Frettenvraagbaak

Niet ziek worden Shae, hopelijk knap je snel weer op.

Ze wil nu alweer naar buiten maar dat gaat hem niet worden natuurlijk, er staat hier een ijskoude wind.

Ik hoop dat ze snel weer opgeknapt is

Hoe gaat het nu met haar
Ik las in de kantine dat ze alweer eventjes buiten was geweest.

Ja hoor, dat was maar van korte duur gelukkig. Shae is weer helemaal de oude en is inderdaad niet binnen te houden, die is echt gek op de tuin die malle fret.

gelukkig niets ernstigs

Dat is fijn om te horen!

O fijn zeg!

Wordt het eigenlijk niet weer eens tijd voor foto's van deze mooie dame?
De laatste keer dat er hier foto's zijn geplaatst was op 18 mei! Dat kan niet hoor!

Je hebt helemaal gelijk. Ik zat vandaag ook al te bedenken dat we echt weer eens wat plaatjes moeten schieten van deze dame. Hopelijk is het de komende dagen een beetje knap weer zodat we buiten wat foto's kunnen maken van haar.

Vanmorgen mocht Shae de tuin in... En er lag een laagje sneeuw! Daar had ze niet van terug Ze racede meteen de buis in en kwam aan de andere kant er weer uit maar eerst werden heel voorzichtig twee pootjes in dat rare witte spul gezet. Toen was ze los en meteen was het heerlijk racen en schuiven door de sneeuw. Haha, lekker ding!

Heerlijk!

Sneeuwpret!!!

Heerlijk als ze zo'n sneeuwpret hebben

Ja, het was van korte duur maar komende week zit er weer sneeuw aan te komen zie dus wie weet kan ze nog een keer

Shae moest haar enting krijgen en daarvoor hadden we een afspraak gemaakt bij de Frettenkliniek. Die muppet vond het alles behalve leuk de rit er naartoe. Ze poepte de hele carrier onder en presteerde het om er daarna doorheen te rollen dus onderweg heb ik haar met tissues schoon moeten maken die tark.

Bij Hanneke wilde ze de carrier niet uit en zat ze helemaal achterin gekropen te bibberen als een rietje in haar eigen urine. Maar uiteindelijk is ze bevoeld en beknepen, heeft ze haar prikje gehad zonder een kik te geven en vond ze de vitaminepasta erg lekker.
Shaespop is helemaal goed gekeurd en ligt nu heerlijk ontspannen in haar hangmat.
Wanneer we zo thuis zijn krijgt ze een bakje waltham voor de schrik.

Achossie! Arme held op sokken!
Geef d'r maar een hele dikke knuffel!

Heb ik net gedaan en ze heeft haar waltham gehad. Nu loopt ze alweer te struinen door het huis en zie je haar denken wat ze nu weer zal gaan uithalen die schooier.

Walthammies doen een fret snel vergeten..

Zo zielig is dat als ze zo angstig zijn........

Maar fijn dat alles in orde was, toppie !