Afgelopen weekend kwam Eureka, een 'pup' van Fé en Koda van inmiddels 3 jaar, terug uit Denemarken naar mij. Ze komt uit een situatie bij een eigenaar met heeeeeel veel fretten. Als het goed is zat zij in een groepje van max 3 a 4 fretten want dat was de afspraak. Uitgangspunt was zeker wel dat zij ziek zou zijn in ieder geval. Bij thuiskomst heeft ze Stronghold gekregen en heb ik van za op ma ontlasting verzameld en direct laten testen op Giardia en Coccidiose gisteren, en ik kon wel een gat in de lucht springen toen de uitslag negatief terugkwam

Ik zal de details daar laten maar er zijn een hoop fretten ernstig verwaarloosd in hun medische zorg met name tot aan inslapen aan toe daar, maar Eureka komt er behoorlijk goed uit. Ze is wat magertjes, de vacht kan beter, haar tandvlees is geirriteerd en ze heeft gaatjes in haar nek van het samenleven met andere fretten, maar het gaat relatief erg goed. Ze is enorm alert, eet goed, heeft best goede ontlasting (hooguit wat korrelig), haar Waltham test doorstaat ze beter dan Fali want ze veegt niet eens haar bekje na de tijd af. Beter dan hoe ik had verwacht dat ze terug zou komen dus.
Dit is het kleine sprietje:
Momenteel heeft ze 1 FN deel om even tot rust te komen en te wennen, maar dat denk ik zeer snel al uit te kunnen breiden. Ze is uitstekend zindelijk sinds aankomst. Helaas wel bijterig van alle stress en ik denk ook de manier van onrespectvol (tenminste dat denk ik) oppakken de laatste jaren.
Stiekem geeft het een enorme boost om de frettenruimte weer netjes op te ruimen (lag vol met puin van een recente tuinverbouwing) wat zondag nog vlug is gedaan en weer wat actiever in dit wereldje te worden. Mijn gedachtegang schuift van baby ook weer wat richting fret zeg maar
