Teveel medicatie discussie

[Birgit]

Fretten zijn ook niet meer zo sterk als 20 jaar geleden. Toen deden we notabene alles fout; van grote groepen fretten bij elkaar tot fout voer en snoepjes als rozijntjes, paprika en komkommer. En toch werden de meeste zonder grote problemen oud.

Dit vraag ik me dus af. Ik bedacht me pas dat ik in mei ook 20 jaar fretten heb en zit sindsdien toch al aardig actief in de frettenwereld. Er wordt al sindsdien geroepen dat fretten 'vroeger' ouder werden, maar ik heb niet het idee dat dit daadwerkelijk ook zo is geweest de afgelopen jaren. Mijn eerste fretten zijn ook geen 10 geworden bijvoorbeeld. En ik kan me ook niet herinneren dat vrienden waar ik vroeger mee omging, allemaal stokoude fretten hadden. Ik ging juist om met mensen die het normaal vonden om 8 tot 12 fretten te houden en die zagen er echt niet allemaal geweldig uit.

Dus de stelling dat de meeste 'probleemloos oud werden' herken ik niet. Ik denk dat het veel meer zit in bewustwording dan daadwerkelijke feiten. We zien de laatste 20 jaar veel meer fretteneigenaren, horen veel meer en mede dankzij internet weten we veel meer. Dus we horen ook meer problemen en herkennen ongemak bij de fret. Vroeger dachten we "die fret is gewoon oud", nu zien we dat het dier ziek is en slecht in zijn vel zit. Volgens mij liet Hanneke ook nog een foto ervan zien op een symposium.

Wat de levensverwachting betreft van een fret. In veel boeken zie je staan 8 tot 10 jaar, maar in praktijk heb ik het idee dat het meer richting de 6 tot 8 jaar gaat en dat dat ook realistischer is. Ik geloof dat de gemiddelde levensverwachting van de bunzing 3-4 jaar is. Er zijn altijd uitschieters naar boven. Eigenlijk zou je gewoon eens moeten peilen op het forum op welke leeftijd fretten zijn overleden

Wat de discussie aan gaat over medicatie, denk ik dat het erg scheelt per situatie en fret. Ik heb het idee dat het niet zozeer gaat om hoeveel medicatie er gegeven wordt, maar hoe lang en hoe vaak

[Birgit]

20 jaar geleden? Korter terug zelfs... wat dacht je van 10 jaar geleden?
Die groep fretten.. die ook nog eens in een groep zaten hebben zelden een dierenarts gezien.
En ze waren niet ziek tot ze de 6 gepasseerd waren. MOO en maagproblemen zag je niet.
Op een enkele keer na bij 1 en dat OO... en ook nooit meer terug gekomen.
.

Dit is dus al helemaal mijn ervaring niet. MOO en maagproblemen werden misschien niet herkend, dat is een ander verhaal dan dat het er niet was. En ja, mijn fretten werden toen ook pas ziek toen ze een jaar of 5-6 waren, maar toen waren ze ook al kapot van binnen. Chronische stress bouwt op en openbaart zich inderdaad vaak rond 5-6 jaar.

[Marjan]

Ik heb het ook niet over 10 jaar hoor, die van ons werden gemiddeld 8 jaar maar wel zonder allerlei ab-kuurtjes en andere meds. En ook ondanks de verkeerde voeding en 4 fretten bij elkaar in een hok maar ziek waren ze zelden.
En tegenwoordig hoor je regelmatig echt jonge fretten die de 3-4 jaar niet eens meer ongeschonden halen. En dat vind ik toch een heel snelle negatieve ontwikkeling.

