Naar Hanneke gaat ze zeker een keer mee, maar pas als ze beter hersteld is van alle stress. Het is een meisje waar voorzichtig mee omgesprongen moet worden nog en zelfs een plaatselijke da zie ik al niet helemaal zitten, maar als het niet anders is moet dat. Ik hou het dus even bij een belletje voor tips maandag want die afstand is nu te veel voor haar.
De pups groeien in elk geval wel goed dus helemaal fout van binnen zit het zeker niet. Vandaag was haar buikje alweer wat kneedbaarder. Ze gaat wel vooruit in energie en heeft ook voor het eerst losgelopen vandaag. Eindelijk na een week opknappen was ze daaraan toe. Ik maak me vooral zorgen om die misselijkheid dus en blijkbaar spontaan opduikende harde buikjes, die dan vervolgens ook weer minder worden. Typisch...
Afbreken vind ik alleen een optie als een fret door een fruns is gedekt. Het was geen 'foutje foutje' wat betreft familie maar gewoon een bewuste dracht verkoop vanuit een type fretteur wrs, dus we gaan er niet vanuit dat het familie was. Maar nee, moreel sta ik daar zelf ook alleen achter als het een ontsnappingsdekking was door een bunzing om het zo maar te noemen.
Ze zal ook gewoon incl. implantaat vertrekken uiteindelijk. Een nestje is voor haar nu minder stressvol dan een dergelijke operatie. Dan zouden naast de pijn en stress (en daar heeft ze al zoveel van gehad, ze heeft nog steeds 2 flinke helende wonden in haar nek van de dekking en al 3 verhuizingen gehad binnen 2 weken
) ook alle hormonen volledig op de kop liggen ineens zonder enig doel voor haar. Dat klinkt wel vrij menselijk, maar toch gebeurt er wel iets met een moertje na zo'n bevalling dat je kunt vergelijken met het genieten dat wij mensen ook doen.