Frettenvraagbaak

Helemaal mee eens, daarom ook absoluut voor haar gekozen o.a. Toch is haar karakter nog het leukst. Ik kan echt zo genieten van lekker met haar spelen. Eén en al vrolijkheid, zo zacht en lief, heerlijk.

Vanavond haar kooi even verschoond en die van Mhysa. Morgenvroeg even kijken of ik Lenn kan doen buiten (duimen dat het niet regent). Zo doe ik altijd een beetje één voor één. De wasjes van Kang, Yeti en Sarabi zijn weggewerkt en een beetje bekomen van de schrik, dus weer door naar de volgende rondes.

Ik word verder een beetje zot van wat ik allemaal zie langskomen over mensen die nog steeds fretten in hetzelfde hok blijven zetten alsof het konijnen zijn. De één na de ander. En dan moet er weer 1 weg, en hup 5 reacties "mag hier wel heen" zonder ook maar iets van die fret te weten. Sommige mensen... Ik moet me er echt weer even van onthouden merk ik. Soms loopt het emmertje wat vol met alles wat ik aan ongein langs zie komen. *blokkade staat even aan*

Mette schreef:Ik word verder een beetje zot van wat ik allemaal zie langskomen over mensen die nog steeds fretten in hetzelfde hok blijven zetten alsof het konijnen zijn. De één na de ander. En dan moet er weer 1 weg, en hup 5 reacties "mag hier wel heen" zonder ook maar iets van die fret te weten. Sommige mensen... Ik moet me er echt weer even van onthouden merk ik. Soms loopt het emmertje wat vol met alles wat ik aan ongein langs zie komen. *blokkade staat even aan*

En helaas is de weg naar zo'n groep nu sneller gevonden dan naar een goed forum.

Nou erg hè!? En ook voor het aanbod van fretten dus. Ik vind het echt verschrikkelijk

Gelukkig zag ik wel dat de nieuwe Kang eigenaar mijn raad voor hier aanmelden opvolgde (nieuwste lid: Kang ). Nu nog even voorstellen.

Ik denk altijd maar dat we daar zelf ook ooit vandaan kwamen, ook al is dat inmiddels al heel lang geleden. Er valt nog een lange weg te gaan in ieder geval en het is ook niet makkelijk iemand ervan te overtuigen dat het verkeerd is.

En dat is nou ook één van de redenen geweest voor het oprichten van de Frettenvraagbaak; het uit eigen ervaring geleerde doorgeven aan anderen.

Toevallig hadden Marjan en ik het er gisteren over. We zijn van zes naar twee fretten gegaan maar eigenlijk zou één fret het beste zijn...

Maar goed, dat is off-topic

Ja maar toch.. bestaan er jaarlijk tientallen welnadenkende goed inlezende mensen. Ze zijn er. En het materiaal is er ook. Niet iedereen is van een dergelijk "oh laat er maar bij komen!" gelukkig. Ik weet ook zeker dat als er destijds zoveel internet materiaal was geweest ik ook op een degelijke wijze was begonnen. Het begin niveau zie ik elk jaar genoeg langskomen, maar er zit toch echt een groot verschil in mensen die echt graag willen leren en het diertje ontdekken en mensen die echt random ermee omgaan alsof het konijnen zijn.

Maar die zal je ook altijd houden ben ik bang.....

Jup, dat is helaas een feit

Zojuist Milan ingeleverd voor zijn castratie. Om 15u mag ik hem ophalen en laat ik gelijk even onze 2e kat vaccineren, die is nog niet geweest dit najaar. Daarna weer frettenvisite voor informatie en een allergietestje, en dan vanavond eet mijn moeder mee. Gezellig en spannend dagje!

Sterkte met Yoshy Succes voor Milan! Hopelijk ruikt hij snel weer wat beter.

Hakkietakkie weg zakkie dus voor Milan Ze zijn altijd zo zielig na zo'n ingreep vind ik....

Yoshi is ernstig zielig! Hij mag er niet uit al de hele dag.

