Het gaat natuurlijk om de fretjes, dus daar komen ze
. Momenteel heb ik 6 fretjes. Eind mei was mijn 3e fretje overleden, vnl. ten gevolge van insulinomen. Dit jaar ben ik echter met een nieuwe ploeg begonnen, dus er zijn er 4 bijgekomen waardoor het gezelschap nu 6 fretjes telt. Ik hou fretten solitair, echter voor de pups is het nog wel gezellig en uitdagend om samen op te groeien. Zodra de puberteitskwalen te erg worden gaan ze uit elkaar en is het alleen met loslopen nog feest.Shiloh, 8 jaar, klein (rond de 600 gram) jachtmoertje. Heel timide en lief fretje. Hoeft allemaal niet zo druk te zijn voor haar. Vanaf 4 jaar heeft ze al een vrij ernstig hartritmestoornis, maar ze blijf het super doen op de medicatie kennelijk.. Daarnaast is vorig jaar een tumor verwijderd, en heeft ze sinds kort weer een bultje op haar nier. Door haar leeftijd gaan we die echter niet meer verwijderen. Maagproblemen en insulinomen zitten nog net op het randje. Voor haar maag krijgt ze al lange tijd medicatie, maar daarmee blijft het dus vrij goed gaan. Voor insulinomen krijgt ze nog niets. Begint pas sinds kort te spelen, en ik probeer haar gewoon zoveel Waltham als lukt te voeren dagelijks. Het is een klein meisje, dus zoveel krijgt ze niet op
.
Dan hebben we Yip, 6 jaar, groter (rond de 900 gram) jachtmoertje. Enorm druk, nieuwsgierig en tegenwoordig ook territoriaal moertje. Ze is sinds een jaar of 2 een stukje eenkenniger geworden dan in haar eerste jaren, al maakt het ook enorm uit hoe zeker mensen zijn die haar hanteren. Mij heeft ze nog nooit een vlieg kwaad gedaan en we vertrouwen elkaar uit 1000den.
Lenn, rondom 10 weken. Zeer lief mannetje. Komt momenteel helemaal los qua energie, dus is wat minder rustig dat hij in het begin was toen hij net bij ons was.
Patou, die ligt er hierboven al onder. Een dametje van rondom de 8 a 9 weken nu. Ze is er per morgen een week. Een ontzettend lief en vrij rustig meisje. Niet bang, goed nieuwsgierig en ontdekkend. Ik dacht dat ik met Lenn nog nooit een pup had gezien die zo snel op zijn plek was, maar Patou was het nog sneller. Ze moest en zou direct meespelen i.p.v. eerst de kooi ontdekken en even een dagje rust nemen. Ze vindt het zeer leuk bij de andere 3 pups, en kan de heren prima aan. Ik zie haar nooit met Eller samen, wat helemaal prima is gezien zijn beschrijving hieronder. Ze omzeilen elkaar zelf dus al aardig. Scheelt mij weer gedoe
.
En dan hebben we nog Eller (ram) en Mhsya (moer). Broer en zus, ook 10 weken nu. Ik wilde eigenlijk voor Eller gaan, maar werd volkomen verliefd op Mhysa. Ik ben nog steeds zeer blij dat ik haar ook heb gereserveerd. Eller is al vanaf moment 1 hyper. Veeeeeeelte veel energie. Hij rent, springt, stort zich omlaag, graaft, steekt zijn neus in zaken waar ze niet horen en vliegt nog net niet. Hij maakt zich zo druk dat hij altijd binnen no time hijgt, en hij steekt Lenn er dus een beetje mee aan die eerst nog lekker rustig was van karakter
. Mhysa is een zeer leuk dametje. Het duurde een tijdje voor ook zij los kwam, maar intussen springt en rent ze al een week lekker mee. Hier en daar is ze ook begonnen met wat happen en grenzen testen. Ja dat hoort er natuurlijk ook bij.. Ze kan het met alle 3 de pups erg goed vinden.
En bij vragen, kom maar op!
Jeetje wat een stuiterballen ineens, dat zal wel een drukte thuis zijn.
.
