Frettenvraagbaak

Jullie hebben hem in ieder geval weer wat beter gekregen. Hopelijk krijgt finn nog een hele lange tijd om te genieten zoals het hoort voor een fret.

Dank jullie wel en zelf denk ik ook wel dat het gaat lukken.

Gelukkig vind hij dan toch rust in de tuin, blijkbaar is hij graag buiten.

Ja daar is hij helemaal in zijn element. Het is jammer dat we niet een wat meer beschuttere tuin hebben ,met schaduw en minder wind want hij zou een perfecte buitenfret zijn.

Finn is echt heel erg onrustig geweest vanaf maandag. s' Nachts alleen maar aan het schotje van de huiskamer aan het krabben en de dag dat ik naar het werk moest (woensdag) en hij overdag in zijn ferret nation moest, heeft hij het houten nachthok helemaal stuk gekrabd, zijn bak omgegooid en ook was zijn bekje helemaal rood, dik en zelfs een beetje stuk omdat hij waarschijnlijk de hele dag aan de tralies van de kooi heeft lopen trekken.
De volgende dag hebben we hem ook maar gewoon los gelaten in de huiskamer, daar kan hij niet zoveel schade aanrichten. Maar hij was opeens wel heel onzindelijk terwijl hij daarvoor het keurig netjes op de bak deed.
Door al die stress en beweging is hij ook weer afgevallen dus al met al geen fijne ontwikkeling.

Gelukkig is hij inmiddels weer wat rustiger geworden en vanmorgen na het eten trok ik hem op schoot en begon hij weer lekker te poedelen. Maar hij is nog wel doodop en ook wanneer we hem in de tuin zetten dan loopt hij gelijk naar het hok en gaat daar slapen.
Eergisteren wilde hij persé de tuin in maar het was eigenlijk te warm voor hem dus we hebben de parasol over het buitenhok neer gezet en het deurtje open voor wat meer koelere lucht en daar heeft hij uren in liggen slapen.

Vervelend dat hij toch weer niet zo lekker was. Misschien toch stress van het DA bezoek geweest ook?

Echt een superschattige foto van hem

Hij heeft 5 jaar in altijd dezelfde omgeving gezeten en afgelopen maandag was een werkelijk stressvolle ervaring voor hem. We hadden alle drie onze fretten mee en je weet hoe Hanneke is, zeer uitgebreid en neemt de tijd, waardoor het gewoon allemaal veel te lang duurde voor hem.
Hanneke wilde ook wat urine hebben en ze moest flink en lang knijpen voor een paar druppels. Wie weet speelt dat ook allemaal mee. Hij had een vuurrode neus en voetzooltjes, zo druk maakte hij zich.

Gelukkig gaat hij nu al weer wat beter maar ons volgend bezoekje aan Hanneke zal kort en bondig moeten zijn...

Arm ventje...ik duim dat hij zich weer snel prettig voelt en de stress van het bezoekje aan de kliniek kan laten varen.

Wat erg dat hij zo’n last heeft van zn nieren ik hoop dat hij nog veel langer dan een jaar gezellig bij jullie mag zijn. Wel mooi dat hij nu bij jullie zit en de goede zorg krijgt. Ik blijf het een super mooie fret vinden en hij weet hoe hij heel schattig moet slapen De onrust en angst voor de dierenarts ken ik wel heb er hier een zitten die begint al te trillen als we over het grindpad bij Hanneke lopen en dan verdwijnt ze helemaal achter in de transportbak. Dat uitknijpen is geen leuke ervaring voor ze

Arm ventje

Misschien de volgende keer een paar dagen van te voren beginnen met rescue druppels te geven?
Je kan het in elk geval proberen. En idd het onderzoek bij Hanneke kort en bondig houden.

