Soms moeten we beslissingen nemen waar we verdrietig van worden.
Je weet dat het het beste is voor je diertje maar het is zo verdomde moeilijk en pijnlijk.
Zoals ik van de week zei; ze is misschien niet lang geweest maar de tijd dat ze er
was heeft geleefd als iemand van 60. 60 jaar leven gepropt in de korte periode dat ze
op aarde was. Ze was gelukkig bij jou en heeft een prachtig leven gehad.
Helaas mocht het niet lang zijn maar koester die korte periode en stop het in je hart
en ziel.
En twijfelen, dat doen de meeste van ons... met de tijd komt het verstand weer terug
en stop je met denken met je hart. Dan weet je dat het goed is, dat je de juiste
beslissing hebt genomen. En kun je er vrede mee hebben. Het is nog zo vers nu...
Morgen is ze weer thuis.. maak een mooi plekje voor haar en herinner haar zoals ze
was toen ze vrolijk om je heen sprong. Zie haar die doos met papjes leegroven, speeltjes
opslaan onder de bank, rukken en trekken aan dingen die er niet onder paste en
glimlach..
Ze is je eeuwig dankbaar voor alle goede zorgen en liefde
