Voedselintolerantie
Geplaatst: 17 aug 2017 18:41
Sinds zondag heb ik een logee fretje hier. Kort geleden toen ik haar voor het eerst zag gingen er bij mij meteen alarm bellen rinkelen. Alles was gewoon fout! Ze kreeg Hopefarms voer met katten natvoer van de supermarkt.
Volgens de eigenaar moest ze van vlees niks hebben en lust ze alleen het natvoer, nog liever dan haar brokjes.
Het fretje was ook erg mager, ze is niet groot maar als nog vel over been.
Stof kauwen en weinig eten was normaal voor haar.
Natuurlijk snappen jullie dat ik hier niet niks mee kon doen
Dus ik heb haar aangenomen als logee met direct een dringende boodschap dat ik vind dat het fretje meteen een afspraak moet krijgen bij de frettenkliniek. Ook het voer en huisvesting moest meteen omgegooid worden, anders was ze niet welkom. Gelukkig zit het hart op de goede plek en hebben ze meteen gehandeld.
Vandaag ben ik met het dametje, Charloew (Ik noem haar Char) naar Hanneke gereden.
En oh my wat was het wat. Zo enorm sneu om te zien hoe zeer alles haar deed. Hanneke kon nauwelijks haar aanraken of ze begon te kermen, bloedprikken was drama en ook met veel gedoe en gevecht.
Char haar eiwitten waren te laag, ondanks 4dagen alleen waltham waren ze nog steeds niet goed. Als we zondag geprikt hadden dan waren de waardes nog heel veel lager. deze stond nu op 59.0 en moet zeker op 60-70 zitten.
1 bepaalde ontstekingswaarde was toren hoog, dus je kon er niet omheen dat er iets heel fout ging. Dat is dus de maag, ik zelf heb het nog nooit zo erg meegemaakt maar toch kan het. Doordat de beginnende ontsteking nooit is aangepakt, is deze doorgezet naar erger. Er zitten kleine maagzweren en ook heeft ze voedselintolerantie opgebouwd.
Dit betekend dat alles wat maar met granen te maken heeft Not done is. Haar maag kan het gewoon niet meer.
Char heeft geluk dat ze alleen zit, anders was dit haar eerder al fataal geworden door nog meer stress.
Voor nu 3 a 4x daags waltham met Metocloperamide, Synolux, Omeprezole en veel schietgebedjes.
Dit een maand lang, er moet verbetering komen. Zo niet dan word er een röntgenfoto gemaakt i.v.m. dat ze non stop fleece kauwde/stekkers/alles wat maar los zit. Dus de kans is zeer groot dat er dan iets in haar maag zit.
Na dit alles zijn haar eigenaren gelukkig wakker geworden en doen alles wat ze maar kunnen, ondanks dat ze nog op vakantie zijn. Vandaar dat ik het hier ook neerzet, misschien helpt het iemand.
Char gaat niet eerder naar huis dan dat haar eigenaren haar goed kunnen opvangen
Volgens de eigenaar moest ze van vlees niks hebben en lust ze alleen het natvoer, nog liever dan haar brokjes.
Het fretje was ook erg mager, ze is niet groot maar als nog vel over been.
Stof kauwen en weinig eten was normaal voor haar.
Natuurlijk snappen jullie dat ik hier niet niks mee kon doen
Dus ik heb haar aangenomen als logee met direct een dringende boodschap dat ik vind dat het fretje meteen een afspraak moet krijgen bij de frettenkliniek. Ook het voer en huisvesting moest meteen omgegooid worden, anders was ze niet welkom. Gelukkig zit het hart op de goede plek en hebben ze meteen gehandeld.
Vandaag ben ik met het dametje, Charloew (Ik noem haar Char) naar Hanneke gereden.
En oh my wat was het wat. Zo enorm sneu om te zien hoe zeer alles haar deed. Hanneke kon nauwelijks haar aanraken of ze begon te kermen, bloedprikken was drama en ook met veel gedoe en gevecht.
Char haar eiwitten waren te laag, ondanks 4dagen alleen waltham waren ze nog steeds niet goed. Als we zondag geprikt hadden dan waren de waardes nog heel veel lager. deze stond nu op 59.0 en moet zeker op 60-70 zitten.
1 bepaalde ontstekingswaarde was toren hoog, dus je kon er niet omheen dat er iets heel fout ging. Dat is dus de maag, ik zelf heb het nog nooit zo erg meegemaakt maar toch kan het. Doordat de beginnende ontsteking nooit is aangepakt, is deze doorgezet naar erger. Er zitten kleine maagzweren en ook heeft ze voedselintolerantie opgebouwd.
Dit betekend dat alles wat maar met granen te maken heeft Not done is. Haar maag kan het gewoon niet meer.
Char heeft geluk dat ze alleen zit, anders was dit haar eerder al fataal geworden door nog meer stress.
Voor nu 3 a 4x daags waltham met Metocloperamide, Synolux, Omeprezole en veel schietgebedjes.
Dit een maand lang, er moet verbetering komen. Zo niet dan word er een röntgenfoto gemaakt i.v.m. dat ze non stop fleece kauwde/stekkers/alles wat maar los zit. Dus de kans is zeer groot dat er dan iets in haar maag zit.
Na dit alles zijn haar eigenaren gelukkig wakker geworden en doen alles wat ze maar kunnen, ondanks dat ze nog op vakantie zijn. Vandaar dat ik het hier ook neerzet, misschien helpt het iemand.
Char gaat niet eerder naar huis dan dat haar eigenaren haar goed kunnen opvangen