Moos

[Karen]

[yvonne]

Met Moos gaat het helaas niet zo lekker. Hij zit alweer 4 weken aan de Synulox maar ik merk geen verbetering.
De afgelopen 2 weken zijn we op de camping geweest en dat heeft hem ook niet echt goed gedaan.
Hij heeft op de camping zijn eigen tuinhuis waar zijn kooi staat en waar hij de hele dag los kan lopen, maar hij is dan toch altijd wat van slag. Ik heb zijn kooi nu een andere plek gegeven, in de voortent/serre, om te kijken of het dan beter gaat.
Nu we weer thuis zijn is hij wel wat actiever maar hij is erg misselijk, heeft duidelijk buikpijn en het eten word steeds meer een issue. Ik moet hem flink aansporen en hij verzet zich steeds meer.
Een teken dat mijn grens zo’n beetje bereikt is.
Eind september staat er een afspraak bij de frettenkliniek, ik hoop niet dat het zijn laatste rit word

[Marjan]

Ik hoop met je mee.

[Mette]

Jesses

[Eliesja]

Ach jeetje hoe gaat het nu met Moos?

[yvonne]

Ik zeg het voorzichtig, maar het gaat iets beter in de zin van dat hij weer actiever is en wat meer speelt.
Maar hij blijft wel erg misselijk met weerstand tegen eten en qua gedrag kan hij erg klieren naar mij toe, continu neurotisch in mijn handen happen zodat ik hem steeds moet corrigeren. En dus geen 5 seconden rustig kan zitten. Voor mij wel een teken dat hij zich niet helemaal happy voelt. Dat kan ook niet anders met deze rotziekte, maar het is zo ontzettend moeilijk om in te schatten wanneer het genoeg geweest is, en doorgaan tot het alleruiterste dat wil ik hem zeker niet aandoen
Zo moeilijk….

[Marjan]

Zeker moeilijk om te beslissen wanneer je ermee zou moeten stoppen.
Ik hou voor mijzelf altijd maar aan dat zolang de goede perioden langer en vaker voorkomen dan de slechte, ik er nog hoop in heb dat het voor hunzelf ook nog leuk is om nog even door te gaan. Maar daarbij moeten de slechtere momenten natuurlijk wel dragelijk blijven en dat is bij fretten toch een bijna onmogelijk iets om te bepalen, dan moet je meer uitgaan van je gevoel erbij.
Sterkte en ik hoop nog steeds dat Moos weer snel zal opknappen.

[Karen]

Het is zo moeilijk om dat moment te bepalen...heel veel sterkte

[Eliesja]

Vreselijk, maar voorzichtig hoopvol…knuffel van ons

[Helen]

Dat is ook moeilijk... bang dat je te vroeg bent maar ook bang dat je te lang doorgaat... zo moeilijk ...

[Minka]

Dat is zo slecht bij Fretten te zien. Ga op je gevoel af dan zit je altijd goed, vind ik.

Ik hoop toch wel dat moosje verbetering laat zien.

[Eliesja]

Hoe gaat het met Moos?

[yvonne]

Hhmmm nog niet veel verandering. Hij blijft steeds zó misselijk. Dat is echt een groot probleem.
Heel naar

[Marjan]

Waardeloos zeg.

[Karen]

Ach nee

[Mette]

[Helen]

Oh nee

[Eliesja]

Hè bah

[yvonne]

Vrijdag staat de afspraak bij de frettenkliniek.
Het hangt als het zwaard van damocles boven mijn hoofd, maar ik heb nog niet definitief besloten wat ik ga doen.
Ik wil Moos zeker eerst goed na laten kijken door Hanneke en dan overleggen wat te doen. Als het beter is voor hem, dan laat ik hem gaan. Een andere keus heb ik niet. Ik wil alleen het beste voor Moos.

[Kick]

Hè bah, wat een klote vooruitzicht weer Ik ga duimen hoor!!