog. Wel lief! Ik moet nog even laten bezinken geloof ik. Ook heel benieuwd wat Natascha zegt morgen.

Ik denk dat zolang je gevoel zegt dat dit niet de juiste tijd en/of de juiste fret is, je het niet moet doen. Daar moet je je niet schuldig over voelen hoor

Ik vind zeer zeker niet dat je gefaald hebt hoor en met zoveel twijfel doe je er goed aan het nog even te laten rusten. Ook al snap ik helemaal dat je het een heel moeilijke beslissing vind en dat je je er rot door voelt.
Je moet maar zo denken, dit fretje heeft rust en stabiliteit nodig maar zolang het bij jou in je hoofd nog niet kalm is, zal het je ook niet lukken het haar te bieden.

Ik sluit me aan bij wat de anderen zeggen.
Als de twijfel er is en/of het voelt niet goed, dan is dit op dit moment de juiste keuze.
Hoe sneu het ook is voor het fretje. Niemand heeft er iets aan als het straks bij jou zit en het gaat niet goed.
Sterkte meis, en niet twijfelen aan jezelf! Neem je tijd

Ik sluit me aan bij iedereen. Bij twijfel niet doen.

Het is echt geen falen. Het is juist heel mooi dat je al zo snel gaat kijken of er andere fretjes zijn die je kan helpen. Het maakt het knap dat je durft aan te geven dat het niet goed voelt en eerst gaat nadenken en advies vragen voordat je overhaaste beslissingen neemt. Dus neem vooral je tijd en voelt het niet goed doe het dan niet.

Dank jullie wel. Ik wacht 'gewoon nog even op de juiste' (klinkt makkelijker gezegd dan gedaan) en totdat het verlies wat minder confronterend is hopelijk.

Uiteindelijk komt diegene waar je wel een klik mee hebt vanzelf wel weer op je pad. De frettenwereld blijft een kleine wereld hoor.

Ik hoop het. Het is niet vaak dat ik dat denk/heb. Eens in de 3 jaar ofzo. Hoop niet dat ik weer 3 jaar moet wachten op zo'n fretje zoals die ik ten tijde van mijn campingtripje zag. Ik heb er wel van geleerd dat het mij kennelijk ook veel onrust en twijfel geeft om 'zomaar even te gaan kijken of de klik er is' want het doet toch wel wat als je dan moet aangeven dat het nu niet handig is.

Ik ben, na het zien van een tip van Pam, aan het experimenteren met brokkenpap. Ze zei namelijk op Facebook dat ze het maakte door eerst brokkenpoeder te maken met een nitro bullet en dan gewoon vers aan te maken. Ik kreeg het sindsdien (aantal dagen terug) niet meer uit mijn hoofd en dus heb ik een goedkope variant (25 euro zoiets) gekocht gisteravond. Vanochtend kwam hij al met de post en echt: wauw. Ik heb brokkenpoeder van Orijen en Virbac gemaakt, om even te kijken of ik verschil zie met hoe ik Orijen uit de koelkast haal. Patou zit aan de Orijen brokkenpap namelijk, maar ik hoop toch dat ik haar ook over kan halen om op Virbac te gaan. Vanavond ga ik dat proberen. Ook Fali en Eller ben ik aan het testen. Misschien willen ze ipv geweekte brok ook wel brokkenpap eten, zodat ik gewoon sochtends en savonds 3 bakjes kan maken van Virbac poeder en klaar. Geen aparte doosjes, geen aparte beschrijvingen, gewoon allemaal hetzelfde. Bij Fali is dat al geslaagd! Nu nog kijken of Eller vanavond beter wil dan rond middaguur - hij leek geen honger te hebben - en of ik Patou van Orijen op Virbac krijg. Virbac wordt ook gewoon echt een mooier papje dan Orijen, dus ik hoop dat ze dat wil.

Wat is een nitro bullet dan?

Ik ken het van telsell vroeger, de "magic bullet". Een mini blender. Kun je dus ook koffiebonen in kleinmaken.

Nou mijn experiment heeft ervoor gezorgd dat ik nu 3 types voer moet maken ipv de 2 die ik gewend was . Het doel om iedereen op virbac pap te krijgen en maar 1 type te hebben is faliekant mislukt .

Eller vond de pap maar niks dus blijft op virbac geweekt. Fali vond het fantastisch. En Patou lust het toch echt niet, dus moet op haar Orijen pap blijven (komt van Ziwipeak af, pap is nog nieuw sowieso).

Maar voordeel is wel dat ik zonder het poeder kunnen maken er ook niet aan ga beginnen op 2 type brokkenpap erop na te houden in de koeling. 2 Bakjes poeder maken en exact de dikte kunnen bepalen is een stuk makkelijker . Heel blij met het nieuwe systeem dus!

Duidelijk allemaal een andere smaak. Maar ik vind het op zich wel een goed idee om er eerst poeder van te maken en dat dan vervolgens aan te maken, zo heb je altijd verse pap.

Hihihi...zo blijf je toch aan meerdere soorten papjes vast zitten. Typisch fret

Het werkt fantastisch . Echt heel blij met het nieuwe systeem.

Helaas moet ik concluderen dat ik nog geen verandering zie bij Eller. De oppepper die hij nog even van zijn kuur zou krijgen, lijkt uit te blijven. Althans.. we zijn inmiddels 1,5 week verder. Na een kleine week dacht ik het al te zijn, maar enkele dagen verder moet ik toch echt die conclusie gaan trekken dat het voor hem waarschijnlijk ook eerder voorbij gaat zijn .