The story of Miya
Re: The story of Miya
Het is een bijdehandje dus! Ze ziet er wel schattig uit
Even over het rauw voeren. Ondanks dat je het wilt afbouwen, doe dat heel rustig aan hoor. Pups zijn ware vreetmachines tot een week of 12. Ze hebben constant honger! Een pup wat rauwe voeding gewend is, heeft niet voldoende verzadiging aan brokjes. Zolang als ze dus zo aan het bijten en onrustig is, zou ik nog even doorgaan met OOK rauw aanbieden. Welke brokjes geef je haar? Eet ze wel van haar brokjes?
Even over het rauw voeren. Ondanks dat je het wilt afbouwen, doe dat heel rustig aan hoor. Pups zijn ware vreetmachines tot een week of 12. Ze hebben constant honger! Een pup wat rauwe voeding gewend is, heeft niet voldoende verzadiging aan brokjes. Zolang als ze dus zo aan het bijten en onrustig is, zou ik nog even doorgaan met OOK rauw aanbieden. Welke brokjes geef je haar? Eet ze wel van haar brokjes?
Re: The story of Miya
Ze krijgt nu dus het puppypakket, wat bestaat uit orijen, ziwi, thrive, nog een onbekende en pon (power of nature). Ik zelf wilde dus de ziwi kip en beef en pon gaan geven. Ze eet er dus niks van krengetje..
Ik wil niet steeds vergelijken met Nala natuurlijk, want ieder fretje is anders, maar heb verder ook geen vergelijking, maar jee ze is zo anders… buiten het bijten wil ze continu bij je zijn en heeft echt super veel energie haha
Ik wil niet steeds vergelijken met Nala natuurlijk, want ieder fretje is anders, maar heb verder ook geen vergelijking, maar jee ze is zo anders… buiten het bijten wil ze continu bij je zijn en heeft echt super veel energie haha
Re: The story of Miya
Ik denk dat jullie je handen er nog vol van gaan krijgen...
Maar met geduld en een grote dosis vitamine L komt alles goed
Maar met geduld en een grote dosis vitamine L komt alles goed
Re: The story of Miya
Ik denk het ook Kick
Hmm ik weet het nog niet zeker hoor, maar ik ben toch bang dat ze doof is…of ze slaapt erg vast, ik heb een speeltje met een piep ding erin en ben achter het bed gaan zitten, eerst 1x knijpen…PIEP…zie haar hangmatje beetje heen en weer gaan, dit paar keer herhaald, eigenlijk weinig reactie…dus ik maakte het van kwaad tot erger :twisted: piepen en haar naam roepen, geen reactie..uiteindelijk zie ik haar uit haar hangmatje rollen en ligt op het plateau te pitten, ik weer piepen…weer niks..ik denk zal ik zal ik…ja doe de kooi open en ga haar aaien, ze schrikt een heel klein beetje, echt niet veel en pit gewoon verder, daarna weer geaaid en geen reactie…en ben maar weg gegaan…
Hmm ik weet het nog niet zeker hoor, maar ik ben toch bang dat ze doof is…of ze slaapt erg vast, ik heb een speeltje met een piep ding erin en ben achter het bed gaan zitten, eerst 1x knijpen…PIEP…zie haar hangmatje beetje heen en weer gaan, dit paar keer herhaald, eigenlijk weinig reactie…dus ik maakte het van kwaad tot erger :twisted: piepen en haar naam roepen, geen reactie..uiteindelijk zie ik haar uit haar hangmatje rollen en ligt op het plateau te pitten, ik weer piepen…weer niks..ik denk zal ik zal ik…ja doe de kooi open en ga haar aaien, ze schrikt een heel klein beetje, echt niet veel en pit gewoon verder, daarna weer geaaid en geen reactie…en ben maar weg gegaan…
Re: The story of Miya
Gezien haar tekening en kleur zou je daar wel eens gelijk in kunnen hebben. Dat is een dubbele uitdaging dus.
Re: The story of Miya
Inderdaad is doofheid een reële optie bij haar kleur en afstamming.
