Gelukkig gaat hij toch met kleine stapjes vooruit! dit soort problemen duren altijd maanden en soms blijft er echt een 'maagprobleem bestaan met af en toe mindere dagen; iets wat je dan als "gewoon" moet zien.
Een dagboekje bijhouden is heel handig en verstandig. Heb ik hier ook voor de fretten.
Ja gelukkig gaat het overall beeld wel beter. Hij heeft echt duidelijk meer energie en zag vanochtend dat hij voor het eerst sinds een paar weken weer eens in zijn hang kubus was gaan slapen. Met loslopen heeft hij het momenteel zo druk dat hij eigenlijk helemaal geen tijd heeft voor mij en dan ook echt maar af en toe eens even komt "kijken" van ben je er nog en doe je iets leuks? Ja je bent er nog en nee niet leuk genoeg om te blijven dus toedels ik ga weer lekker spelen met de ballenbaan.
Hij is echt dol op zijn slaapzak en hangkubus die je hebt gemaakt Marjan. Bij beide is het wassen en direct weer de kooi in.
Nu ik erover nadenk Hyde heeft de slaapzak nog nooit gehad dus geen idee wat hij ervan vind
Volg je gevoel! Ik herinner me dat mijn Shiloh ooit ook echt ziek (grieperig) werd doordat ik 1,5 week brokkenpap bij haar probeerde. Daarna heb ik het afgezworen en nooit mee gevoerd, en is ze in goede staat 9 geworden. Hanneke was het er gelukkig mee eens dat ik ermee gestopt was bij dat resultaat. Bij haar was het danwel niet om misselijkheid maar de middenoorprobleempjes dat ze beter pap kon krijgen, maar daar dacht ze zelf heel anders over tot die griep aan toe. Ze kreeg daarna dus gewoon 'harde' brokjes.
Ik ben nog te onwetend om mijn gevoel echt te vertrouwen en ik weet dat hij last heeft van zijn oren vanwege mijn eigen verkoudheid. Moet wel bekennen dat ik dan weer niet te flauw ben om aan de bel te trekken op de momenten dat ik twijfel net zoals vandaag.
Daarom ben ik ook zo blij dat ik Hanneke gewoon kan bellen als ik ergens mee zit of over twijfel. Tot nu toe krijg ik haar ook elke keer zelf aan de telefoon om het even door te nemen.
Hanneke is buiten een hele goede frettenarts ook een geweldig fijn mens en dat is wel zo prettig wanneer je het lot van je fretje in iemands handen legt.
Bruurmijn schreef:Hij is echt dol op zijn slaapzak en hangkubus die je hebt gemaakt Marjan. Bij beide is het wassen en direct weer de kooi in.
Ik ga morgen een slaapkussen maken voor je manneke heb ik besloten, dat hebben jullie twee wel verdient na al die ellende vinden Kick en ik.
Gisterenavond was ik toch weer geschrokken. Hij had een klein beetje groene ontlasting in zijn bak liggen. En geen twijfel over de kleur het was echt mosgroen. Hij was verder wel levendig en had weer heel veel zin en plezier in het loslopen. Eten blijft lastig, zelfs de Waltham moet ik hem toch echt vinger voor vinger laten aflikken en na een keer of tig gaat hij dan toch maar van het schoteltje eten. De ontlasting van vannacht was weer wel goed van kleur en hij was weer wat levendiger en leek voor het eerst ook wat minder misselijk. Aangezien ik hem gisteren opnieuw kattenbrokken zag eten bij het loslopen heb ik nu voor de zekerheid naast de Vibrac nu ook maar wat van zijn eigen brokken, Orijnen, in zijn kooi gelegd. En ik dacht te zien hij die aan het eten was toen ik vanochtend vertrok. Vanavond kijk ik wel welke brokken hij precies op heeft.
Zolang Jekyll zo duidelijk laat zien dat hij er nog steeds zin in heeft en plezier heeft in het leven blijf ik volhouden.
En dan maakt het me eigenlijk niet uit wat ik voor hem moet doen zolang ik het kan zal ik het doen.
Moet wel toegeven dat hij en zijn broer nu wel onder een vergrootglas liggen. Ik let echt overal op nu en dat zal blijven tot hij beter is. Mogelijk dat het daarna afzwakt maar betwijfel of het nog ooit echt over gaat. Hij zal namelijk een zorgen fretje blijven en het is ook niet zeker of hij ooit volledig zal genezen.
Ik denk ook niet dat je op een volledige genezing moet rekenen, daar is zijn maag teveel voor aangetast en maagwand herstelt zichzelf jammer genoeg niet. Hij zal inderdaad altijd een zorgenfretje blijven en het is zaak hem zo stabiel mogelijk te houden en dat zal zeker gaan met vallen en opstaan.
En op zich is dit ook geen uitzonderlijke situatie voor heel veel fretten hoor, er zijn hem heel veel voor gegaan maar dat wil niet zeggen dat het uitzichtloos is.
Heel wat chronische maagpatiëntjes bij ons hebben nog jaren lang een goed leven gehad en je leert uiteindelijk wel de signalen te herkennen, het zal met ups en downs gaan maar zolang de ups overheersen en je inderdaad ziet dat hij nog lol heeft is het goed.
dit soort problemen duren altijd maanden en soms blijft er echt een 'maagprobleem bestaan met af en toe mindere dagen; iets wat je dan als "gewoon" moet zien.
