Gek genoeg had ze diezelfde ochtend nog lekker lopen graven in de tuin en was ze ook daarna binnen nog erg actief geweest en had ze lekker om mij heen gescharreld in de badkamer.
Toch een paar uur later was ze duidelijk heel beroerd en toen ik haar uit de kooi haalde en haar in haar kuipstoeltje legde, krulde ze zich gelijk op, kneep haar ogen dicht en lang onbedaarlijk te trillen.
Ik heb haar bij mij gepakt en in mijn vest gestopt en ook daar bleef ze trillen en ineen gekruld zitten. Toen voelde ik ook dat ze warm was en hebben we haar met een bakje waltham onder haar neus getemperatuurd. Ze had koorts, haar temperatuur was 40,2 graden in rust.
Het enige wat mij die dag was opgevallen was dat haar ontlasting twee keer wat prutterig was maar op dat moment merkte ik nog helemaal niets aan haar gedrag.
Ik heb gelijk de frettenkliniek gebeld en toen ik vertelde wat er aan de hand was konden we direct langs komen.
Onderweg in de auto kwam er wel iets meer leven in haar en in de kliniek was haar temperatuur alweer iets gezakt naar 39,2 graden dus wij hadden haar tijdens een koortspiek thuis gemeten.
Toch voelde zij lijfelijk nog erg warm en haar oortjes, neusje en ook huid was donkerroze. Hanneke zei nog dat ze bijna haar thermometer zou wantrouwen, ware het niet dat ze die de hele dag al had gebruikt en niets geks had gemerkt eraan.
Tijdens de palpatie was zij erg gevoelig in de gehele buikstreek. Er was niet echt een bepaalde plek aan te wiijzen die haar pijn deed. Zowel onder als boven in haar buik deed het haar pijn.Er werd bloed en urine afgenomen en het bleek om een ontsteking te gaan. Ook verloor Lana eiwitten via haar maag of darmkanaal want haar urine was goed, dus niets met haar nieren in ieder geval.
De conclusie was een darmontsteking, ook omdat ik zelf anderhalve week geleden een buikgriep achter de rug had vermoedde Hanneke dat het in dit geval ook om een virusinfectie zou gaan.
Lana kreeg een antibiotica-injectie, iets tegen de misselijkheid want ze slikte ook wat en een vitamine B12 shot.
Ook kregen we voor een maand de hele santenkraam aan medicijnen mee; twee soorten antibiotica, sucralfaat, omeprazole en zantac.
De volgende dag voelde ze zich gelukkig alweer wat beter maar we houden haar de komende tijd natuurlijk goed in de gaten.
Daarna haar lekker uit haar kooi gepakt en ik kreeg meteen een heleboel kusjes van haar. Ze slikte wel wat dus ik heb haar wel weer even een spuitje sucralfaat gegeven. In principe mag ze dat vier keer per dag krijgen wanneer dat nodig is. 
Ik krijg ook telkens daarna een sucralfaatkusje van haar en die smaken lekker naar banaan. 