Vanmiddag had ik Blackie en Witte te eten gegeven.
Ze hadden vandaag brokkenbrij met kvv.
Nu voel ik altijd met mijn duim, of er scherpe stukjes bot tussen de kvv zit, en haal dat er dan tussen uit.
Ze waren klaar met eten en Witte veegde haar snoet af, en toen ging ze een aantal keren met haar pootjes naar haar snoet toe, dus dacht ik er zit mss iets klem in haar keeltje of tussen haar gehemelte (een stukje bot, dacht ik)
Ik legde haar op haar rugje bij mij op schoot, en pakte haar zachtjes bij haar nekvel om in haar bekkie te kijken maar ik zag niets zitten.
Ze liet dit allemaal heel rustig toe en verzette zich ook helemaal niet want ze vertrouwt me echt wel wat deze dingen betreft.
Er was wel wat bloedend tandvlees bij 1 tand.
Maar toen zag ik ineens haar tongetje blauw worden, en toen heb ik uiteraard meteen haar nekvel losgelaten.
Ze werd ook helemaal slap en ik dacht echt even dat ze in mijn handen zou sterven.....
Het enige wat ik kon bedenken was om haar bloedsuikerspiegel omhoog te laten gaan, en ben met haar naar de keuken gegaan om een Waltham papje te maken.
Toen was ze eigenlijk gelukkig alweer helemaal de oude, en de ''toeval'' heeft niet echt lang geduurd.
Ik vermoed dat ze doordat ik haar bij haar nekvelletje gepakt heb, ze een tijdelijk zuurstof tekort heeft gehad.
Normaal gesproken houd ik haar daar ook nooit vast ,maar haar gewicht hing daar ook niet aan vast want ze lag bij me op schoot.
Dus over het hoe en waarom moet ik het nog een keer met Hanneke hebben.
Tenzij iemand van jullie hierover een idee heeft
Ik ben me in ieder geval rot geschrokken, want ik dacht echt eventjes dat ik haar zou verliezen, en dat is wel het laatste waar ik aan denken wil....