[Birgit]

Als ze gemiddeld 8 jaar werden en ik lees terug dat Buffy bijvoorbeeld 7 werd, dan staat daar dus tegenover dat er een fret van 9 was. Ik heb even gekeken, maar kan van jullie beide geen overzicht vinden van jullie fretten met leeftijden van overlijden of van wanneer ze ziek werden. Dus dat weet ik alleen van mijn eigen fretten

Dat ze geen dierenarts gezien hebben of 'zelden ziek' waren, kan ook wat zeggen over degene die het gedrag interpreteert. Als ik kijk naar mijn eerste fret, beestje had knijpoogjes op de foto en was erg mager, maar ik had toen zoiets van "hij is oud, dat hoort zo". Waarmee ik wil aangeven dat het ook beleving kan zijn dat fretten sneller ziek lijken te zijn

[Marjan]

Buffy was alweer een recentere fret en die is 2 jaar ziek geweest. Door onze eigen schuld overigens, die is ziek geworden door de fretten om haar heen en ook in haar kooi.
Ik weet inmiddels wel een aantal ziektebeelden die we toen niet herkenden zoals insulinomen en bijniertumoren waarbij de arts toen zei dat het epilepsie en ouderdomsverschijnselen waren. Maar de veelvoorkomende maagproblemen en ook de oorproblemen waren er gewoon niet, dat weet ik zeker.
Dus er is zeker een verandering gaande de, zeg maar, laatste 10 jaar. En in ons geval zijn die bijna allemaal te herleiden tot de oorproblemen helaas.

[Birgit]

Oorproblemen lijkt inderdaad 'nieuw', maar de oorzaak ligt ook mogelijk gedeeltelijk in kvv en kvv is ook relatief nieuw .

Maagproblemen heb ik het idee van dat er meer aandacht voor is en nu beter herkend wordt. Volgens mij was Montu mijn eerste fret met maagproblemen (door Hanneke gediagnosticeerd) en dat is ook alweer van 2005 zoiets, dus 12 jaar geleden. Volgens mij is Buffy ook alweer 10 jaar geleden? Maar het werd toen idd niet genoemd als veelvoorkomend probleem, al denk ik dat het vooral een onderschat probleem was.

Als ik nu terugdenk aan twee fretten uit het begin, denk ook dat zij helaas ook veel te lijden gehad hebben om soortgenoten. Maar ik dacht dat het 'ouderdom' was en ook de dierenarts had het niet benoemd.

[Marjan]

Buf is inderdaad 10 jaar geleden ingeslapen. Toen hielden we haar uiteraard alweer wat jaartjes apart van de rest van de fretten maar haar maag (en lever) was teveel beschadigd door alle stress van daarvoor. Overigens heeft zij het nog 2,5 jaar heel goed gedaan op synulox in combinatie met homeopathische druppels van Denise (homeopathisch dierenarts).

[Helen]

20 jaar geleden? Korter terug zelfs... wat dacht je van 10 jaar geleden?
Die groep fretten.. die ook nog eens in een groep zaten hebben zelden een dierenarts gezien.
En ze waren niet ziek tot ze de 6 gepasseerd waren. MOO en maagproblemen zag je niet.
Op een enkele keer na bij 1 en dat OO... en ook nooit meer terug gekomen.
.

Dit is dus al helemaal mijn ervaring niet. MOO en maagproblemen werden misschien niet herkend, dat is een ander verhaal dan dat het er niet was. En ja, mijn fretten werden toen ook pas ziek toen ze een jaar of 5-6 waren, maar toen waren ze ook al kapot van binnen. Chronische stress bouwt op en openbaart zich inderdaad vaak rond 5-6 jaar.

Achteraf gezien met wat ik nu weet kan ik rustig zeggen dat het zo was.
Ik roep niet zomaar iets
Nu is alles stress, MOO, maag en darmproblemen... hele jonge fretten krijgen veel meds en ik vraag me dan af wat dat voor die maag en darmen doet. Hoe gezond zijn we dan bezig?

[Birgit]

Ik denk gezonder dan de fret helemaal niet te behandelen .

Maar bij MOO is het heel belangrijk om de oorzaak te gaan achterhalen, want die lijkt van buitenaf te komen. Als ik lees dat er al pups zijn met MOO..

