Shiro
Geplaatst: 24 jun 2018 14:50
Het lijkt me wel leuk om hier een soort dagboekje bij te houden over Shiro om mijn arme facebook vrienden een beetje te ontzien wat betreft mijn constante gepraat over hem haha.
Klein paspoortje:
Naam: Shiro (officieel heet hij een fokker's Manchego)
Kleur: Albino
Leeftijd: 9 en een halve week
Duracell Batterijen: Ja
Shiro is mijn eerste eigen fretje dus het is voor ons allebei een groot avontuur
We hebben hem nu bijna een weekje in huis en hij lijkt zich al helemaal thuis te voelen bij ons. Toen we hem net hadden opgehaald heeft hij wel even gejengeld om mama maar na een flinke maaltijd is hij tevreden en rustig in slaap gesukkeld en heeft hij niet meer gehuild. Hij is zo stabiel en 'no nonsense', echt een dapper, stoer mannetje. Een van zijn broertjes ligt al heel lief bij zijn nieuwe baasje in de armen te slapen maar daar heeft Shiro geen tijd voor. Meneer wil spelen spelen spelen en dan nog eens spelen. Ik merk wel aan hem wanneer hij moe wordt want dan begint hij me op te zoeken en op me te klimmen en in mijn kleren te kruipen. Zelfs dan wil hij zich niet gewonnen geven dus moet ik hem voor zijn eigen bestwil terug in zijn kooi zetten waar hij vrijwrl meteen in slaap sukkelt. Ondanks dat hij tot nu toe meer van het stoeien dan het knuffelen is komt hij wel op zijn eigen manier affectie tonen door me kusjes te geven en in mijn nek te kruipen. Vandaag lag hij na een drukke speelsessie bijna een volle minuut in mijn nek, nieuw record
Ik ben onwijs trots op hoe sociaal en lief hij is, hij komt altijd als ik hem roep tijdens het loslopen en lijkt mij wel OK te vinden als baasje. Jan moet het nog vaak ontgelden wat betreft bijten, vooral zijn sokken en armen zijn favoriet (mijn blote voeten zijn blijkbaar niet interessant en bij bijten ook niet want dat doet hij nooit. Als Jan de speelkamer (onze gang haha) binnenkomt is het dolle pret en wordt er met dikke staart flink gestoeid met hem.
Het is bizar hoe veel liefde je al voor zo'n diertje kan voelen dat net een weekje in je leven is, ik zou hem nu al nooit meer willen missen.
Klein paspoortje:
Naam: Shiro (officieel heet hij een fokker's Manchego)
Kleur: Albino
Leeftijd: 9 en een halve week
Duracell Batterijen: Ja
Shiro is mijn eerste eigen fretje dus het is voor ons allebei een groot avontuur
We hebben hem nu bijna een weekje in huis en hij lijkt zich al helemaal thuis te voelen bij ons. Toen we hem net hadden opgehaald heeft hij wel even gejengeld om mama maar na een flinke maaltijd is hij tevreden en rustig in slaap gesukkeld en heeft hij niet meer gehuild. Hij is zo stabiel en 'no nonsense', echt een dapper, stoer mannetje. Een van zijn broertjes ligt al heel lief bij zijn nieuwe baasje in de armen te slapen maar daar heeft Shiro geen tijd voor. Meneer wil spelen spelen spelen en dan nog eens spelen. Ik merk wel aan hem wanneer hij moe wordt want dan begint hij me op te zoeken en op me te klimmen en in mijn kleren te kruipen. Zelfs dan wil hij zich niet gewonnen geven dus moet ik hem voor zijn eigen bestwil terug in zijn kooi zetten waar hij vrijwrl meteen in slaap sukkelt. Ondanks dat hij tot nu toe meer van het stoeien dan het knuffelen is komt hij wel op zijn eigen manier affectie tonen door me kusjes te geven en in mijn nek te kruipen. Vandaag lag hij na een drukke speelsessie bijna een volle minuut in mijn nek, nieuw record
Ik ben onwijs trots op hoe sociaal en lief hij is, hij komt altijd als ik hem roep tijdens het loslopen en lijkt mij wel OK te vinden als baasje. Jan moet het nog vaak ontgelden wat betreft bijten, vooral zijn sokken en armen zijn favoriet (mijn blote voeten zijn blijkbaar niet interessant en bij bijten ook niet want dat doet hij nooit. Als Jan de speelkamer (onze gang haha) binnenkomt is het dolle pret en wordt er met dikke staart flink gestoeid met hem.
Het is bizar hoe veel liefde je al voor zo'n diertje kan voelen dat net een weekje in je leven is, ik zou hem nu al nooit meer willen missen.