Middenoorontsteking doorgeslagen naar de hersenstam

[yvonne]

Idd heel herkenbaar hoor Fem, en heel begrijpelijk dat je tijd nodig hebt om dit allemaal te verwerken en een plekje te geven. Sterkte!

[ray]

Fem heel logisch dat je je zo voelt. Het is toch je maatje die je nu kwijt bent en waar je zo intensief voor gezorgd hebt.

Aan de reactie van Puk te merken, denk ik dat ze inderdaad al afscheid genomen heeft van Jip.
Misschien verklaart dit het gedrag naar de katten.

Neem de tijd en probeer te genieten van Puk en de katten.

[Mayke]

We zijn weer wat daagjes verder, hoe gaat het met je Fem, en met Puk ?

Mag ik vragen of je Jip laat cremeren of niet ? Vaak is dat toch wel fijn om hem bij je te kunnen houden, althans zo ervaar ik dat altijd...... maar je hoeft er niet op te antwoorden hoor, misschien vind je dat nog wel moeilijk.
Dikke knff meis.... !

[fem fatale]

Ik heb het er nog wel moeilijk mee, zal nog wel even blijven, maar Puk gaat prima. Het is net alsof ze zich de afgelopen weken zorgen maakte en nu niet meer. Het enige is dat Puk een fret is die heeeeeeeeeeeeeeeel veel aandacht nodig heeft, en eerst kon ze nog spelen en knuffelen met Jip, en nu natuurlijk niet meer, ik moet er nog even aan wennen dat ik niet even iets kan gaan eten of een blog lezen ofzo als zij los is, want dan zit ze meteen ín de servieskast (die kan ze open maken) of boven op de boekenkast ofzo.
Het is echt niet zo dat ik niet met haar speel, maar ze kan nu geen moment géén aandacht krijgen. Daar gaan we vast een balans in vinden.

Ik denk dat ik haar zo even naar buiten neem. Het lijkt warm genoeg te zijn, en dan heeft ze even een heel andere omgeving, dat zal ze wel leuk vinden.

(En ik heb er echt spijt van dat ik de vorige keer dat het mooi weer was, de woensdag voordat Jip ziek werd, ze niet buiten heb laten spelen. Ik had het fijn gevonden als Jip dat nog een keer had meegemaakt.)

Ik heb Jip niet laten cremeren. Ik heb even overwogen om hem in de tuin te laten begraven, in één van de kuilen die hij daar zelf gemaakt heeft, dat vond ik wel mooi symbolisch. Maar ik vond het uiteindelijk echt veels te eng, en dat vind ik van cremeren ook. Ik had hem het liefst via het dierencodicil aan de wetenschap gegeven, maar dat is niet in Amsterdam.

[Marjan]

Een fret op deze manier te moeten verliezen heeft ook heel wat impact en dat heeft ook echt wel z'n tijd nodig om een plekje te vinden. Ik vind dat ook helemaal niet gek, neem ook gewoon je tijd om het allemaal te verwerken.
En met Puk komt het uiteindelijk ook wel goed, misschien is dit haar manier om het te verwerken om zo druk te doen. En het is ook wel weer logisch dat ze nu andere dingen gaat zoeken om zich bezig te houden, klinkt ook wel weer als echt frettenkwaad.

[fem fatale]

Ze is niet extreem druk voor haar doen, maar ze mist een uitlaatklep. We komen er wel uit.

[Marjan]

Tuurlijk, het komt wel goed. En misschien wil ze je ook alleen maar opvrolijken. Ze zal ongetwijfeld jou verdriet haarfijn aanvoelen en fretten reageren daar heel sterk op is mijn ervaring. Laat ze maar gewoon weer en glimlach op je gezicht toveren, fretten zijn meesters in het troosten.
Nogmaals een hele dikke knuffel voor jou en ook voor Puk en blijf gewoon lekker je hart luchten hier, daar zijn we voor.

[Kick]

Ook voor Puk is het een hele verandering en wat je zegt, er moet weer een balans komen. Dat kost tijd maar dat komt helemaal goed

[Karen]

Het is ook nog maar kort geleden...jij en Puk zullen je draai nog moeten vinden zonder hem. Dat heeft tijd nodig...de nieuwe balans komt dan vanzelf. Heel veel stekte Fem.

