Frettenvraagbaak

Nog een leuke foto van mijn lieve draakie

Ahhhhhh!

Hahahaha! Super schattig!

Die tandjes he...echt eng

Mis die drol gewoon nog steeds zo erg...

Ahw, schattig
Erg hè dat gemis

Ik weet het meis, vanmorgen op FB een filmpje van Donny... knettergek aan het spelen.
Die FB herinneringen zijn soms leuk maar soms ook niet...

Het lijkt de laatste dagen weer zo hard binnen te komen, foto’s en filmpjes vliegen hier om de oren..af en toe pink ik weer een traantje weg...ben ook zo’n emo trut

Ik heb hier nog een filmpje van Nala, een afscheids filmpje...deze had ik op de dag dat ik wist dat ze zou gaan gemaakt..

Alleen die muziek al ...maakt me aan het janken...

Mooi gedaan hoor en oh zo vol van liefde en verdriet...

Jij (jullie) moeten echt weer snel aan een fret...

Je bent echt geen trut hoor, dit is zo herkenbaar. Heel erg veel sterkte. Stevige knuffel!

Ppfff...nou meid ik jank met je mee hoor, niks geen emo trut, zó herkenbaar.
Ik snap dat je haar mist, dat gaat echt nooit meer over maar er komen wel mooie herinneringen voor in de plaats.

Nou zeg niks emo trut hoor! Of dan zijn we dat hier allemaal..zo herkenbaar dat verdriet en gevoel van verlies Ik hou nu eenmaal zielsveel van die kleine haarballen en dat was bij jou niet anders met Nala. De liefde voor de fretjes zit heel erg diep.

Ik heb nog steeds bepaalde liedjes waar ik steeds bij volschiet als ik die hoor, door herinneringen aan mijn weggevallen fretjes. Soms luchten tranen dan ook weer even op.

Wij hebben heel veel fretten gehad maar inderdaad zijn er enkele die dieper in je hart zitten dan anderen. Buffy, Skunky maar vooral mijn Shae... En juist door de foto's van Nala moet ik zoveel aan haar denken. Soms verdrietig maar ook vaak met een glimlach

Nou dan zijn we allemaal emo trutjes hier.... we kennen het allemaal!
Ik lig soms in bed en kan gewoon niet slapen omdat die laatste momenten door mijn kop spoken van sommige.
Zeker als het zo ineens op komt zetten zoals die coma van Ukkie of hoe Donny was op die laatste dag.
Je zou geen normaal mens zijn als je niet verdriet voelt voor je overleden diertjes.

Dat is waar...het zit diep en heb het soms heel erg moeilijk en dat mag ook...maar had niet echt verwacht dat ik na een maand er nog zo om kon janken.

Ik denk toch ook wel dat er toch wel iets sneller een vriendinnetje hier komt dan afgesproken is met manlief

Thanks allemaal

Prachtig beeldmateriaal blijf je hebben . Heel goed voor de verwerking al die traantjes, dus laat maar lekker rollen! Gewoon beelden blijven kijken en nagenieten van de mooie tijden.

Ik heb hier ook altijd gemerkt dat het verwerkingsproces per fretje heel verschillend kon zijn. Bij de 1 hielp het wel om beelden te kijken, bij de ander kon ik dat pas na een maand, of half jaar zelfs. Bij de 1 ruimde ik maakte ik ook sneller de kooi weer schoon dan bij de ander. Soms bleef het nog wel 1 of 2 weken hangen alle hangmatjes met geurtjes. De herinnering van het getippel ertussen. Blijft moeilijk .