Jeej ze is er!! En ja ik ken dat gevoel dat ze dan zo anders zijn. Dat is ook giga wennen en hoezo zou je niet mogen vergelijken? Je kent Nala immers, dus dat is waar je op voortborduurt. Ik vergelijk elke fret met wat ik heb gehad, want als ik dat niet zou doen zou al mijn verleden opgedane ervaring voor niets zijn.
Sowieso: een pup die honger heeft bijt harder dan de bedoeling is. Zorg dat ze gewoon goed tot de nok toe gevuld is voor je gaat spelen met handcontact dus. En m.b.t. het overschakelen naar brok: begin daar pas aan als ze een week of 14 is, of nog later als je je er comfortabeler bij voelt, maar dan zijn de meeste damesfretten aardig 'volgroeid' (op rauw dan) en is die voedingsbehoefte voor de groei wat minder. Waar je dan wel mee zit is puberteit. Feit is, als jij gaat overstappen op brok, gaat zij zich uithongeren en dus knetterhard bijten als dat probleem er al in zat. Begin dus alleen aan de brokkenoverstap als je klaar bent voor die bijtuitdaging.
Ik ken deze kleur goed omdat het voor ik ooit met fretten begon een favo was. Ik heb de laatste jaren natuurlijk alleen standaardkleurtjes gehad maar vroeger niet. Ik was er welbekend mee echter en serieus; het is een wonder als je er 1 hebt die wel hoort. De default is gewoon doof. En dat zorgt voor een gigantische karakter handleiding bij deze kleuren. Ze zijn een stuk stressgevoeliger (dan zelfs de normale fret dus al is). Moertjes hebben weer hele andere handleidingen dan rammen, maar de moertjes zijn duidelijk een stuk feller dan andere kleurtjes (waar rammen bijv. echt hun eigen problemen gaan krijgen in de puberteit).
En ik wil ook niet vervelend overkomen als ik zeg dat deze kleur niet het sterkste is bij de geboorte. Ik heb ermee gefokt, en ze zijn letterlijk kleiner dan andere kleuren in het nest. Ik laat alle medische details die ik hierover weet, ook bij ouder worden, even achterwege want dat is nu niet fijn om te lezen. Maargoed bij deze kleur is het bijten ook geregeld een gevolg van pijn in het lichaam, is wat ik ermee wil zeggen.
De meesten beschikken over een uitgebreide specialistische handleiding en zullen nooit zeer handtamme fretjes worden. Dat gezegd hebbende, is mijn ervaring ook dat als je er doorheen weet te breken en die band wel kunt kweken, het ook grote favorietjes worden zoals je nog nooit hebt beleefd. Ik refereer even aan mijn Mittens die vroeger een darmblokkade heeft gehad (waar we, na het echt niet meer te weten, een kijkoperatie op loslieten en er zodoende achter kwam dat ze verstopt zat). Die maand herstelperiode daarna heeft haar gewoon zo ontzettend veel vertrouwen en liefde naar mij toe gegeven dat ik sindsdien echt een ander fretje had. En dan is er dus wel veel voor nodig geweest om die band te kweken, maar ik had toen ook niet gewoon 1 op 1 fretjes natuurlijk dus niet de ruimte en aandacht die jullie voor Miya hebben, dus ik heb er vertrouwen in dat er bij jullie geen serieuze problemen nodig zijn om dat te bewerkstelligen
.
Ik vind het moeilijk te zeggen hoe je die opvoeding moet aanpakken omdat toen ik ze had, dat hele nekvel en alles nog volop aan de orde was. Ik zou dat nu niet meer zo aanpakken. En ondanks dat ik volle vertrouwen in Karen heb ook niet na het lezen daarvan. Ik zou me baseren op een begripvolle aanpak, dus zelf 'onder haar' gaan staan en haar dat vertrouwen geven dat ze nodig heeft in jullie. Bij een beet zou ik een klein tikje op de neus geven als signaal (ipv het stemverheffen) en als dat niet werkt of na 3x een klein tikje geven op de neus even een time out in een carrier. En dan in de hoop dat dat werkt, want ik heb er dus nog geen ervaring mee omdat ik nog niet deze kleur heb gehouden in 'deze modernere tijden'.
En ik herhaal altijd maar.... hou je grens in de gaten. Als die 1e keer al te hard bijten is en je niet aan die 3x komt, neem dan afstand en heb even geen handcontact tot je er weer wel aan toe bent, want je hebt er niets aan als je zelf over de zeik raakt.