Frettenvraagbaak

Afgelopen dinsdag, net toen ik aan het avondeten wilde beginnen, werd Lana wakker en wilde ik haar uit de kooi halen zodat ze haar beentjes kon gaan strekken. Ik deed haar deurtje open en ze maakte aanstalten om naar mij toe te komen. Haar pootjes strekte ze naar voren en haar kopje ging een beetje scheef en eigenlijk zal ik op een lange gaap van haar te wachten want dat doen ze altijd. Lekker rekken en strekken, gapen en dan naar mij toe komen. Alleen kwam ze nu niet, gaapte niet maar begon met haar oogjes te knijpen, rolde zich moeizaam op en begon te trillen.

Gek genoeg had ze diezelfde ochtend nog lekker lopen graven in de tuin en was ze ook daarna binnen nog erg actief geweest en had ze lekker om mij heen gescharreld in de badkamer.
Toch een paar uur later was ze duidelijk heel beroerd en toen ik haar uit de kooi haalde en haar in haar kuipstoeltje legde, krulde ze zich gelijk op, kneep haar ogen dicht en lang onbedaarlijk te trillen.
Ik heb haar bij mij gepakt en in mijn vest gestopt en ook daar bleef ze trillen en ineen gekruld zitten. Toen voelde ik ook dat ze warm was en hebben we haar met een bakje waltham onder haar neus getemperatuurd. Ze had koorts, haar temperatuur was 40,2 graden in rust.
Het enige wat mij die dag was opgevallen was dat haar ontlasting twee keer wat prutterig was maar op dat moment merkte ik nog helemaal niets aan haar gedrag.

Ik heb gelijk de frettenkliniek gebeld en toen ik vertelde wat er aan de hand was konden we direct langs komen.
Onderweg in de auto kwam er wel iets meer leven in haar en in de kliniek was haar temperatuur alweer iets gezakt naar 39,2 graden dus wij hadden haar tijdens een koortspiek thuis gemeten.
Toch voelde zij lijfelijk nog erg warm en haar oortjes, neusje en ook huid was donkerroze. Hanneke zei nog dat ze bijna haar thermometer zou wantrouwen, ware het niet dat ze die de hele dag al had gebruikt en niets geks had gemerkt eraan.

Tijdens de palpatie was zij erg gevoelig in de gehele buikstreek. Er was niet echt een bepaalde plek aan te wiijzen die haar pijn deed. Zowel onder als boven in haar buik deed het haar pijn.Er werd bloed en urine afgenomen en het bleek om een ontsteking te gaan. Ook verloor Lana eiwitten via haar maag of darmkanaal want haar urine was goed, dus niets met haar nieren in ieder geval.

De conclusie was een darmontsteking, ook omdat ik zelf anderhalve week geleden een buikgriep achter de rug had vermoedde Hanneke dat het in dit geval ook om een virusinfectie zou gaan.
Lana kreeg een antibiotica-injectie, iets tegen de misselijkheid want ze slikte ook wat en een vitamine B12 shot.
Ook kregen we voor een maand de hele santenkraam aan medicijnen mee; twee soorten antibiotica, sucralfaat, omeprazole en zantac.
De volgende dag voelde ze zich gelukkig alweer wat beter maar we houden haar de komende tijd natuurlijk goed in de gaten.

Ik kwam net thuis, liep gelijk naar de kooi van Lana en maakte die open. En ja hoor, mijn prinses kwam half uit haar slaapzak, pootjes naar voren, rekken, strekken en gapen maar! Daarna haar lekker uit haar kooi gepakt en ik kreeg meteen een heleboel kusjes van haar. Ze slikte wel wat dus ik heb haar wel weer even een spuitje sucralfaat gegeven. In principe mag ze dat vier keer per dag krijgen wanneer dat nodig is.
Ze voelt in ieder geval niet te warm meer aan en ze knijpt niet meer met haar oogjes gelukkig.

Dat was even schrikken dus.
Gelukkig lijken de medicijnen aan te slaan.

Hopelijk knapt ze snel weer op en heeft ze er niet lang nog last van.

Beterschap met Lana!

Thanks! Ze heeft al veel overwonnen deze mooie Sandy-dame dus dit zal je ook wel weer overleven.

Het gaat alweer de goede kant op met je prinses

Gelukkig maar dat het weer wat beter gaat. Hopelijk is ze snel weer helemaal de oude! Een zieke fret is maar niks.

Zeker niet. En wat mij verbaasde is hoe snel een fret zomaar doodziek kan worden. Echt van het een op andere moment van een vrolijk spelende fret tot een hoopje ellende.

Dat heb ik met Baldur ook gezien...eng bijna zoiets

De cocktails van Hanneke doen echt wonderen !!

Echt wel!
Het gaat redelijk met die mooie pluizenbol, ze is nog niet zo actief als dat ze hoort te zijn maar ik heb haar niet meer zien bibberen of knijpen met haar oogjes. Ook heeft ze geen koorts meer gehad gelukkig.
Ze eet haar waltham met alle medicijnen erin ook goed en dat terwijl het papje gewoon roze gekleurd is van de twee soorten antibiotica. Ook de sucralfaat gaat goed naar binnen, Lana is echt een heel gemakkelijke patiënt.

Gelukkig maar dat ze het zo goed doet!

Kijk, dat horen we graag !!

Ze is alleen wel afgevallen de laatste dagen en ze heeft zelfs een klein koppie gekregen. Toch is haar ontlasting goed dus ik denk dat die boef gewoon wacht op haar tweedaagse walthampapje en geen brokjes meer eet.

Hahaha...klein lief loedertje

En het ergste is dat ik daardoor alweer overweeg haar wat meer waltham te geven maar dat probeer ik niet te doen, dan krijg ik haar misschien helemaal niet meer aan de brokken.
Maar al met al weegt ze nog steeds 900 gram dus ik maak mij nog maar geen zorgen.

Oooo...genoeg spekkies nog

Nou ja, het is natuurlijk wel een groot wijf.

Mijn pluizebol doet het goed, ze neemt haar sucralfaat goed in, behalve de laatste druppels gaan over mijn broek maar daar is mee te leven. Ik krijg ook telkens daarna een sucralfaatkusje van haar en die smaken lekker naar banaan.
Soms zie ik haar toch even slikken en dan geef ik haar ook een extra spuitje bananenshake maar ze is levendig, loopt lekker achter je aan te hobbelen, wil uit de kraan drinken in de badkamer en staat regelmatig te drentelen voor de deur naar buiten want het is een echte buitenfret.
Al met al ben ik niet ontevreden over haar.