Intussen is hier ook wel doorgesijpeld dat Ukkie afgelopen woensdag is overleden.
Niet onverwachts en we hebben er vrede mee, ik had er meer moeite mee bij die eerste
hoestbui dan zijn wegzakken. De nare visioenen die ik had bleven weg na thuis bezoek van dok.
Hij deed het gewoon goed, werd wel ietsje minder sinds juni maar ja, zomer, warm dus je denkt
er niet al teveel bij na verder. Hij handelde die warmte beter dan ik.
Het gemis is echter wel heel groot natuurlijk. Dat hakt er wel even in
Eten was zijn hobby, zo erg dat net voor hij weg glipte toch nog even een paar likjes pap mee
pikte. Toen zijn neus in de pap zakte wist ik genoeg en zei tegen Fred dat nu het moment van
afscheid was. Het is heel rustig en vredig gegaan. Mede omdat hij al in coma was toen we
in Delft aankwamen. De afspraak was thuis maar dok stond net in een konijn te snijden en was
alleen. Hij was toch al out dus volgens mij heeft hij er niets van mee gekregen. Hij ademde en
dat was het wel.
Vanaf donderdag kunnen we hem ophalen bij het crematorium.
Natsumi, zeurde maanden over een extra FN unit, nu heeft ze die, ligt ze constant in de onderste
Denk dat het nog even moet doordringen dat ze nu op en neer kan rennen. Ze heeft de kooi van
Ukkie nu. Nats gaat nog steeds lekker.
Re-Flex, tsja.. druktemaker eersteklas, gaat ook goed!
Momenteel logeert Gwin hier weer en de laatste keer ging hij niet zo lekker maar dit keer een stuk beter.
De Metocloperamide doet goed zijn werk. Nog wel een beetje misselijk met eten en je moet hem even helpen maar verder is hij druk en speelt. Vorige keer liep hij wat rond met af en toe een stuip. Het viel bij hem nog wel mee zei Hanneke. Nou, dat was mooi meegenomen. In je achterhoofd wetende waarom hij zo is.. hopen dat hij zo stabiel blijft.
Hij is er nog tot de 31ste kan dus nog een poosje knuffelen en genieten