Lastig in het begin, maar heel goed te doen. Jullie zullen samen een manier moeten ontdekken om te communiceren. In ieder geval weet je nu dat het flink blazen in haar snoet als ze bijt een beter effect gaat hebben dan vocaal straffen. Is het echt bijten echt te erg voor jouw gevoel? Werk met een korte time-out. Daar heb je een carrier voor nodig (niet haar eigen kooi gebruiken! Dat moet een veilige plek zijn)
Zet de carrier open en kaal, dus zonder iets er in, binnen handbereik. Bijt ze te veel? Hup in de carrier, deurtje dicht en totaal negeren. Na een minuutje kun je haar er weer uitlaten. Bijt ze weer te hard of te veel; hup in de carrier. Dit telkens herhalen. Het kwartje valt meestal heel snel Gaat ze zitten tralies trekken in de carrier of heel erg krabben om er uit te komen, dan wacht je wat langer tot ze rustig is. Ook al is dat maar voor een seconde, gelijk er uit laten. Het is niet de bedoeling dat ze een kwartier in het strafkamertje zit, dan loop je het doel totaal voorbij. Ze snapt dan niet meer waarom ze in dat ding opgesloten zit.
Ook kun je bij dove fretjes even het nekvel vastpakken als ze te hard bijten. Normaal ben ik daar geen voorstander van en je moet ze zeker niet ‘laten hangen’. Even stevig vastpakken en blazen in de snoet, daarna gelijk loslaten. Laat ze niet los, je hand over haar kopje leggen met aan weerszijden van haar bek je duim en wijsvinger. Flink tegen de kaak drukken met je vingers. Dat voelt onaangenaam en dan doet ze haar bekje open. Jij kunt dan loskomen.
Ik zal je een filmpje sturen over de aanpak bij een pup op deze manier. Dat is misschien duidelijker.
Lastig in het begin, maar heel goed te doen. Jullie zullen samen een manier moeten ontdekken om te communiceren. In ieder geval weet je nu dat het flink blazen in haar snoet als ze bijt een beter effect gaat hebben dan vocaal straffen. Is het echt bijten echt te erg voor jouw gevoel? Werk met een korte time-out. Daar heb je een carrier voor nodig (niet haar eigen kooi gebruiken! Dat moet een veilige plek zijn)
Zet de carrier open en kaal, dus zonder iets er in, binnen handbereik. Bijt ze te veel? Hup in de carrier, deurtje dicht en totaal negeren. Na een minuutje kun je haar er weer uitlaten. Bijt ze weer te hard of te veel; hup in de carrier. Dit telkens herhalen. Het kwartje valt meestal heel snel Gaat ze zitten tralies trekken in de carrier of heel erg krabben om er uit te komen, dan wacht je wat langer tot ze rustig is. Ook al is dat maar voor een seconde, gelijk er uit laten. Het is niet de bedoeling dat ze een kwartier in het strafkamertje zit, dan loop je het doel totaal voorbij. Ze snapt dan niet meer waarom ze in dat ding opgesloten zit.
Ook kun je bij dove fretjes even het nekvel vastpakken als ze te hard bijten. Normaal ben ik daar geen voorstander van en je moet ze zeker niet ‘laten hangen’. Even stevig vastpakken en blazen in de snoet, daarna gelijk loslaten. Laat ze niet los, je hand over haar kopje leggen met aan weerszijden van haar bek je duim en wijsvinger. Flink tegen de kaak drukken met je vingers. Dat voelt onaangenaam en dan doet ze haar bekje open. Jij kunt dan loskomen.
Ik zal je een filmpje sturen over de aanpak bij een pup op deze manier. Dat is misschien duidelijker.
Re: The story of Miya
Wat een schatje is het! Heel veel plezier gewenst samen!
Re: The story of Miya
Jeej ze is er!! En ja ik ken dat gevoel dat ze dan zo anders zijn. Dat is ook giga wennen en hoezo zou je niet mogen vergelijken? Je kent Nala immers, dus dat is waar je op voortborduurt. Ik vergelijk elke fret met wat ik heb gehad, want als ik dat niet zou doen zou al mijn verleden opgedane ervaring voor niets zijn.
Sowieso: een pup die honger heeft bijt harder dan de bedoeling is. Zorg dat ze gewoon goed tot de nok toe gevuld is voor je gaat spelen met handcontact dus. En m.b.t. het overschakelen naar brok: begin daar pas aan als ze een week of 14 is, of nog later als je je er comfortabeler bij voelt, maar dan zijn de meeste damesfretten aardig 'volgroeid' (op rauw dan) en is die voedingsbehoefte voor de groei wat minder. Waar je dan wel mee zit is puberteit. Feit is, als jij gaat overstappen op brok, gaat zij zich uithongeren en dus knetterhard bijten als dat probleem er al in zat. Begin dus alleen aan de brokkenoverstap als je klaar bent voor die bijtuitdaging.