Werd net gebeld door de dierenarts dat hij nog steeds niet geopereerd is.. dus of ik hem later kon ophalen en met Yoshi komen. Nu maar zo laat mogelijk verplaatst. De visite kwam door de eerdere afspraak juist een half uur later om half 4 ipv 3, maar nouja... dat is dus alleen maar onhandig achteraf. Vind het niets als ik visite zo af moet raffelen maar er zit weinig anders op op deze manier. En als het echt vervelend wordt laat ik mijn moeder hem wel even ophalen, die vertrouw ik ook wel met beide .

Alles goed gegaan gelukkig! Het ziet er netjes uit en hij maakt het een paar uur later nog steeds prima . Yoshi blij dat hij weer naar buiten mag. Fijn dat het allemaal gedaan is. Nu ben ik ECHT klaar met al die onverwachte dierenartsritjes! Het is gedaan voor 2016 zeg ik!

Huishouden en alles op orde. Flesje wijn gekregen voor het geven van de info (wat lief!). Nu lekker het weekend in opgeruimd en wel. Zat te doen voor de dag van de fret of huisdingetjes die Arnold moet doen, dus on we go! Met frisse moed ertegenaan.

Geen beste foto's (even vlug met de mobiel) maar toch een reekse foto's van afgelopen weekend.

Koda in zijn tuinronde:








En gisteren liep hij samen met zijn vaker-maatje Fé. Na de tuinronde, wat Waltham voor de gewenning. Ze hebben namelijk de brokkendagen sinds zaterdag, dus dat gaat er wel in! Voor Fé wat extra stimulans om Waltham te gaan lusten (dat doet ze wel, maar ze laat zich nog wat afleiden... in de kooi gaat het dus beter). En Koda lust ábsoluut geen brokjes doordat hij het eerste halfjaar woonde bij een dame die hem daarin te verwend heeft. Ik denk dus dat ik daarmee vanavond aan de brokkenpap moet . De rest v/d fretjes eet keurig brokjes, ook Fé.





Fé blijft nog steeds een puberpluis, en is ook wat gelig. Ze is echt niet op haar mooist voor 26 november, maar ik hou hoop!

Ook nog twee foto's van de nu twee maanden geplaatste Yuki. Heerlijk meisje

Ooohhh die laatste foto is echt aandoenlijk!
En ik heb wel eens gemerkt dat een klein beetje waltham eetlust opwekkend is dus misschien dat ze daarna wat makkelijker aan hun brokken beginnen?

Klopt, maar in dit geval is het net anders. Fé eet wel makkelijk haar brokjes maar Waltham lust ze niet zo goed. Ik moet het gewoon wat vaker gaan geven en me er even op toeleggen om haar wat verslaafder te krijgen . Bij Koda werkt het juist tegen, die hongert zich echt uit om maar geen brokken te hoeven eten, dus met een beetje Waltham kan hij weer wat langer zichzelf uithongeren. Hardnekkig type. 100% Brokkenpap krijg ik er wel in en ik zit in de overgang met geweekte brokjes, maar droge brokken echt niet.

Heerlijke foto's weer

Helaas dusdanig druk met de Dag van de Fret maar ook alle frettenzaken, dat ik weinig heb kunnen updaten.

De pensionners gaan nog steeds prima, al vind ik nog steeds dat deze fretten uit elkaar zouden moeten... Maar ik ben ermee bezig met de eigenaresse. Geregeld begint de half jaar oude Milan zich te vervelen en te happen en gewicht vol op Do te gooien (3,5 jaar oude dame) die daar duidelijk geen zin in heeft, ook niet speciaal wegloopt dan ofzo... maar dan blijven ze zo om elkaar heen lopen keuvelen en hier en daar een piepje van Do. Irritant. Maar, helaas is de beslissing nog steeds niet aan mij.
Verder zijn ze erg lief, vrij makkelijk (wel erg onzindelijk in de losloopruimte nog altijd ondanks wenperiode) en is het gewoon vervelend voor ze dat ze niet wat meer individuele tijd krijgen. Maar, ze hebben opvang, en zitten er gelukkig tenminste weer schoon en verzorgd bij.


