Frettenvraagbaak

Misty is een geholpen moertje van 5,5jaar. (geb. 01-04-2008)
Samen met haar zusje Mandy is ze op 03jan.2010 van de FrettenStichting in Breda verhuisd naar Vlaardingen. (naar mij dus)

Zo knuffelig als dat Mandy was, zo afstandelijk was Misty. het heeft ook een hele tijd geduurd eer ze me vertrouwde maar dat doet ze nou dus...

Na een paar flinke hoestbuien heb ik besloten om naar de DA te gaan, ik kon het niet meer aanhoren, was zo zielig...
(En aangezien ik een heel klein hartje heb waar het dieren betreft, en zeker mijn eigen dieren, heb ik toch iedere keer wel een beetje zitten huilen.)

Op 07juni2013 ben ik bij Hanneke geweest met Gijs en Misty, Gijs omdat ik hem er 'eng mager' uit zag zien en Misty weet ik eigenlijk niet meer?
Ze heeft toen iig een bloedonderzoek gehad en medicijnen, Synulox en Omeprazole korrels.

Naar aanleiding van het hoesten was ik weer bij Hanneke op 30oktober2013.
Toen zijn er rontgenfotoos gemaakt waaruit bleek dat er vocht achter de longen zat en haar hartje vergroot was.


Om het verschil te zien, dit is de foto van Smiegeltje...


Ze heeft toen vochtafdrijvers gekregen, Furosemide en Vetmedin kauwtabletten voor haar hart.
We moesten met een week of 2-3 weer terug komen voor controle.

Dat is toen 18november2013 geworden, ze heeft toen een kuurtje gekregen, Marbocyl en weer korrels, plus de mededeling dat we weer voor controle terug moesten na 3-4mnd.

Verder moest ik de ademhaling tellen, dat mocht niet boven de 40 komen, zowel, dan moest ik bellen.

Heb gebeld naar Hanneke voor een afspraak en gepland voor 5febr. maar....was haar ademhaling eerst netjes tussen de 34 - 40 per minuut, sinds donderdag is haar ademhaling regelmatig hoger dan die 40...
Donderdag was het 43x, vrijdag 42x, zaterdag heb ik het niet kunnen doen omdat ze zo onrustig was, iedere keer als ik met mijn telefoon bij haar stond om te gaan tellen deed ze haar ogen open, ging anders liggen of ging gewoon ergens anders naar toe.
Gisteren was het 41x - 53x en 58x.
Vandaag was het 38x - 43x - 42x en 53x.
(ik tel altijd wel 2x per dag, maar vaker wanneer ze meer dan 40 heeft)

Ook is ze sinds gisteren anders, ze doet 'raar', ik bedoel, ze blijft gewoon bij me liggen en ze loopt behoorlijk laag, oogjes half dicht, het is gewoon hartstikke zielig zoals ze nu loopt.

Heb verschillende filmpjes gemaakt, mijn broer gebeld of hij eerder kon dan 5februari, naar de frettenkliniek opgebeld om de afspraak te vervroegen, tijdens het gesprek met Jeffrey een poging gedaan om een filmpje te mailen naar ze maar die was te groot, toen maar een foto gestuurd, kreeg daarna Hanneke aan de lijn, vragen beantwoord, nee, ze hoest niet, ja, ze komt wel aan, maar dat doen ze allemaal, ze zitten volgens mij nog steeds niet op de top van hun wintergewicht, begon natuurlijk ook weer te janken aan die telefoon, enfin, afspraak staat nu voor vrijdag, morgen kon ze niet, woensdag en donderdag kan mijn broer niet want dan zijn ze in Nijmegen en ik heb niemand anders die kan rijden en openbaar vervoer werkt niet bij mij.
(Mandy gaat dan ook mee, heb haar nu ook al een paar keer flink horen hoesten)

Toen Chris thuis kwam heb ik hem gelijk gezegd dat hij die fragmenten uit de filmpjes moest halen waarop te zien was wat ik bedoel en dat hij die aan elkaar moest plakken, dat heeft hij toen gedaan en dat filmpje heb ik naar Hanneke gestuurd en gevraagd wat zij er van vond...antwoord zal ik morgen wel krijgen.



Ik moet Misty nu 's ochtends een halve Furosemide geven en 's avonds een kwart.
Mocht het naar mijn gevoel slechter gaan dan moet ik naar de DA hier en die moet dan bellen naar Hanneke...