Ik zit er zelfs aan de denken helemaal niet meer met hem op controle te gaan. En desnoods zelf wat urine opvangen wat dan gecontroleerd kan worden. Want ik denk dat al die stress zijn maagprobleem op dit moment heeft verergert, hij drinkt opeens echt heel veel naast zijn waltham. Dacht eerst nog dat zijn nieren nu al de brui eraan gaven maar hij eet ook erg veel, vier maal een flinke bak waltham per dag.
Ik denk erover Hanneke een mail te sturen hierover, hij lekt ook vanaf maandag urine terwijl hij slaapt, dus dat is helemaal niet goed. Maar ik wil Hanneke ook niet storen eigenlijk nu ze het zo extreem druk heeft. Misschien toch even afwachten nog dit weekend. Hij is gelukkig wel alweer een stuk rustiger nu.

Oh dat klinkt inderdaad niet fijn

Marjan schreef:Ik zit er zelfs aan de denken helemaal niet meer met hem op controle te gaan. En desnoods zelf wat urine opvangen wat dan gecontroleerd kan worden. Want ik denk dat al die stress zijn maagprobleem op dit moment heeft verergert, hij drinkt opeens echt heel veel naast zijn waltham. Dacht eerst nog dat zijn nieren nu al de brui eraan gaven maar hij eet ook erg veel, vier maal een flinke bak waltham per dag.
Ik denk erover Hanneke een mail te sturen hierover, hij lekt ook vanaf maandag urine terwijl hij slaapt, dus dat is helemaal niet goed. Maar ik wil Hanneke ook niet storen eigenlijk nu ze het zo extreem druk heeft. Misschien toch even afwachten nog dit weekend. Hij is gelukkig wel alweer een stuk rustiger nu.

Aah dat klinkt niet goed inderdaad. Hier heb ik hetzelfde met Smokey gehad met z'n maagdarmstelsel na het DA bezoek; echt weer terugslag (misselijk, ontlasting weer minder, etc.) en is nu langzamerhand weer aan het verbeteren. Hopelijk dat het rustiger worden bij Finn doorzet en hij zich snel weer zo goed mogelijk voelt!

Dank je wel. Hij ligt nu al de hele dag in het nachthok buiten (met parasol ervoor), heerlijk te ontspannen op zijn rug en nog een droge buik. En hij kwam even kijken toen ik de waterbak ververste en dook er weer in. Ik denk dat hij nog erg moe is van dat spoken dag en nacht begin van de week.
Ik ben ook gelijk zijn slaapspullen van beneden aan het wassen want alles ruikt naar urine. Dus hij kan zo weer lekker in schoon beddengoed slapen.

Dat klinkt al beter. Hij zou idd een goeie buitenfret zijn.
Fijn dat hij geen urine meer verliest en lekker relaxed is.

Gisteravond toch weer wat urine op een kussentje waar hij op had liggen slapen maar het lijkt wel minder te worden. Ik heb toch Hanneke er maar even een mail over gestuurd, het zit mij toch niet lekker.

Gisteren nog even wat foto's gemaakt van Finn in het buitenhok, eerst in de hoogslaper en daarna op het kussentje beneden.

Hij ligt zo lekker languit/half opgerold.

Wat ligt hij daar heerlijk zeg

Heerlijk!

Finn heeft nierfalen en opeens is zijn levensverwachting van 1 jaar terug geschroefd naar misschien nog minder dan 1 maand.
Vanaf vorige week maandag is hij opeens erg veel gaan drinken en laat hij in diepe slaap urine lopen omdat zijn blaas continue overvol is en als het ware overloopt.
De toestand van zijn nieren blijkt dus veel serieuzer dan eerst gedacht en de stress van het bezoek aan de frettenkliniek heeft het proces waarschijnlijk even versneld. Het lijkt zich wel weer iets te herstellen nu maar de schade aan zijn nieren is definitief en niet omkeerbaar.

Ik heb Hanneke vanmorgen gesproken en eigenlijk is er niet veel meer aan te doen behalve dan hem heel goed in de gaten houden nu of hij niet misselijk wordt en gaat afvallen want dan kunnen we hem alleen nog maar laten inslapen.
Hij blijft tot zolang het duurt aan de synulox en ik moet hem driemaal daags sucralfaat gaan geven door zijn eten. Dit zou het proces nog iets kunnen vertragen.

Al met al niet iets waar we op gehoopt hadden, we hadden hem natuurlijk veel langer een lekker leventje willen geven.