Maagproblemen is iets wat zich opbouwt en ook chronische stress kun je veel in voorkomen. Stress is overigens geen ziekte, maar noodzakelijk om te overleven. Stress wordt vaak met iets negatiefs geassocieerd, maar kan ook een positieve werking hebben. Het gaat echt om chronische stress die leiden tot gezondheidsklachten.

[NKW]

Maagproblemen is iets wat zich opbouwt en ook chronische stress kun je veel in voorkomen. Stress is overigens geen ziekte, maar noodzakelijk om te overleven. Stress wordt vaak met iets negatiefs geassocieerd, maar kan ook een positieve werking hebben. Het gaat echt om chronische stress die leiden tot gezondheidsklachten.

Hier ben ik het dan weer niet geheel mee eens (hoewel ik dus pas slechts ervaring heb met 1 fret en ook maar heel kort pas), want Smokey kwam met 4 maanden bij mij en was toen al ziek. Hij woonde daarvoor 2 maanden bij zijn vorige eigenaar met 3 andere mannetjes samen en samen veel vechten. Maar hij had dus al met 4 maanden HB terwijl hij dus maar 2 maanden bij de vorige eigenaar heeft gewoond. En dat hij HB had is zeker, want er zaten van die zwarte stukjes in de ontlasting die wezen op bloedinkjes in het maagdarmkanaal met als veroorzaker dus die HB. Ik denk eigenlijk dat de voeding die hij daar kreeg misschien ook wel een rol erin speelde (goedkope kattenbrokjes) en dan dus icm met die stress misschien (dat is tenminste mijn vage idee erover, want de oorzaak valt niet voor 100% te achterhalen). Stress is heel slecht, maar slechte voeding ook en in de gevoeligheid van ziektes geloof ik ook dat erfelijkheid een rol speelt. Ik geloof best dat fretten (en andere dieren en mensen ook) ziek kunnen worden van (heel veel of langdurige) stress, maar ik ben het er niet mee eens dat er zoveel dingen op stress worden gegooid. Ik zie het bij mensen in mijn omgeving ook steeds vaker: Lichamelijke klachten, gaan naar huisarts en ipv een gedegen onderzoek om de klachten te achterhalen volgen een paar kleine onderzoekjes (in een bloedonderzoek worden de vitamines NB niet eens meer standaard nagemeten!) en vervolgens zegt de huisarts: "Het zal wel stress zijn, neem wat meer rust".

Maar bij MOO is het heel belangrijk om de oorzaak te gaan achterhalen, want die lijkt van buitenaf te komen. Als ik lees dat er al pups zijn met MOO..

Even off-topic: Ik hoop echt dat die MOO-en snel de nek om worden gedraaid. Arme fretjes met MOO

[Birgit]

Nkw, ik denk dat we wel op dezelfde lijn zitten hoor qua stress en maagproblemen.

Wat ik met stress bedoel, is dat je ook kortdurende stress hebt of stress die je kan oplossen. Kortdurende stress is bijvoorbeeld als je fret meegaat naar de dierenarts. Daar krijgt een gezonde fret geen helicobacter van. Oplosbare stress is bijvoorbeeld een hongergevoel. Honger = stress. Oplossing = eten. Zonder stress zou de noodzaak niet zo hoog zijn om op zoek te gaan naar eten.

Echter, als een dier (mens) te lang te weinig eten krijgt en dat dus niet kan oplossen, wordt het chronische stress. Hetzelfde geldt met ongecastreerde fretten die bij elkaar zitten. Als jij jouw fret even het hok van mijn fret laat lopen, dan hebben beide dieren kort stress. Jouw fret voelt dan waarschijnlijk de noodzaak de uitgang te zoeken van dit territorium en mijn fret wil de indringer opsnorren om hem duidelijk te maken dat hij op moet rotten (aardig geformuleerd).