Heb de hele dag behoorlijk in mijn piepzak gezeten, zag het al weer helemaal mis gaan, tot ik dat stukje van Hanneke had gelezen waarin staat dat het nog goed te doen was met medicijnen maar dat de medicatie gewoon eventjes goed afgesteld moet worden...ben daardoor toch wel een klein beetje opgelucht eerlijk gezegd.

Als Misty nou ook nog eens ging slapen zou het helemaal goed zijn, maar ze heeft totaal geen rust in dat kleine lijfje...
Je ziet ook echt dat ze doodmoe is op dat filmpje, maar ze kan niet slapen...
Ze was toen al ruim 3uur bezig...met af en toe een minuutje of wat haar oogjes dicht.
Hoop dus wel dat het wat uitmaakt nu ze een kwart meer krijgt.
Ze heeft vanavond ook een halve gekregen.

Hopelijk gaat ze nu ook weer anders doen, gewoon, zoals ze altijd was, constant vreten en haar eigen ding doen en niet zoals ze op dat filmpje doet...

Ik herken een heleboel uit jouw verhaal Suzy, ik heb ook een fretje gehad met DCM.
Het is uitermate belangrijk dat de medicatie precies wordt afgestemd op hoe het gedrag is van de fret, helaas moet dat heel vaak gebeuren, het komt zo verschrikkelijk nauw, dat is het vervelende van deze situatie.
Maar is die goed afgestemd dan gaat het weer een hele tijd veel gemakkelijker.
Ik hoop dat je kleine Misty snel weer rustiger wordt, want ze kan nu echt geen rust vinden zoals op het filmpje te zien is.
Ik ging dan vaak met Fons op de arm lopen door de kamer, soms wel een uur of langer, daar reageerde hij dan wel goed op, en was hij in slaap gevallen dan kon ik hem voorzichtig terugleggen in de kooi.
Het zijn echt zorgenkindjes die DCM- fretjes.....

Daar word Misty (en ik) ook rustiger van, op mijn arm door de kamer lopen, alleen op het moment dat ik de kooi opendoet komt dat koppie weer omhoog.

Wat me opgevallen is, is dat ze lekkerder ligt als ze haar koppie wat hoger heeft dan haar lijfje, als ze in één van de mandjes ligt, dan doet ze haar koppie op de rand leggen en in de ovenla doet ze dat ook.
Ze ligt ook helemaal niet meer op z'n "frets", zo lekker opgerold of ongegeneerd op haar ruggetje.

Moest trouwens ook haar temperatuur nemen, die was maar 35,5.
Nou weet ik niet wat de normale temperatuur moet zijn maar dit was te laag.

Oef.. dat ziet er niet goed uit.. Arme Misty.. Ik hoop dat ze zich snel weer beter gaat voelen..

Ik herken dit ook van mijn Chubby. Hij was dan ook goed benauwd en had een longontsteking erbij gekregen op het laatst. Je zou misschien kunnen proberen om haar slaapplekje wat schuin te plaatsen, zodat er altijd een gedeelte wat hoger is, als dat comfortabeler is. Chubs lag op het laats alleen nog maar in mandjes, half op de rand. Dat meebewegen van dat koppie bij het ademen is echt omdat ze kortademig en benauwd zijn en daardoor ook geen rust kunnen vinden...zo sneu om te zien

Ik hoop dat vrijdag de medictie voor haar aangepast kan worden.

Poeh, die heeft het zeker benauwd zeg. En haar temperatuur is zeker te laag, doe hoort tussen de 38-39 graden te zijn in rust.

Heb je wel het idee dat de vochtafdrijvers werken? Dus gaat ze meer plassen?
En let er wel op dat ze voldoende kan drinken met die plastabletten, ze mag niet gaan uitdrogen, waar dat weet je waarschijnlijk wel al.

Nou mensen, ik kan jullie zeggen dat het extra kwartje gisteravond geholpen heeft hoor, ze loopt gelukkig niet meer zo laag bij de grond.
Alleen haar kijkertjes zijn niet de hele tijd open maar dat zal ook vast wel weer goed komen...

Ze is nou druk aan de wandel.

Karen, dat heb ik idd gisteren ook gedaan, heb een grote fleece-deken in de kooi gepropt en daar lag ze ook vanochtend.

Marjan, het eerste wat zij altijd doet als de kooi open gaat is als een speer naar buiten om daar uit die smerige plassen te drinken, of ze gaat naar de douche toe om te drinken.
Heb altijd de douche aanstaan op een klein straaltje zodat ze altijd vers water hebben.

Heb haar alleen nog niet zien eten uit de bakjes dus heb ik gisteravond maar een handje brokjes neer gelegd voor haar.