Ik ken deze kleur goed omdat het voor ik ooit met fretten begon een favo was. Ik heb de laatste jaren natuurlijk alleen standaardkleurtjes gehad maar vroeger niet. Ik was er welbekend mee echter en serieus; het is een wonder als je er 1 hebt die wel hoort. De default is gewoon doof. En dat zorgt voor een gigantische karakter handleiding bij deze kleuren. Ze zijn een stuk stressgevoeliger (dan zelfs de normale fret dus al is). Moertjes hebben weer hele andere handleidingen dan rammen, maar de moertjes zijn duidelijk een stuk feller dan andere kleurtjes (waar rammen bijv. echt hun eigen problemen gaan krijgen in de puberteit).
En ik wil ook niet vervelend overkomen als ik zeg dat deze kleur niet het sterkste is bij de geboorte. Ik heb ermee gefokt, en ze zijn letterlijk kleiner dan andere kleuren in het nest. Ik laat alle medische details die ik hierover weet, ook bij ouder worden, even achterwege want dat is nu niet fijn om te lezen. Maargoed bij deze kleur is het bijten ook geregeld een gevolg van pijn in het lichaam, is wat ik ermee wil zeggen.
De meesten beschikken over een uitgebreide specialistische handleiding en zullen nooit zeer handtamme fretjes worden. Dat gezegd hebbende, is mijn ervaring ook dat als je er doorheen weet te breken en die band wel kunt kweken, het ook grote favorietjes worden zoals je nog nooit hebt beleefd. Ik refereer even aan mijn Mittens die vroeger een darmblokkade heeft gehad (waar we, na het echt niet meer te weten, een kijkoperatie op loslieten en er zodoende achter kwam dat ze verstopt zat). Die maand herstelperiode daarna heeft haar gewoon zo ontzettend veel vertrouwen en liefde naar mij toe gegeven dat ik sindsdien echt een ander fretje had. En dan is er dus wel veel voor nodig geweest om die band te kweken, maar ik had toen ook niet gewoon 1 op 1 fretjes natuurlijk dus niet de ruimte en aandacht die jullie voor Miya hebben, dus ik heb er vertrouwen in dat er bij jullie geen serieuze problemen nodig zijn om dat te bewerkstelligen .
Ik vind het moeilijk te zeggen hoe je die opvoeding moet aanpakken omdat toen ik ze had, dat hele nekvel en alles nog volop aan de orde was. Ik zou dat nu niet meer zo aanpakken. En ondanks dat ik volle vertrouwen in Karen heb ook niet na het lezen daarvan. Ik zou me baseren op een begripvolle aanpak, dus zelf 'onder haar' gaan staan en haar dat vertrouwen geven dat ze nodig heeft in jullie. Bij een beet zou ik een klein tikje op de neus geven als signaal (ipv het stemverheffen) en als dat niet werkt of na 3x een klein tikje geven op de neus even een time out in een carrier. En dan in de hoop dat dat werkt, want ik heb er dus nog geen ervaring mee omdat ik nog niet deze kleur heb gehouden in 'deze modernere tijden'.
En ik herhaal altijd maar.... hou je grens in de gaten. Als die 1e keer al te hard bijten is en je niet aan die 3x komt, neem dan afstand en heb even geen handcontact tot je er weer wel aan toe bent, want je hebt er niets aan als je zelf over de zeik raakt.
Sowieso: een pup die honger heeft bijt harder dan de bedoeling is. Zorg dat ze gewoon goed tot de nok toe gevuld is voor je gaat spelen met handcontact dus. En m.b.t. het overschakelen naar brok: begin daar pas aan als ze een week of 14 is, of nog later als je je er comfortabeler bij voelt, maar dan zijn de meeste damesfretten aardig 'volgroeid' (op rauw dan) en is die voedingsbehoefte voor de groei wat minder. Waar je dan wel mee zit is puberteit. Feit is, als jij gaat overstappen op brok, gaat zij zich uithongeren en dus knetterhard bijten als dat probleem er al in zat. Begin dus alleen aan de brokkenoverstap als je klaar bent voor die bijtuitdaging.
