Dag innig geliefd Jillzepilse meisje...
Ik ben zo dankbaar...
...dat wij Jillz in ons leven hebben mogen hebben
...dat zij degene is geweest die ons heeft uitgekozen. Of beter gezegd zij heeft Rui gekozen en hij kon met geen mogelijkheid om haar heen
...voor alle onvoorwaardelijke liefde die ze ons allen altijd heeft gegeven
...voor alle gekke streken die ze heeft uitgehaald
...voor alle keren dat ze de kinderen tot vervelens toe in de tenen hapte
...voor alle kleine opmerkzame momenten om ons te laten zien dat er iets aan de fret veiligheid schortte
...voor alle kusjes, knuffel- en kroel momenten
...voor alle nachten die je bij mij in bed hebt doorgebracht
...voor je komische danspasjes als je aandacht wilde
...voor alle schaaltjes waltham die ik voor je mocht maken
...voor alle drolletjes die ik mocht opruimen
...voor alle momenten die ik genietend naar jou heb mogen kijken
...voor alle keren dat je de hond hebt geplaagd
...voor de steun die je gaf in mindere dagen
...voor alle keren dat je een glimlach op mijn gezicht toverde
...voor alles wat ik van jou heb kunnen leren
Kortom lieve Jillz, jij had een draadje rchtstreeks naar mijn hart. Nooit heb ik bij jou hoeven puzzelen en denken wat je nu wilde of hoe je je voelde. Ik voelde dat gewoon aan...ik zag het aan je oogjes en je lijfje vertelde de rest van het verhaal. Jij kon spreken zonder woorden.
Zo heb je ook je laatste woorden tot mij gesproken...het was genoeg.
Dag mijn allerliefste kleine meisje...je hebt mij enige tijd absolute rijkdom gegeven. Intens geluk, dat ik jou vriendin mocht zijn. Vriendinnen waren we en zullen we altijd blijven. Ons draadje blijft bestaan en eens zullen we elkaar weer in de armen sluiten...
Dag klein wollig meisje...voor altijd in ons hart