Rebel
Geplaatst: 16 apr 2013 15:04
Met Bo heb ik 'kennisgemaakt' op het forum van SDF. Er was een meisje die bij een fokker 2 wildkleurdames (zusjes) had aangeschaft en de vraag luide "2 pups, 1 bijt hard en luisterd niet" Jullie hebben dat meisje voorzien van raad en daad, maar ze woonde nog thuis en moeder had op een moment besloten dat Bo weg moest. Moeder kon er niet tegen dat puppen bijten en na lang praten vanuit het meisje en haar vriend, mocht ze 1 fret houden en Bo ging weg. Bo werd opgehaald en verbleef een paar dagen bij Jolanda, en daarna is ze naar de frettenstichting gegaan. Jolanda heeft haar 5 dagen in huis gehad en het was een pittige dame, maar ook duidelijk was dat Bo niet goed ging met haar zusje.
Om een heel lang verhaal wat korter te maken, het was 03 november 2011 en ik had samen met mijn vriend besloten dat we weer fretten in huis gingen nemen. (We hadden al eens eerder een fret in huis gehaald Boeffie, verhaal van hem zal ik later nog plaatsen) dus hadden voor die dag een afspraak gemaakt bij Betje. We kregen een aantal fretten te zien, maar ik had er geen klik mee. En Bo zat toen nog in de opvang, dus ik vroeg naar haar. Ze zat samen met Rebel en nog een dame in 1 kooi en dat ging erg goed samen volgens Betje. Ik was op slag verliefd op Bo en Rebel en heb ze in huis genomen.(de derde dame heb ik niet mee naar huis genomen en tot de dag van vandaag nog steeds spijt van )
Ik heb Bo en Rebel lekker de tijd gegeven en ze rustig laten wennen, maar Bo bleek Cocciodose (als ik het goed schrijf) te hebben. Dit was zo verholpen maar ze diende nog wel een AB kuurtje te hebben. Paar maanden later zag ik weer ontlasting die "slecht" was, besloot naar de dierenarts te gaan en die dacht aan Helicobacter. Mijn gevoel echter zei dat dit niet het geval was, want er was geen sprake van stress of andere zaken die HB konden veroorzaken. Dus om het uit te sluiten ben ik voor een 'second opinion' naar Hanneke geweest. Daar bleek dat ze gevoelig was in de buik en er een ontsteking was. Ze ging mee in de diagnose van mijn eigen dierenarts en kreeg ik weer een kuur AB mee. (Dit was al de 4 kuur die ze kreeg) . Dus gescheiden van elkaar en apart laten spelen.
Maar als ik naar ze keek, zag ik geen verbetering ook niet na afloop van de AB kuur. Dus ben ik heel eigenwijs geweest en ze weer samen gehuisvest en gestopt met de sulcralfaat en omeprazole (die had ze vanaf het begin af aan en ik dacht dat dit misschien het probleem kon zijn). De volgende dag zal ik eigenlijk meteen verbetering, ze was veel vrolijker, speels en smakte minder. Naar mate de weken vorderde zag ik Bo alleen maar vooruit gaan, smakken werd minder, platliggen deed ze niet meer en werd weer de drukke pittige dame die ik gewend was.
Na 2 maanden dat ik haar van de medicijnen had afgehaald, ben ik voor de zekerheid teruggegaan naar de DA. Die heeft weer bloed afgenomen en overlegd met Hanneke. (ze was immers vanaf bijna het begin betrokken bij Bo) en beiden kwamen ze tot de conclusie dat de ontstekingscellen afgenomen waren alsmede de gevoeligheid in de maag.
Nu dacht ik waar komt dan die slechte poep vandaan? Ze eten TF en prooi dus daar zou het niet aan moeten liggen, in overleg ben ik overgestapt op Hill's kitten en prooi en dit bleek het verschil te maken. Overigens moet ik wel erbij opmerken, dat ik ook niet wist dat ze van kuikens 'slechte' ontlasting krijgen en daar dus ook een verklaring in zit. Nu heb ik haar toevallig twee maanden terug weer een beetje TF gegeven, want ik kon op dat moment niet aan Hill's komen en ze begon weer te smakken en plat te liggen. Dat was voor mij echt de bevestiging dat er iets in de TF zit waar ze niet tegen kan.
Van Rebel weet ik niet zoveel, alleen dat zijn naam goed bij hem past Hij heeft wel last gehad van de 'apart slapen en spelen' periode, doordat hij ook ging smakken en platliggen. Gelukkig heeft hij daar nu geen last meer van en Bo ook niet. Ik noem ze af en toe weleens mijn twee musketiers, want ze halen kattenkwaad het liefst samen uit en spelen ook graag samen. Af en toe schrikt Rebel van een geluid buiten ofzo en rent dan naar binnen, Bo loopt dan rustig achter hem aan net alsof ze wil zeggen "doe maar rustig er gebeurd niks" en begint dan te wardancen waar Rebel aan het schuilen is. Dat is echt zo leuk om te zien, want dan komt Rebel te voorschijn en gaan ze weer spelen samen.