Ik ken deze kleur goed omdat het voor ik ooit met fretten begon een favo was. Ik heb de laatste jaren natuurlijk alleen standaardkleurtjes gehad maar vroeger niet. Ik was er welbekend mee echter en serieus; het is een wonder als je er 1 hebt die wel hoort. De default is gewoon doof. En dat zorgt voor een gigantische karakter handleiding bij deze kleuren. Ze zijn een stuk stressgevoeliger (dan zelfs de normale fret dus al is). Moertjes hebben weer hele andere handleidingen dan rammen, maar de moertjes zijn duidelijk een stuk feller dan andere kleurtjes (waar rammen bijv. echt hun eigen problemen gaan krijgen in de puberteit).
En ik wil ook niet vervelend overkomen als ik zeg dat deze kleur niet het sterkste is bij de geboorte. Ik heb ermee gefokt, en ze zijn letterlijk kleiner dan andere kleuren in het nest. Ik laat alle medische details die ik hierover weet, ook bij ouder worden, even achterwege want dat is nu niet fijn om te lezen. Maargoed bij deze kleur is het bijten ook geregeld een gevolg van pijn in het lichaam, is wat ik ermee wil zeggen.
De meesten beschikken over een uitgebreide specialistische handleiding en zullen nooit zeer handtamme fretjes worden. Dat gezegd hebbende, is mijn ervaring ook dat als je er doorheen weet te breken en die band wel kunt kweken, het ook grote favorietjes worden zoals je nog nooit hebt beleefd. Ik refereer even aan mijn Mittens die vroeger een darmblokkade heeft gehad (waar we, na het echt niet meer te weten, een kijkoperatie op loslieten en er zodoende achter kwam dat ze verstopt zat). Die maand herstelperiode daarna heeft haar gewoon zo ontzettend veel vertrouwen en liefde naar mij toe gegeven dat ik sindsdien echt een ander fretje had. En dan is er dus wel veel voor nodig geweest om die band te kweken, maar ik had toen ook niet gewoon 1 op 1 fretjes natuurlijk dus niet de ruimte en aandacht die jullie voor Miya hebben, dus ik heb er vertrouwen in dat er bij jullie geen serieuze problemen nodig zijn om dat te bewerkstelligen .
Ik vind het moeilijk te zeggen hoe je die opvoeding moet aanpakken omdat toen ik ze had, dat hele nekvel en alles nog volop aan de orde was. Ik zou dat nu niet meer zo aanpakken. En ondanks dat ik volle vertrouwen in Karen heb ook niet na het lezen daarvan. Ik zou me baseren op een begripvolle aanpak, dus zelf 'onder haar' gaan staan en haar dat vertrouwen geven dat ze nodig heeft in jullie. Bij een beet zou ik een klein tikje op de neus geven als signaal (ipv het stemverheffen) en als dat niet werkt of na 3x een klein tikje geven op de neus even een time out in een carrier. En dan in de hoop dat dat werkt, want ik heb er dus nog geen ervaring mee omdat ik nog niet deze kleur heb gehouden in 'deze modernere tijden'.
En ik herhaal altijd maar.... hou je grens in de gaten. Als die 1e keer al te hard bijten is en je niet aan die 3x komt, neem dan afstand en heb even geen handcontact tot je er weer wel aan toe bent, want je hebt er niets aan als je zelf over de zeik raakt.
Re: The story of Miya
Tja, daarin verschillen we dus van mening
Ik vind een tikje op dat zeer gevoelige neusje vele malen erger dan even kort in het nekvel pakken en weer loslaten.
Ook hoeft het helemaal niet zo te zijn dat ze weer terugvalt in dat bijten als je haar op brok over gaat zetten.
Je ziet Eliesja, je kunt allerlei kanten op met de tips hier. Kijk wat jij het fijnste vindt en waar Miya het beste op reageert
Ik vind een tikje op dat zeer gevoelige neusje vele malen erger dan even kort in het nekvel pakken en weer loslaten.
Ook hoeft het helemaal niet zo te zijn dat ze weer terugvalt in dat bijten als je haar op brok over gaat zetten.
Je ziet Eliesja, je kunt allerlei kanten op met de tips hier. Kijk wat jij het fijnste vindt en waar Miya het beste op reageert
Re: The story of Miya
In de nek pakken zou ik zelf nooit (meer) doen bij fretten, volgens mij is er geen fret zonder middenoor problemen dus dat zou een veel te pijnlijke straf zijn. Maar ook een tikje op de neus heb ik nog nooit gedaan bij een fret.
