Gistermiddag hebben we de moeilijke besissing genomen om Queeny niet meer te laten ontwaken uit haar narcose....
Mijn Fenix is er niet meer...vliegt voor altijd op de eeuwige velden en danst haar vreugdevolle dansjes op de regenboogbrug met haar staartje in de lucht
Queens was al enige tijd ziek en Hanneke had al een zwaar vermoeden dat haar alvleesklier haar enorm parten speelde. We hebben geprobeerd om haar met diverse medicatie beter te krijgen, maar dat wilde niet echt lukken. Eten was een echte straf voor haar; zo verschrikkelijk misselijk en naar voelen rondom de etenstijden, maar ook als ze te lang zonder voeding zat. Het beste was elke 4-5 uur een schaaltje waltham. Iets anders kon ze niet meer verdragen.
Gistermiddag heeft Hanneke haar buikje geopend in een operatie om te kijken wat er exact aan de hand was en eventueel aangetast weefsel wegnemen, zodat ze nog een poosje goed mee kon. Ze oogde buiten de etenstijden namelijk ook niet echt ziek. Een vrolijk en nieuwsgierig meiske, dat met haar staartje in de lucht uitdagend om je heen danste en 'meehielp' in het huishouden, mee onder de douche ging en heerlijk haar knuffeltjes rondsleepte op haar eigen verdieping. Ze was altijd los en genoot van haar vrijheid, sliep waar ze op dat moment zin in had en huppelde rond wanneer ze wilde.
Afijn, Hanneke riep mij er al gauw bij. Haar alvleesklier was dusdanig slecht, dat er niets meer te redden viel. Ook deed haar hart het niet goed tijdens de narcose. Zonder alvleesklier is leven niet mogelijk, dus was de enige optie om haar te laten gaan...
Er is direct autopsie gedaan en toen bleek er meer gespeeld te hebben in haar leven, wat zware sporen had achtergelaten. Uiteraard wisten we dat ze al meerdere keren flink ziek geweest was en haar bijnaam Fenix, komt ook niet zomaar uit de hemel vallen. Zij is tot 2 keer aan toe uit een heel diep coma 'terug gekeerd'...
Erg apart was haar hart. Zij bleek meerdere malen een infarct gehad te hebben, er lag een vreemd netwerk van grote bloedvaten om het hard heen en bij verder onderzoek bleek de binnenzijde van de rechterboezem vreemd bruin/geel van kleur te zijn en een hartklep ook. Wat er precies met het hart aan de hand was is niet duidelijk geworden en ook niet wanneer het ontstaan is. Het was in ieder geval 'oude schade'...
Ook haar maag zag er van binnen heel bijzonder uit. Er was weefselsterfte en beschadiging te zien in een heel apart patroon en ook apart van kleur.
Het was duidelijk dat mijn uiterlijk zo mooie meiske van binnen erg ziek was geweest. Ondanks dat ze niet oud mocht worden, blijkt maar weer hoe verschrikkelijk sterk zij was. Zoveel schade en zoveel keren ernstig ziek, naast haar extreem territoriale en nerveuze aard en toch gewoon doorgaan.
Ze is en blijft mijn speciale Fenixje en kanjer...mijn echte maatje. Zij heeft zich voor 100% aan mij gegeven. Ik realiseer mij dat dit heel bijzonder was. Andere mensen tolereerde ze, maar vertrouwde ze niet helemaal; mannen konden tandjes van haar krijgen en af en toe ook echt flink. Andere fretten wilde ze niet om zich heen, daar werd ze enorm nerveus van...
Allerliefste Queens...Blondie, Fenix en lijperikje....geen pijn en misselijkheid meer voor je. Geen eten meer in je lijfje die dat niet meer kon verdragen...Alleen nog plezier maken en je vrolijk huppelen en dansen op de eeuwige jachtvelden. Ooit zie ik je terug op de regenbroog brug liefje....het ga je goed.