Gedrag
Geplaatst: 03 mar 2013 14:15
Fretten zijn grappige, vrolijke, speelse en erg nieuwsgierige diertjes. Juist door hun typisch gedrag en de genoemde eigenschappen zijn ze steeds populairder als huisdier. Frettengedrag is echter niet te vergelijken met het gedrag van een hond, kat of knaagdier. Doordat ze ook relatief kort als gezelschapsdier gehouden worden, is er ook nog niet zoveel bekend over hun gedrag. Er lopen nog vele onderzoeken. Echter door studies in binnen- en buitenland gedurende de afgelopen jaren zijn we al veel te weten gekomen.
Een fret is de gedomesticeerde variant van een bunzing. Door ook het gedrag van bunzingen te bestuderen leren we veel over onze huisdieren, die nog erg dicht bij de natuur staan.
Zo blijkt uit studies dat fretten nog steeds erg territoriaal en solitair zijn. Het zijn geen groepsdieren! Door fokkerij en het als huisdier houden is er een soort juveniel gedrag ontstaan, waardoor fretten erg lang speels blijven en samen kunnen leven met andere fretten in de directe omgeving, zonder daar last van te ondervinden. Het is echter zeker niet vanzelfsprekend dat fretten samen kunnen spelen en leven! Het gaat vaker fout dan goed. Soms is het erg lastig te herkennen of de fretten goed samen gaan of niet. Fretten kunnen een soort van wapenstilstand sluiten, waardoor ze elkaar niet direct bevechten. Ogenschijnlijk lijkt het goed te gaan. Onderliggend is er dan een machtsstrijd aan de gang voor de beste slaapplaatsen, etenswaren, speelgoed of aandacht van de baas, waarbij de een niet aan de ander wil toegeven. Na een bepaalde periode gaat deze stress situatie zich uiten in lichamelijke klachten, veelal maag/darm problemen.
Twee fretten samen slapend in de hangmat wil dus absoluut niet zeggen dat het dikke maatjes zijn!
Fretten hebben zo ook hun eigen taal. Ze maken niet veel gebruik van geluiden, maar enkele typische fretten geluiden zijn er wel. Mokken als ze erg in hun sas zijn, kekkeren als ze schrikken of erg onprettig voelen, blazen als teken van ongenoegen en piepen of schreeuwen als ze in nood zijn. Veel wordt er gecommuniceerd door lichaamstaal. De stand van de oren, ogen, staart, snorharen, lichaamshouding en poten/tenen hebben elk zijn eigen betekenis. Het is dan ook best lastig om je fret te leren 'lezen'.
Erg grappig is de vrolijke 'weasel wardance'. Als je fretje lekker in zijn velletje zit en blij is kunnen ze hun uitbundigheid tonen door te dansen en te springen. Meestal met hun bekje open, teentjes gespreid en soms vergezeld van mokken. Dit dansen wordt bij alle marterachtigen in de natuur waargenomen.
Typisch voor fretten is hun slaperigheid. Het zijn echte langslapers en kunnen soms ook heel erg diep slapen, de zogenaamde doodslaap. Dit hoort gewoon bij hun. Een fret slaapt 18-20 uur per etmaal, oudere fretten zelfs nog wat meer.
Meer over gedrag is te vinden in de Wiki
Een fret is de gedomesticeerde variant van een bunzing. Door ook het gedrag van bunzingen te bestuderen leren we veel over onze huisdieren, die nog erg dicht bij de natuur staan.
Zo blijkt uit studies dat fretten nog steeds erg territoriaal en solitair zijn. Het zijn geen groepsdieren! Door fokkerij en het als huisdier houden is er een soort juveniel gedrag ontstaan, waardoor fretten erg lang speels blijven en samen kunnen leven met andere fretten in de directe omgeving, zonder daar last van te ondervinden. Het is echter zeker niet vanzelfsprekend dat fretten samen kunnen spelen en leven! Het gaat vaker fout dan goed. Soms is het erg lastig te herkennen of de fretten goed samen gaan of niet. Fretten kunnen een soort van wapenstilstand sluiten, waardoor ze elkaar niet direct bevechten. Ogenschijnlijk lijkt het goed te gaan. Onderliggend is er dan een machtsstrijd aan de gang voor de beste slaapplaatsen, etenswaren, speelgoed of aandacht van de baas, waarbij de een niet aan de ander wil toegeven. Na een bepaalde periode gaat deze stress situatie zich uiten in lichamelijke klachten, veelal maag/darm problemen.
Twee fretten samen slapend in de hangmat wil dus absoluut niet zeggen dat het dikke maatjes zijn!
Fretten hebben zo ook hun eigen taal. Ze maken niet veel gebruik van geluiden, maar enkele typische fretten geluiden zijn er wel. Mokken als ze erg in hun sas zijn, kekkeren als ze schrikken of erg onprettig voelen, blazen als teken van ongenoegen en piepen of schreeuwen als ze in nood zijn. Veel wordt er gecommuniceerd door lichaamstaal. De stand van de oren, ogen, staart, snorharen, lichaamshouding en poten/tenen hebben elk zijn eigen betekenis. Het is dan ook best lastig om je fret te leren 'lezen'.
Erg grappig is de vrolijke 'weasel wardance'. Als je fretje lekker in zijn velletje zit en blij is kunnen ze hun uitbundigheid tonen door te dansen en te springen. Meestal met hun bekje open, teentjes gespreid en soms vergezeld van mokken. Dit dansen wordt bij alle marterachtigen in de natuur waargenomen.
Typisch voor fretten is hun slaperigheid. Het zijn echte langslapers en kunnen soms ook heel erg diep slapen, de zogenaamde doodslaap. Dit hoort gewoon bij hun. Een fret slaapt 18-20 uur per etmaal, oudere fretten zelfs nog wat meer.
Meer over gedrag is te vinden in de Wiki