[Mayke]

Daar sluit ik me helemaal bij aan, bij de vorige sprekers. Lekker rustig aan doen en lekker genieten van Puk.

[fem fatale]

Vandaag zou Jip 4 geworden zijn.

Ik mis hem nog steeds ontzettend, en ik merk dat ik vaak naar hem op zoek ben voordat ik me realiseer dat hij er niet meer is. Met Puk gaat het gelukkig nog steeds goed. Ik ben een beetje paranoide op het moment, maar gelukkig heeft zij daar geen last van. (Poes Jet daarentegen wel, die was gistermiddag een beetje snel aan het ademen, en ik was al met een thermometer in de weer voordat ik bedacht dat ze misschien gewoon warm had, omdat zij nog in haar wintervacht was - zij is langharig in de winter en bijna kortharig in de zomer - en het weer opeens veel warmer was geworden.)

Ik wil iedereen hier ontzettend bedanken voor alle steun, zowel emotioneel als praktisch met waltham en sucralfaat, die ik heb gehad. Het betekent echt heel veel voor mij dat jullie allemaal zo ontzettend meegeleefd hebben met ons.

Dag Jip!

[Danielle]

het blijft gewoon ontzettend oneerlijk

[Marjan]

Dat is wel het minste wat we voor je kunnen doen Fem, en ik zou willen dat ik meer voor je zou kunnen doen of wat van je pijn weg kon nemen.

[Kick]

We zijn hier graag bereid om te helpen waar het mogelijk is.

Heel veel sterkte nog, ik kan me voorstellen dat je je kanjer mist

[yvonne]

Ik weet hoe je je voelt Fem, mijn Bowie zou vandaag 2 geworden zijn.
Ik zal straks een kaarsje branden voor Jip en Bowie.

En wat Marjan zegt, meer dan je steunen en naar je luisteren kunnen we helaas niet doen. Het verdriet en gemis moet je zelf verwerken en een plekje geven. Helemaal over gaat dat niet, maar de scherpe kantjes gaan er wel van af.

[ray]

Dat is inderdaad het minste wat we kunnen doen voor je.

Het is een zwaar verlies en vooral de laatste 4 weken was je toch intensief met hem bezig, het zal wel even duren voordat
je echt rust kan vinden denk ik.
Heel veel sterkte nogmaals.

[Karen]

Ook voor deze nare dingen zijn we hier om elkaar te steunen Fem. We hadden natuurlijk heel erg gehoopt dat de uitkomst anders zou zijn voor Jip, dit is zo oneerlijk.
Heel veel sterkte met het allemaal een plaatsje geven. Jip zit voor altijd in jouw hart.

[Mayke]

We hadden het zo graag anders gezien voor Jip, hij was nog veels te jong, net de 4 jaar niet gehaald .....

We zijn er hier voor iedereen die dat kan gebruiken, we delen lief maar ook leed over onze frettenvriendjes met de baasjes, zo ook met jouw Fem.
Dank dat je het met ons hebt willen delen, wij hebben er veel van geleerd, voor Jip konden we helaas niet meer betekenen.

We hopen je hier nog veel te zien met je verhalen over Puk en je katten.....

Jip, rust zacht lief mannetje, je hebt hard gestreden, helaas mocht je de 4 jaar net niet halen.....

[Marjan]

Hoe gaat het nu met je Fem?

[fem fatale]

Beter wel. Het begint te wennen dat hij er niet meer is. En Puk houdt me goed bezig

Met Puk gaat het ook goed. Omdat ze nu een stuk beter gaat met de katten, en omdat zij niet zo'n smeerkees is als Jip, neem ik haar vaak mee als ik kleine klusjes doe in huis. Dat deed ik eerder ook wel eens, maar nu gaat het een stuk makkelijker. 1 fret is natuurlijk ook gewoon makkelijker te babysitten dan twee. Daar geniet ze ontzettend van. Verder blijkt dat ze sommige spelletjes minder leuk vind zonder Jip (hengelen, een aantal tunnels), maar andere vind ze dan weer leuker (als ik, of 1 van de katten bij het uiteinde van een stevige tunnel haar opwacht). We komen er wel uit.