Bij bijtfretten heb ik het eigenlijk altijd gelaten bij het bekje open wringen en daarbij de wangetjes naar binnen duwen waardoor ze dus eigenlijk op hun eigen wangen bijten, dat hielp eigenlijk altijd wel.
Maar inderdaad, zoveel mensen, zoveel meningen, denk dat je vooral met zachte hand moet gaan uitproberen wat het beste gaat werken bij Miya. Want ook niet elke fret is gediend van het blazen in de snoet en dat zou je ook een ongewenste piercing kunnen opleveren.
Succes in ieder geval met haar, ik ben uiteindelijk wel benieuwd waar ze het beste op gaat reageren.
Bij bijtfretten heb ik het eigenlijk altijd gelaten bij het bekje open wringen en daarbij de wangetjes naar binnen duwen waardoor ze dus eigenlijk op hun eigen wangen bijten, dat hielp eigenlijk altijd wel.
Maar inderdaad, zoveel mensen, zoveel meningen, denk dat je vooral met zachte hand moet gaan uitproberen wat het beste gaat werken bij Miya. Want ook niet elke fret is gediend van het blazen in de snoet en dat zou je ook een ongewenste piercing kunnen opleveren.
Succes in ieder geval met haar, ik ben uiteindelijk wel benieuwd waar ze het beste op gaat reageren.
Re: The story of Miya
Zo is dat. Hoe meer tips hoe meer je kunt kijken waar je je bij thuisvoelt. Ik zou om dezelfde reden als Marjan dat nekvel niet meer hanteren. Bij een tikje op de neus moet je wel goed je sterkte kennen ja, want een mini tikje is gewoon genoeg als signaal 'niet doen'. Marjan haar methode heb ik nog nooit geprobeerd. Bottomline is het vervelend dat je het bij een doof fretje fysieker moet aanpakken dan gebruikelijk, want eigenlijk wil je ze gewoon niet terug pijn doen natuurlijk. Zet hem op!
Re: The story of Miya
Hier een verslagje van hoe het nu gaat: (deze had ik ook al in het topic extreem bijten, maar is hier ook zeker op zijn plaats)
..het gaat steeds beter
Ik probeer dus echt routine en regelmaat in te brengen hier en voor nu gaat het goed, ze is ook al wat meer gewend dat merk je echt, ze wordt wat ondeugender in haar spelen …ze wordt zo rond half 8 wakker, dan krijgt ze haar eten in haar kooi, na 5 min dan mag ze eruit en wat zij dus heeft de eerste 5 minuten is dat ze graag naar je toe wil, in het begin was het alleen maar hard bijten en nu doet ze het al wat zachter en ik probeer haar ook wat af te leiden met een speeltje..bijt ze te hard dan gaat ze 1 minuut in de carrier … na die 5 minuutjes dat ze me weer heeft onderzocht gaat ze lekker spelen, ze is lekker aan het tutten en af en toe meng ik me erin dan spelen we samen, ik heb zelfs al een beetje met haar geworsteld…nog niet te gek natuurlijk, want ze probeert natuurlijk nog wel mijn vingers op te zoeken en dat mag, maar niet te hard bijten, zachtjes mag en af en toe een lekker cosmaatje gaat er dan ook wel in …dusss we boeken vooruitgang
Nog een aanvulling.. ik denk toch niet dan Miya doof is, ze reageert nu wel meer op geluiden..ik denk dat ze door de verhuisstress zichzelf oost Indisch doof heeft gemaakt …gisteren lag ze te suffen in haar kooi en heb heel sneaky op dat piep beest zitten drukken, ze zat gelijk met die snuit in de tralies, ze reageert nu ook meer op als ik binnenkom en ze wist niet waar ze het zoeken moest toen de vuilnisman voorbij kwam..(raam staat open en was echt een herrie)
Maar ik hou het in de gaten, want twijfel nog wel beetje.
