Dank jullie. Het is gebeurd. Ik had gelukkig een dierenarts die we al verscheidene keren voor Bob hebben gezien, ook genaamd Bob, dus een bekend gezicht. Alles weer snotterend staan uitleggen. Eller was het niet helemaal met de prik eens ondanks de pasta, hij kriebelt toch wel erg. Maar het ging uiteindelijk wel en hij is rustig gegaan.
Ik ben gelijk doorgereden naar werk dus probeer gelijk afleiding te vinden hier. Vanochtend alweer een hoop opgeruimd en een 90 graden was aangezet. Ik probeer de komende tijd alle was op 90 erdoor te krijgen ter voorbereiding van alles ontsmetten. Ik pak gewoon stukje bij beetje op. Vanavond ook lekker Fali en Patou even een schone kooi. Even mijn neus in hen begraven .
Dankje. Ik hoop het ook. Ik wil nog wel echt een tijdje van Patoutje kunnen genieten nu, zonder moertjes kan ik toch echt niet, maar toe aan een andere ben ik dus ook nog net niet helemaal / niet de juiste gespot nog. Ze moeten het nu maar gewoon volhouden! Zit niks anders op!
Ik kan niet wachten om lekker naar huis te gaan en bij ze te zijn. Tel echt de uren af.
Ik zit hier gewoon met tranen in mijn ogen naar de foto te kijken. Heel erg veel sterkte Mette en inderdaad hoop ik dat je nu onbezorgd kan genieten van je overgebleven fretten. Een hele dikke knuffel!
Pff lief Marjan. Ik zat ook met tranen in mijn ogen op het moment van maken. Hij keek zo ontzettend lief en nieuwsgierig zoals je kunt zien, leuke slaaphoudingen onderweg ernaartoe. Geen enkele weet van wat er komen ging. Die gedachtes zijn gewoon ondraaglijk (en heb alweer tranen bij dat schrijven).
Het was naar en fijn tegelijk, maar hij had een hele goede avond gisteravond. Hij heeft 1,5 uur gelopen, netjes zijn eten gegeten en vanochtend stond hij ook gelijk klaar toen ik de medicijnen en bakken kwam doen alvast. Het gaf een verschrikkelijk gevoel terwijl ik tegelijk wel intens van hem heb kunnen genieten nog even en weet dat hij in een goede bui is gegaan.
Het blijft gewoon verschrikkelijk. Echt de keerzijde van huisdieren houden.
Mette schreef:Pff lief Marjan. Ik zat ook met tranen in mijn ogen op het moment van maken. Hij keek zo ontzettend lief en nieuwsgierig zoals je kunt zien, leuke slaaphoudingen onderweg ernaartoe. Geen enkele weet van wat er komen ging. Die gedachtes zijn gewoon ondraaglijk (en heb alweer tranen bij dat schrijven).
Het was naar en fijn tegelijk, maar hij had een hele goede avond gisteravond. Hij heeft 1,5 uur gelopen, netjes zijn eten gegeten en vanochtend stond hij ook gelijk klaar toen ik de medicijnen en bakken kwam doen alvast. Het gaf een verschrikkelijk gevoel terwijl ik tegelijk wel intens van hem heb kunnen genieten nog even en weet dat hij in een goede bui is gegaan.
Het blijft gewoon verschrikkelijk. Echt de keerzijde van huisdieren houden.
Thnx. Weer een rare ochtend zonder Eller. Gisteravond de FN met 3 verdiepingen van hem en Mhysa te koop gezet en die was echt binnen 2 minuten besproken. Hij wordt oud en dat is er sowieso 1 die ik wil vervangen als ik hopelijk ooit weer opnieuw kan beginnen.
Zo kan het ladekastje met hangmatjes op die plek staan ipv in de kleine losloop, en hoef ik dat hout niet te ontsmetten voor Fali zijn quarantaine ruimte binnenkort. Het ontsmettingsmiddel is gisteren binnengekomen, dus ik kan flink aan de slag na onze mini vakantie.
Maar even een foto tussendoor van de 2 overgebleven blijhoofdjes. Even de vrolijkheid erin houden want het is al raar genoeg allemaal! Ik ben zo blij dat ze nog bij me zijn . Ze waren hier in afwachting van hun brokkenpapje en hadden net de meds op .
kooi-patou-fali.jpg (892.26 KiB) 1787 keer bekeken
Heerlijk aan het keuvelen en opruimen om hun heen, en ze zijn maar wat nieuwsgierig.
Gisteravond de uitleg aan mijn moeder gegeven voor de verzorging van de fretjes. Vanochtend alles helemaal klaar gemaakt, want vanavond komt ze al voor het eerst. Het slaat weer helemaal nergens op want ze doet het vast super goed, maar ik vind het toch weer super spannend en wat vervelend om ze dan achter te laten. Heel loslaat proces in mezelf, terwijl ik weet dat als ik eenmaal op vakantie ben dat best lukt, maar vertrekken is het moeilijkst. Ik ga ze wel missen hoor en kan niet wachten om na de vakantie weer door te gaan met spulletjes uitzoeken en opruimen.
Ik heb kennelijk gemist dat jullie op vakantie gingen. Probeer gewoon lekker te genieten en zet alles even van je af. De verzorging gaat zeker weten goed komen
.
Heel erg veel sterkte Mette en inderdaad hoop ik dat je nu onbezorgd kan genieten van je overgebleven fretten. Een hele dikke knuffel!
.
