Frettenvraagbaak

Ik heb besloten om toch maar een topic te openen over onze gasten. Ze zijn te leuk en ik maak elke dag wel wat met ze mee...
Over hun achtergrond en het hoe en waarom ze nu even bij mij zijn zal ik verder niet in detail treden.
Het zijn twee pups van net 5 en 5,5 maand oud en slecht gesocialiseerd.

Als eerste Queeny(roepnaam):

Een filmpje...dan zien jullie gelijk waarom er geen foto geplaatst wordt

Een vrolijk en blij meisje wat heel angstig bij ons kwam. Bang voor bewegingen en vooral bang voor handen. aanval is de beste verdediging bij haar...en loslaten stond niet in het woordenboek.
De eerste week heb ik haar heel behoedzaam en soms met handschoenen gehanteerd. Ze werd wel handzamer, maar wilde absoluut niet aangeraakt of opgetild worden. Het enige wat ze al trillend en vol spanning liet welgevallen, was haar ui de kooi halen voor speeltijd. Daar genoot ze echt volop van.
Langzamerhand kwam ze steeds vaker contact zoeken en aan me snuffelen tijdens het loslopen. Het moment dat er een hand in zicht kwam was het heel hard wegrennen of gelijk hap. Eerst durfde ik niet veel meer te doen dan haar verbaal corrigeren, door euh..euh te zeggen of duidelijk NEE te roepen, eigenlijk met het idee om haar niet nog banger te maken van mij.
Nou zachte heelmeesters maken stinkende wonden...dit dametje heeft net zo veel haar op haar tanden als op haar lijf en maakte dus flink misbruik van mijn voorzichtigheid. Op een dag hing ze dus vol in mijn hand en liet niet los...het was net een mini pitbull die aan je hand hing. Ik heb haar op z'n frets even heel erg duidelijk gemaakt, dat dit onacceptabel gedrag is en ik daar niet van gediend ben. Vanaf dat moment gaat het stukken beter. Het is nog steeds een bijter, soms alleen maar happen, maar ze druipt nu wel af als ik in haar snoet blaas. Ik kan haar nu ook iets beter lezen en zie al aankomen wanneer ze haar ivoor wil gaan gebruiken. Dan ben ik haar voor en kiest ze ervoor om haar bekkie gesloten te houden of weg te lopen. Er zit een hoop pit in dit dametje... echt niet alleen angst.
Inmiddels is ze twee weken hier, schrikt niet meer van mijn plotselinge bewegingen en handen, mag haar heel af en toe eens een aai over haar rug of snuit geven, zonder dat ze gelijk uitvalt. Ik kan mijn handen aanbieden en haar laten snuffelen, zonder dat het elke keer bijt is. Uit de kooi halen is nu gewoon...ze weet dat ze mag spelen en komt netjes naar de rand van de kooi zodat ik haar kan pakken. Dan is ze rustig en relaxed. bij het terugzetten evenzo. Ze draait zich niet meer om, om toch even een hap na te geven. Ik moet het alleen nog niet wagen om haar uit haar slaapzakje of nachthok te willen pakken. Dan zie je die ogen al opflikkeren en gloeien en kun je een knauw verwachten. Daar hebben we nog werk liggen
Zo ook met de algemene verzorging. Als je haar vastpakt is het een en al spanning en wil ze zo snel mogelijk van je weg komen. Ik pak haar toch iedere dag een keer in de handen, laat mijn handen over haar lijfje glijden, voel haar pootjes en staart, kriebel achter de oortjes en anticipeer op haar uitvallen. Ze moet nodig gewogen worden en haar nagels geknipt. Dat ga ik samen met Rui komend weekend doen. Alleen lukt echt nog niet. Ik kom handen te kort