Verder kreeg ik ineens pups terug uit 2010. Inmiddels dus 6,5. Zij was bevallen, en de fretten zaten (zonder mijn weten) al 7 weken (2 weken voor, 5 weken na) bij haar nichtje, maar dat ging niet langer en ze konden ook nog niet terug vanwege ruimte en tijdgebrek (maar vooral; geen enkele hulp krijgen van haar partner die de fretten al sinds dag en douw niet echt mocht...). Mellon en Rover heetten ze. Rover ademde erg moeilijken was erg dun zag ik na aankomst. Maandagochtend gelijk naar de dierenarts die een longonsteking vermoedde. Beide rammen op de Synulox gezet (Mellon om maagproblemen uit te sluiten + wie weet doet het iets voor zijn gezwollen/ontstoken oogleden). Bij Rover gaf dit reacties die ik nog nooit had gezien... Gezwollen oren, rare bloeduitstortingen.. Tenminste, als dat het was. Misschien was het wel toeval, of de Stronghold die ze kregen, of het weer aan de prooi mogen eindelijk... Ik heb echt geen idee. Maar helaas kon ik niet anders concluderen dan hem donderdag in te slapen. Daar ben ik even goed kapot van geweest. Mellon doet het goed, en is sinds hij op de muisjes zit nu al van 1290 binnenkomst naar 1400 gram gegaan, met een paar downs tussendoor omdat ik hier en daar andere prooi probeerde... maar nope, meneer eet echt alleen muizen (en wat brokjes in de kooi staan als fallback).

Hier nog Mellon én Rover (vooraan) toen ze net binnen waren. Rover lijkt wel fluffy, maar onder de fluf zitten enorme ribben.


Ik moet er binnenkort even aan zitten om wat leukere foto's en een filmpje van Mellon te maken, maar daar ben ik dus nog niet aan toegekomen.

Met mijn eigen 6-tal gaat alles uitstekend, en we bereiden ons langzaam maar zeker voor op de Dag van de Fret zaterdag. Ik neem 4 rennen mee, waarbij de dubbele playpen die ik ook samen kan voegen tot 1 grote 3e ren. Even kijken hoe ik het handig kan neerzetten.

Helaas gaat het met Sarabi minder goed op haar nieuwe adres (alle andere plaatsers gaan uitstekend gelukkig, incl Sarafientje). Zij blijft maar bijten en dat is apart, want ze heeft mij nog nooit gebeten. Er zit al enige weken nazorg en tips in... maar helaas wil het nog niet verbeteren. Sarabi zelf heeft er gelukkig niet veel last van, maar de eigenaresse had hier niet op gerekend (en ik ook niet uiteraard). Ik ga dus maandagavond die kant op om te kijken en wrs Sarabi mee terug te nemen.
Hoewel ze welkom is, baal ik er ontzettend van.. want ik heb gewoon het gevoel dat ik geen rust krijg qua opvang momenteel. En ik ben niet eens een opvang

Och wat een zielig verhaal van die twee. Zo op de foto te zien zat zijn buikje hem ook aardig in de weg, zoals hij zijn achterpootjes heeft staan. Waardeloos dan mensen niet eerder aan de bel trekken wanneer ze niet meer voor hun dieren kunnen of willen zorgen.

Ja absoluut. En zonder synulox was ik echt nergens met hem gekomen, dus het was vreselijk dat hij er niet beter op reageerde . Ze weet helaas nu ook dat ze geen goede keuze heeft gemaakt en had gewoon nooit verwacht dat mijn harde woorden "Weet je het écht zeker? Het kan hun dood worden zoals je weet" de waarheid zouden kunnen worden, maar nu weet ze dat ik niet overdreef. Haar nichtje viel niets anders op dan dat hij vaker hoestte, maar toen de eigenaresse ze kwam ophalen om naar mij te gaan brengen schrok ze zich dood van hoe hij was afgevallen. En nouja, vervolgens viel mij nog wel veel meer op... Heel zonde

Wat een triest verhaal van Rover Waarom laten mensen het altijd zo ver komen? Ik bedoel, het was dus vanaf het begin duidelijk dat de vriend er niks van moest hebben. Gaat niet werken dus en wie is het slachtoffer; het dier

Jammer dat Sarabi wat minder goed gaat...