Frettenvraagbaak

Gisteravond is BiBi heel onverwachts opgenomen in de frettenkliniek.
Ik heb net gehoord dat het goed met haar gaat, maar de schrik zit er goed in.

Wat is er gebeurd : donderdagochtend stond ik onder de douche en hoorde ik Bieb kokhalzen. Op onderzoek uit en ik vond haar in de lade onder het bed, met een stukje plastic draad lijkend op krimpkous dat ze gebruiken voor electriciteitsdraden. Ze had er duidelijk van gegeten en op gekouwd. Ben en ik konden maar niet bedenken wat het nou precies voor draad was en waar ze het vandaan gehaald zou kunnen hebben. En waarom ze het op zou moeten eten
Ze had niet gebraakt maar ik heb haar meteen (veel!) laxeerpasta gegeven. De rest van de dag goed in de gaten gehouden, het ging goed alleen in de avond was ze wat stilletjes en wilde ze niet spelen.
Vrijdagochtend zat ze lekker van haar brokjes te eten en kreeg ze later nog een waltham papje vanwege haar verjaardag.
Ze leek in orde. Vrijdag rond 18.00 uur begon ze te braken, alles zat er onder. Ze was duidelijk erg misselijk.
En ik was volledig in paniek vrijdagavond, weekend, Hanneke niet te bereiken, wat nu?
Helen gebeld, die vertelde laatst dat er in Ouddorp een DA bij gekomen met fretten ervaring. Daar heen gebeld, maar deze DA is op vakantie. Toen Jacob Nijhuis gebeld, die was nog in de praktijk maar in zijn hand gebeten door een kat en ging zelf naar het ziekenhuis. Karen een app gestuurd en die gaf mij een tip (de gouden tip!) hoe ik Hanneke heel misschien nog kon bereiken. Zij zei ook dat ik Chaimel kon bellen of zij een spoedarts wist. Chaimel kwam meteen in actie, greep haar hele voorraad medicijnen en sprong in de auto Terwijl zij onderweg was belde Hanneke mij. Alles verteld en instructies die zij gaf uitgevoerd, maar uiteindelijk zei Hanneke dat we maar moesten komen. En zo gebeurde het dat wij om half 10 bij Hanneke aankwamen. BiBi is uiteraard uitgebreid onderzocht en er is een foto van haar buik gemaakt (Chaimel en ik waren de assistentes). Er bleek iets in haar darmen te zitten, maar het voelde zacht aan en Hanneke dacht dat het met een grote dosis laxeermiddel wel eruit zou moeten kunnen komen. Bieb kreeg vocht, anti biotica en middelen tegen de misselijkheid en toen moest dat laxeermiddel nog. Maar BiBi wilde/kon niet goed slikken, waarschijnlijk omdat ze nog duf was van de narcose. Toen heeft Hanneke een maagsonde erin gezet, Chaimel hield Bieb vast en ik heb het laxeermiddel erin gespoten. Was echt prima teamwork overigens
Hanneke wilde BiBi wel daar houden want als het laxeermiddel niet zou werken dan zou ze alsnog open moeten.

Maar nu het goede nieuws! Het gaat goed met BiBi, ze heeft zwarte stukjes uitgepoept, is alert en actief
Hanneke mailde dit vanmorgen vroeg en ging nog even slapen, dus ik zal straks wel horen wanneer ik haar mag halen.
Ik ben ongelofelijk opgelucht en blij met deze goede afloop! Ik zag alweer allerlei doemscenario's voorbij komen.
Afijn, ik ben door de schrik weer 10 jaar ouder
En het is ons overigens nog steeds een groot raadsel waar ze het stukje draad vandaan heeft, wij heben dit helemaal niet huis zover wij weten.
Als ik ooit weer een fret neem na BiBi dan wil ik er een zonder tandjes
Geen sloopdoos meer!!

En mensen, wat mogen we ons toch gelukkig prijzen met zo'n geweldige frettenarts als Hanneke!!
Ze is gewoon een topwijf!

Karen, Helen en Chaimel wil ik hierbij ook super bedanken voor hun hulp en toewijding!
Meiden, jullie zijn geweldig

Wat erg en wat een paniek zul je gehad hebben, Gelukkig door teamwork is Bibi bij de Frettenkliniek gekomen. Hopelijk mag ze snel naar huis.

Dit wil je toch niet meemaken.

Wat heftig zeg, gelukkig is het toch gelukt om Hanneke te bereiken en bij de frettenkliniek te komen. En wat fijn dat het met het laxeermiddel en de medicatie gelukt is en ze niet open hoefde!

Mijn hemel, wat zullen jullie in paniek zijn geweest! Hoe kiezen die fretten het toch telkens uit om in de problemen te raken wanneer de frettenkliniek gesloten is. Super dat je Hanneke toch hebt weten te bereiken en dat zij ook klaar stond om Bibi gelijk te helpen. En nu maar hopen dat je haar weer snel kunt ophalen.

Oh dat was zeker paniek!
Gelukkig dat alles er nubweer uit is, hopelijk mag ze gauw lekker weer naar huis.

Zo heftig zeg! Maar zo zie je maar weer, dat frettenmensen elkaar bijstaan in noodsituaties . Wat een teamwork!

Hopelijk heeft Hanneke snel haar dutje gedaan en mag je BiBi ophalen zo.