Samen spelen gaat wel al steeds beter, daar ziet ze nu de lol van in en komt het ook vragen. Ze is een hamstertje en vindt het heerlijk om balletjes uit mijn handen weg te grissen en dan te verstoppen. Een paar maar en dan heeft ze er genoeg van en gaat zij ze zelf halen...toch is dit al een hele overwinning Ze zoekt eigenlijk steeds vaker contact, maar dan niet lichamelijk. Ze zoekt me dan op komt even tegen mijn benen staan en snuffelt wat. Soms snuffelt ze dan ook wat aan mijn uitgestoken hand, zonder een hap poging. Ze wil gewoon haar ding doen, zonder aangeraakt te worden. Dat mag van mij ook, zolang ik maar wel de meest essentiële dingen bij haar kan doen. Daar werk ik dus naar toe en alles wat erbij komt is een cadeautje

Buitenspelen is haar favoriete bezigheid. Vanaf moment een is ze daar in haar element. Wel af en toe wat schrikkerig voor onbekende geluiden, zoals de duiven. Ze reageert dan echter helemaal niet paniekerig...sluipt weg naar een voor haar veilige plek. Die had ze dan ook snel gevonden.

Hier is ze net voor het eerst buiten...


En zo zag het er na een half uurtje uit...


Ze geniet er van en ik van haar. Ondanks haar pittige karaktertje is het een heerlijk, leuk en mooi frettenmeisje

Later zal ik wat schrijven over die dikkop, haar collega

Zeker een pittig dametje! Hopelijk gaan ze nu leren dat mensen helemaal niet zo eng zijn

Succes met socialiseren Je hebt je je handen vol aan.

Ze is in ieder geval erg snel! Zoef zoef door de kamer heen.

Wat een leuk en pittig dametje die Queenie!
En hartstikke leuk hoe ze met de balletjes speelt.
Evenals hoe ze de bloembak verbouwd

Volgens mij ben je ze al kwijt als je met je ogen knippert

Haar wel ja

Zo wat een Speedy is Queeny...... geweldig om te zien.
Ik zou er een stoffertje onder binden, ze komt echt in alle hoekjes en onder de kasten, scheelt je veel werk .....

Dan zou ik haar Dusty noemen

En dan is nu die grote dikkop aan de beurt. Mag ik me even voorstellen...Noury, aangenaam!
Hij is ruim 5 maanden en flink aan de maat. Momenteel weegt hij 2169 gram en is wat aan de dunne kant, maar een bonk spieren

Ook hij kwam hier binnen als een ongesocialiseerde pup en blijft even bij ons logeren. Hij was angstig van bewegingen van mensen en vooral van handen. Vastpakken vond hij absoluut niet leuk en aangezien hij een grote bek heeft met een flink formaat tanden, was het even uitkijken geblazen de eerste dagen. Gelukkig hebben we daar handschoenen voor.
Hij blijkt een hele leuke, redelijk flegmatieke kerel te zijn, met een groot gevoel voor humor. We lagen al vanaf dag een dubbel van de lach, toen hij los mocht. Mokken en gekke sprongen, die zijn lijf eigenlijk helemaal niet aankon Hij was eigenlijk nog nooit buiten een kooi geweest, dus hij was slap en had geen conditie. Na een half uurtje springen, stuiteren, heel veel omvallen en uitglijden lag hij echt onder de bank uit te hijgen ...om als hij weer wat was bijgekomen weer verder te gaan.
Zo was het dag een


Na enkele dagen
Boos, omdat hij in de handen gehouden wordt, maar nagels knippen was echt heel erg nodig...


Hij is al bronstig en daardoor ook moedig. Zijn karakter is heel prettig, dus het gewennen gaat bij hem duidelijk van een leien dakje. Elke dag zie je hem relaxter worden. Hij vindt eigenlijk alles leuk, buiten is helemaal geweldig, maar het liefst wil hij gewoon bij je zijn en aandacht krijgen.
We zijn nu ook al zover dat er voorzichtig samen gepeeld wordt. Hij komt je uitdagen, springt tegen je op uit pure pret en heeft langzamerhand in de gaten dat je met handen ook leuk kunt stoeien. Daarbij krijg je van handen lekkers, kriebels en wordt je mee uit de kooi gehaald. Handen vindt hij dus al lang niet zo eng meer, al is het lijntje nog vaag en erg dun. Hij reageert erg goed op correctie als hij dreigt te bijten, dus als hij toch even hapt, blijft het er ook bij. Meestal is een NEE al voldoende om het tegen te houden. Na een correctie of schrikactie komt hij eigenlijk ook gelijk even kijken wat er nu precies aan de hand is..