..het gaat steeds beter
Ik probeer dus echt routine en regelmaat in te brengen hier en voor nu gaat het goed, ze is ook al wat meer gewend dat merk je echt, ze wordt wat ondeugender in haar spelen …ze wordt zo rond half 8 wakker, dan krijgt ze haar eten in haar kooi, na 5 min dan mag ze eruit en wat zij dus heeft de eerste 5 minuten is dat ze graag naar je toe wil, in het begin was het alleen maar hard bijten en nu doet ze het al wat zachter en ik probeer haar ook wat af te leiden met een speeltje..bijt ze te hard dan gaat ze 1 minuut in de carrier … na die 5 minuutjes dat ze me weer heeft onderzocht gaat ze lekker spelen, ze is lekker aan het tutten en af en toe meng ik me erin dan spelen we samen, ik heb zelfs al een beetje met haar geworsteld…nog niet te gek natuurlijk, want ze probeert natuurlijk nog wel mijn vingers op te zoeken en dat mag, maar niet te hard bijten, zachtjes mag en af en toe een lekker cosmaatje gaat er dan ook wel in …dusss we boeken vooruitgang
Nog een aanvulling.. ik denk toch niet dan Miya doof is, ze reageert nu wel meer op geluiden..ik denk dat ze door de verhuisstress zichzelf oost Indisch doof heeft gemaakt …gisteren lag ze te suffen in haar kooi en heb heel sneaky op dat piep beest zitten drukken, ze zat gelijk met die snuit in de tralies, ze reageert nu ook meer op als ik binnenkom en ze wist niet waar ze het zoeken moest toen de vuilnisman voorbij kwam..(raam staat open en was echt een herrie)
Maar ik hou het in de gaten, want twijfel nog wel beetje.
Re: The story of Miya
..en even over jullie reacties ik ben er blij mee en hier kan ik wat mee..dus dank jullie wel weer lieverds
..en idd ga ik kijken wat voor Miya het beste werkt, tikkie op de neus valt af, want dat wil ik echt niet, ik probeer weer het eheheh, omdat ik denk dat ze toch niet doof is en als ze echt hard bijt gaat ze 1 minuut (meestal 50seconden) in de carrier…voor nu lijkt dit goed te werken en uiteraard zijn we er nog niet, maar ze bijt al minder hard en ik mag haar af en toe aaien en oppakken gaat ook goed, want ze begint aardig deugend te worden, zit op en in dingen wat niet mag, dus dat is een goed teken ze heeft nu ook een nieuw slaapplekje gevonden..ergens tussen de klamboe en het matras en ze blijft steeds volhouden om daar naartoe te gaan en uiteindelijk zet ik haar in de klamboe tent en gaat ze dr plekje op zoeken.
..en idd ga ik kijken wat voor Miya het beste werkt, tikkie op de neus valt af, want dat wil ik echt niet, ik probeer weer het eheheh, omdat ik denk dat ze toch niet doof is en als ze echt hard bijt gaat ze 1 minuut (meestal 50seconden) in de carrier…voor nu lijkt dit goed te werken en uiteraard zijn we er nog niet, maar ze bijt al minder hard en ik mag haar af en toe aaien en oppakken gaat ook goed, want ze begint aardig deugend te worden, zit op en in dingen wat niet mag, dus dat is een goed teken ze heeft nu ook een nieuw slaapplekje gevonden..ergens tussen de klamboe en het matras en ze blijft steeds volhouden om daar naartoe te gaan en uiteindelijk zet ik haar in de klamboe tent en gaat ze dr plekje op zoeken.
Re: The story of Miya
Nog paar foto’s…
Hing ze alweer in de klamboe
In de kast..
Hing ze alweer in de klamboe
In de kast..
Re: The story of Miya
Ze is echt super schattig!
En tijdelijke doofheid door stress kan zeker, wij hebben ooit een fret gehad met extreem veel pijn door een darmperforatie en de operatie daarvan erna en die is wekenlang doof geweest. Daarna kwam haar gehoor weer terug dus stress doofheid bestaat echt.
En tijdelijke doofheid door stress kan zeker, wij hebben ooit een fret gehad met extreem veel pijn door een darmperforatie en de operatie daarvan erna en die is wekenlang doof geweest. Daarna kwam haar gehoor weer terug dus stress doofheid bestaat echt.
Re: The story of Miya
Welke kleur heeft ze? Ze lijkt voor mij toch meer (heel licht) silver mitt. Die horen juist meestal wel .
Re: The story of Miya
Super Eliesja
En het is een dotje hoor
En het is een dotje hoor
Re: The story of Miya
@mette, ze is silver mitt, maar idd ze is erg licht van kleur.
Ik kwam net weer in de kamer en ze kwam gelijk kijken…dus denk wel dat het goed zit …
Ik kwam net weer in de kamer en ze kwam gelijk kijken…dus denk wel dat het goed zit …