BiBi en ik zijn weer thuis

Ze is nog wel misselijk en ze wilde niet eten van het recoveryvoer bij Hanneke maar ik mocht haar toch ophalen.
Wat extra medicijnen voor de maag, 3 dagen recoveryvoer en dan weer naar brokken/brokkenbrei
Thuis wilde ze ook niet eten van het recoveryvoer dus dan maar een bakje waltham, dat ging er gelukkig goed in met de medicijnen. Ik geef haar niet te veel tegelijk en iets vaker per dag, gelukkig kan dat nu makkelijk omdat het weekend is en maandag kijk ik wel even hoe of wat. Ik ben echt ontzettend opgelucht dat het goed afgelopen is.
Ze ligt nu voor pampus na alle avonturen die ze weer beleeft heeft.

Toen je belde gisteravond drong het nog niet echt door, je zal wel gedacht hebben; wat is die nuchter?
Dat kwam later pas.... mijn peteprinsesje...
Bieb heeft ons weer fijn laten schrikken met haar foute vreetbui!

Doe je goed, Yvonne... kleine beetjes geven.
Fretten helen vrij snel over het algemeen, denk dat het maandag al stukken beter gaat.
Komt goed meis! xx

Dit is echt met een sisser afgelopen. Volgende zal ik haar eens streng toespreken :-p

Knuffels voor Bieb en jezelf

Gelukkig is ze weer thuis.

Ik lees dit nu pas! Wat een horrorstory Gelukkig is het goed afgelopen (dankzij de frettenvrienden) en de snelle hulp van Hanneke. Fijn dat ze weer thuis is

Blijft een raadsel dus waar dat stukje plastic vandaan is gekomen... Heel irritant is dat want je piekert je suf Nou ja, hopelijk is er niet meer van overgebleven en kun je haar weer met een gerust hart laten scharrelen.

Bibi heeft een apart gevoel van een verjaardag vieren...

Och ja, zag het op Facebook. Op dr verjaardag nog wel...

Gefeliciteerd Bibi en Yvonne met Bibi! Dat ze dit nooit meer zal doen en jullie dit nooit meer hoeven meemaken!

Nou Kick zolang we niet weten hoe ze aan dat krimpkous gekomen is heb ik geen seconde rust meer.
Dit is de tweede keer dat dit gebeurd en de eerste keer (een stukje gedroogde kipsnack) werd het een operatie, dus dat doemscenario zag ik alweer helemaal voor me.

Ze heeft net even wat rondgelopen en ligt nu achter de bank in een slaapkussen. Ik heb de recovery met wat waltham en water gemeng en ze heeft nu 2 x een klein papje daarvan gegeten. En ze heeft net ook weer voor het eerst een klein poepje in de bak gelegd

Oh ja, van de kip was ik alweer vergeten. Het geeft zeker geen rustig gevoel doordat je niet weet waar ze dat stukje plastic vandaan heeft weten te halen. Heel vervelend.

Krimkousjes zijn geen dingen die je rond hebt slingeren. Hier zeker niet want naast de fretten heb ik ook nog 2 katten die dit soort dingen opvreten. Plastic tasjes zijn een ramp met de katten. Spooky is nummer 1 daarmee. Die pakt ook gewoon kabels die in het stopcontact zitten.

Heb met Yvonne afgesproken de zijkamer af te sluiten voor haar... ze loopt en ligt er wel als een baas maar stiekem kan dit ongemerkt (voor ons) toch innerlijke stress brengen. Jammer voor haar, ik zal er wel voor op mijn lazer voor krijgen van haar maar goed, alles beter dan een zieke Bieb!

Ik ben blij dat ze weer een stukje beter gaat, morgen weer een stuk beter!
Gaat goed komen, ik voel het

Gelukkig is het met teamwerk en een super betrokken Hanneke allemaal goed afgelopen. Het is inderdaad niet te geloven hoe die fretten het steeds weer weten uit te kienen om iets met spoed te mankeren als de frettenkliniek dicht is.

Geen lekker idee als je niet weet waar het vandaan gekomen is.

Gauw opknappen BiBi
Sterkte Yvonne

Wat schrikken! Ik lees het pas heel laat omdat we geen internet hebben thuis, dus ben erg blij met mijn werk momenteel. Deels wel blij dat ik pas bij lees nu het alweer de goede kant op begint te gaan! We hebben wel genoeg schrik gehad de laatste tijd vind ik, zo kan 'ie wel weer!

Zo fijn al die ondersteuning onderling en van Hanneke. Gewoon hartverwarmend om te lezen .

Hoe gaat het nu met haar?

Ze is aan de beterende hand. Nog niet superactief maar wel weer aan het slepen met haar ratten
en dat heeft ze toch even 2 dagen niet gedaan
Het recovery voer vind ze niet echt lekker maar met een theelepeltje waltham erdoor en wat extra water gaat het erin als koek. Ik moet 1 flesje leeg maken en dan mag ik haar weer op de brokkenbrei proberen te zetten. Dat zal ongeveer morgen zijn. Ik kijk dan even hoe het met de misselijkheid gaat, anders meng ik de brokkenbrei nog met wat waltham.
Het komt goed maar het heeft wat tijd nodig.

Gelukkig dat ze weer wat opknapt en het recovery voer nu wel naar binnen krijgt. Hoop dat ze snel weer helemaal de oude is!

Ze gaat steeds een beetje beter, vanavond iets meer activiteit maar wel weer bijten op een van haar knuffels
Die heb ik dus afgepakt.