Ze ligt nou ergens te slapen en ik zie geen koppie op de rand van de mandjes of ovenla...
Ziet haar trouwens helemaal niet dus ligt ze waarschijnlijk ergens onder de doeken, ze ligt iig gelukkig niet bij mij...

Nooit gedacht dat ik daar blij van zou worden...hahaha

Ben weer helemaal "heppie-de-peppie"...
~~~~~~~~~
Dat afstemmen van de medicatie, is dat de dosering, het middel of allebei?

Zal Hanneke ook gelijk een mailtje gaan sturen...

Oh goed om te horen Suzy want ik kreeg het er benauwd van van dat filmpje.

Wat fijn Suzy, die medicijnen doen echt wonderen, dan heb je opeens een hele 'andere' fret in huis.
Een goede afstelling is het belangrijkste.
Ik ben echt blij voor je dat ze nu heel anders oogt ! Ga zo door Misty !

Dat klinkt al veel beter dan in het begin Suzy!
Veel succes vrijdag bij Hanneke.

Wat fijn dat de medicijnen hun werk doen!

Dit is al fijn om te lezen

Gelukkig gaat het beter met de medicijnen. Nog even en hij rent weer rond en dan roep je: ' Doe eens rustig, denk aan je hart!"

Pff gelukkig dat het weer beter gaat.

Gelukkig gaat het nu weer iets beter

Fijn dat het nu weer wat beter gaat Suzy, ik kreeg het zelf helemaal benauwd toen ik dat filmpje zag
Hopelijk kan de medicatie snel goed worden afgesteld en voelt ze zich weer helemaal top.

Kick schreef:Gelukkig gaat het beter met de medicijnen. Nog even en hij rent weer rond en dan roep je: ' Doe eens rustig, denk aan je hart!"

"Hij" is een "zij" hoor...

Ze is er nog niet helemaal, haar oortjes staan best wel erg ver naar de zijkanten van haar koppie, ze eet wel, niet uit het bakje wat hangt en ik zag vanochtend ook dat ze niet ging drinken uit het bakje, wel d'r snuitje in de lucht houden maar verder nix.
Heb nou dus ook een drinkflesje aan de kooi hangen voor haar...

Verder slaapt ze nu veel en haar ademhaling zit op 34x en 38x...ben dus nog steeds blij...

Het klinkt zo vervelend Suzy, maar een DCM fretje zal helaas nooit meer genezen, heel wat anders dan een insulinomen fret die na een operatie weer helemaal de oude kan worden. Bij hartpatiëntjes is het echt beseffen dat het hart zich niet kan herstellen, je kunt wel hun ziektebeeld verzachten door het geven van medicatie, zodat ze weer vooruit kunnen. En dat valt dus niet mee om zo een ziek patiëntje te hebben, dat heb ikzelf tenminste ondervonden met Fons, alhoewel hij nog heel veel maanden tot een jaar met gemak en heel veel speelplezier heeft doorgelopen.
Ondanks dat je de medicijnen hebt verhoogd kunnen ze toch uiterlijke trekjes laten zien van ongenoegen. Zoals Misty met het naar achter houden van de oortjes. Het kan ook zijn dat de meds nog wat dagen in moeten werken dat ze er op den duur wel helemaal bovenop komt zodat het voor haar goed aanvoelt, maar dat ligt er aan om welk medicijn het gaat, de meesten werken wel heel erg snel.
Het komt zo nauw die medicijnen afstelling, soms doet dat ene korreltje medicijnen net even meer waardoor ze weer helemaal kunnen handelen met hun ziektebeeld.
Maar het is en blijft een zorgenkindje !

Misschien wat water geven via je hand. Dat willen ze nog wel eens lekker vinden. Of haar even meenemen naar de kraan en die laten druppelen zodat ze kan drinken...

Ik weet dat dit nooit meer goed komt, maak me ook geen illusie dat ze nog jaren bij me blijft maar ik hoop toch wel dat ze de zes jaar gaat halen.

Weet niet hoe ze nou is, ze liggen hier allemaal nog te slapen...

Chris is binnen met de stinkertjes en hij ziet Misty wel maar weet niet hoe haar oortjes staan, dus ondanks dat het nog zeker anderhalf uur duurt eer ze wakker worden ga ik er toch maar uit, lig toch niet lekker meer...

Kick, ze drinkt uit het flesje nou.

Nou had ze al een een bol buikje aan de rechterkant maar die is de laatste paar dagen ook groter geworden en links begint nou ook, mss dat ik vandaag toch ff naar S' dam ga met haar.