Zo nu weten jullie in het kort de geschiedenis van mijn twee musketiers.
Om een heel lang verhaal wat korter te maken, het was 03 november 2011 en ik had samen met mijn vriend besloten dat we weer fretten in huis gingen nemen. (We hadden al eens eerder een fret in huis gehaald Boeffie, verhaal van hem zal ik later nog plaatsen) dus hadden voor die dag een afspraak gemaakt bij Betje. We kregen een aantal fretten te zien, maar ik had er geen klik mee. En Bo zat toen nog in de opvang, dus ik vroeg naar haar. Ze zat samen met Rebel en nog een dame in 1 kooi en dat ging erg goed samen volgens Betje. Ik was op slag verliefd op Bo en Rebel en heb ze in huis genomen.(de derde dame heb ik niet mee naar huis genomen en tot de dag van vandaag nog steeds spijt van )
Ik heb Bo en Rebel lekker de tijd gegeven en ze rustig laten wennen, maar Bo bleek Cocciodose (als ik het goed schrijf) te hebben. Dit was zo verholpen maar ze diende nog wel een AB kuurtje te hebben. Paar maanden later zag ik weer ontlasting die "slecht" was, besloot naar de dierenarts te gaan en die dacht aan Helicobacter. Mijn gevoel echter zei dat dit niet het geval was, want er was geen sprake van stress of andere zaken die HB konden veroorzaken. Dus om het uit te sluiten ben ik voor een 'second opinion' naar Hanneke geweest. Daar bleek dat ze gevoelig was in de buik en er een ontsteking was. Ze ging mee in de diagnose van mijn eigen dierenarts en kreeg ik weer een kuur AB mee. (Dit was al de 4 kuur die ze kreeg) . Dus gescheiden van elkaar en apart laten spelen.
Maar als ik naar ze keek, zag ik geen verbetering ook niet na afloop van de AB kuur. Dus ben ik heel eigenwijs geweest en ze weer samen gehuisvest en gestopt met de sulcralfaat en omeprazole (die had ze vanaf het begin af aan en ik dacht dat dit misschien het probleem kon zijn). De volgende dag zal ik eigenlijk meteen verbetering, ze was veel vrolijker, speels en smakte minder. Naar mate de weken vorderde zag ik Bo alleen maar vooruit gaan, smakken werd minder, platliggen deed ze niet meer en werd weer de drukke pittige dame die ik gewend was.
Na 2 maanden dat ik haar van de medicijnen had afgehaald, ben ik voor de zekerheid teruggegaan naar de DA. Die heeft weer bloed afgenomen en overlegd met Hanneke. (ze was immers vanaf bijna het begin betrokken bij Bo) en beiden kwamen ze tot de conclusie dat de ontstekingscellen afgenomen waren alsmede de gevoeligheid in de maag.
Nu dacht ik waar komt dan die slechte poep vandaan? Ze eten TF en prooi dus daar zou het niet aan moeten liggen, in overleg ben ik overgestapt op Hill's kitten en prooi en dit bleek het verschil te maken. Overigens moet ik wel erbij opmerken, dat ik ook niet wist dat ze van kuikens 'slechte' ontlasting krijgen en daar dus ook een verklaring in zit. Nu heb ik haar toevallig twee maanden terug weer een beetje TF gegeven, want ik kon op dat moment niet aan Hill's komen en ze begon weer te smakken en plat te liggen. Dat was voor mij echt de bevestiging dat er iets in de TF zit waar ze niet tegen kan.
Van Rebel weet ik niet zoveel, alleen dat zijn naam goed bij hem past Hij heeft wel last gehad van de 'apart slapen en spelen' periode, doordat hij ook ging smakken en platliggen. Gelukkig heeft hij daar nu geen last meer van en Bo ook niet. Ik noem ze af en toe weleens mijn twee musketiers, want ze halen kattenkwaad het liefst samen uit en spelen ook graag samen. Af en toe schrikt Rebel van een geluid buiten ofzo en rent dan naar binnen, Bo loopt dan rustig achter hem aan net alsof ze wil zeggen "doe maar rustig er gebeurd niks" en begint dan te wardancen waar Rebel aan het schuilen is. Dat is echt zo leuk om te zien, want dan komt Rebel te voorschijn en gaan ze weer spelen samen.
Zo nu weten jullie in het kort de geschiedenis van mijn twee musketiers.