Rui en ik zijn inmiddels al helemaal voor deze heerlijke reus gevallen Dat van mij is niet verbazend, hahahaha.... van Rui toch echt heel erg wel

Oh en volgens ons heeft hij ergens een stroompje otter in zijn lijn...

Dit was de eerste keer...inmiddels heeft hij zijn ABC diploma al gehaald

Voor het eerst in de tuin...erg spannend, maar dit is lol


Nu ben ik echt moe...slapen

Ik vond het geen gezicht met die tralies ervoor, dus heel voorzichtig proberen het deurtje te openen...Hij werd natuurlijk gelijk wakker.

Na twee minuten zag ik dit....dat lag beter


Kortom we hebben het heerlijk naar ons zin met die dikkop


Queeny heeft vandaag Rui echt lopen uitdagen om te spelen ...wat een lef had ze vandaag!
Steeds om hem heen blijven draaien en aan hem snuffelen. Als hij dan even zijn hand naar beneden deed, om haar aan zijn hand te laten ruiken, was ze heel snel omgelopen naar de andere kant, maar bleef rond hem hangen. Uiteindelijk heeft hij een paar zachte balletje en knuffeltjes gepakt en hebben ze samen even heel leuk gespeeld. Het is hem ook gelukt om haar even aan te halen over haar rug, zonder dat ze wegschoot of beet! Het gaat goed
Ik was vandaag even niet zo belangrijk...behalve toen ze honger kreeg

Ik heb het idee dat Queeny naar haar naam begint te luisteren. Misschien is het toeval hoor, maar vandaag is ze drie keer naar me toe gekomen, toen ik haar riep Dat zou toch wel heel erg leuk zijn hoor

We hebben in ieder geval grote lol met dit logeerstel.....en heeeel stiekem willen we ze eigenlijk niet meer kwijt

#Even een update van Noury over vandaag.

Rui is bezig met zijn kooi. Hij krijgt een extra verdieping erbij, want hij heeft te weinig bewegingsruimte naar mijn zin. Toen er flink geboord een gezaagd moest worden heb ik hem even in de tuin gehad, met de deur dicht, vanwege het harde geluid en omdat het toch wat gevaarlijk is als hij met elektrisch materiaal voor de voeten loopt. Dat vond hij prima en dook even weg in de boomstam, toen de echte herrie bezig was.
Daarna is hij de hele tijd binnen geweest... rond, tussen over en onder van alles wat er maar gebeurde. Soms met malle sprongen, soms even een rondje omlopen omdat het toch wat eng was, maar steeds in de buurt en reuze nieuwsgierig. Hij vond het eigenlijk wel prachtig allemaal. Het was echt genieten, geen enkele keer een aanvaring of poging tot bijten
Wat is het toch een heerlijk ventje

Wel een goed idee van Mayke

Noury is echt een lieverd zeg! fijn dat hij ook zo goed gaat.
Volgens mij is het een echte goedzak.

Wat een stel zeg! Ze houden jullie aardig bezig zo te lezen. En wat sneu eigenlijk dat ze nooit die vrijheid hebben gekend. Ze hebben heel wat in te halen denk ik en wat ik zo zie zijn ze dat ook zeker van plan

Ik zeg strik om Noury die wil ik best voor mijn verjaardag hebben. Wat een droppie

Ik denk dat je op zoek moet naar een ander verjaardagscadeautje

Leuk zijn ze zeg, Karen! Volgens mij echt een heerlijk stel frutsels!
Enne.. zo slaap ik ook altijd hoor...

Is dat zo Mariel, dat vraagt dan om een foto !

Noury is een heerlijk kereltje