Jouw fret komt uit een situatie waarbij hij niet weg kon van de andere fretten en dat is dus zeker twee maanden chronische stress. Dat kan flinke maagproblemen opleveren. Smokey was toen zo te horen ook een puber en die willen juist het 'nest' verlaten en hun krachten meten. Als hij met 8 weken ook al een keer verhuisd is, is dat behoorlijk veel voor een fret. Het is een combinatie van factoren in dit geval.

Fretten die heel dominant zijn of juist heel onzeker, hebben daar het meeste onder te lijden. Slechte voeding maakt het nog eens erger, maar een gelukkige fret die 4 maanden op Whiskas zit, zal niet zo erg aan de HB gaan.

[Mette]

(Terugkomende op vorige pagina -NKW) Ik bedoelde inderdaad dat laatste: “dat die mensen altijd teveel op de kleine details blijven letten”. En daarbij dus heel snel weer terugrennen naar medische controles en (helaas) medicatie, vaak naar mijn idee nog onnodig snel. Juist wat je omschrijft, het lastig te bepalen wanneer iets wel of niet serieus is, is iets dat verstoord raakt als een startende fretteneigenaar gelijk in zo’n medische molen terecht komt merk ik. Ze schrikken zich dood en letten ineens op ieder kuchte, waardoor een fret al vrij snel niet meer gewoon fret kan zijn. Het is ook een heel logische oorzaak en gevolg hoor begrijp me niet verkeerd, maar wel een vervelende. Het kost moeite dan nog te leren wat normaal is en wat niet en ik merk dat ik vrij vaak mensen die hiermee te maken hebben gehad (zeker dus na afgelopen abnormale winter) moet bijstellen en moed inpraten. Vanochtend zelfs nog een keer… Eén van die vier pups is nu na een verhuizing toch weer op medicatie gezet, en dat is er dus één waar ik echt heb uitgelegd wat wel en geen kwaad kan en dat ze voor zichzelf moet blijven nadenken OF ze wel iets ermee wil doen, of dat de fret het gewoon prima doet eigenlijk. Niet overal hoeft bij te worden ingegrepen.

Ik ben echter van mening dat Hanneke wel degelijk mee gaat in de zorgen van dit soort eigenaren. Ze zegt niet heel snel dat ze iets absoluut niet nodig vindt, dus als er een vrij onzekere startende eigenaar met zorgen voor haar neus staat en ze vindt iets minimaals, probeert ze daar ook al heel erg snel iets aan te doen. En dat snap ik, alleen is het nog niet altijd nodig. Zeker niet met vervolgen nadat er al zo’n medicatieronde is geweest. En daarbij vind ik Hanneke heel snel schieten in een “ja maar deze fret had toen ook al wat” waarbij ze er ook snel op teruggrijpt. Bij mij persoonlijk doet ze dat niet moet ik daar wel bij zeggen (ze weet ook wel hoe ik daar in sta gelukkig, maar niet iedere starter weet dat te doen), maar bij pupeigenaren is het me al meermalen gebeurd (zo ook vanochtend dus weer) dat ik echt even op de rem moet trappen om die eigenaar weer netjes voor zichzelf te laten nadenken. Daarbij probeer ik niet te sturen dat men iets fout doet, maar wel bewuster te laten nadenken over wat deze medische zorg allemaal doet, en minder snel zorgen te maken.

Het is simpelweg echt niet altijd nodig. Al is het maar dat men direct bij Hanneke staat en het hele onderzoekje niet eens nodig was. Ook de reis en onderzoek kosten stress. Hanneke is niet benodigd bij ieder kuchje.

Jouw 20 jaar geleden insteek kan ik mij absoluut niet bij aansluiten Marjan, sorry. Fretten werden toen helemaal niet zo oud als er zoveel rommel in ging, en ook nu worden ze geregeld nog steeds zo oud met af en toe van die rommel. Daar is echt helemaal niets in veranderd. De kennis van de eigenaren zoals wij die op medische zaakjes letten is alleen verbeterd en verscherpt, waardoor we heel snel allerlei kwaaltjes zien dus. Exact waar dit topic over gaat: dat kunnen we ook teveel doen. De fretten zijn zeker niet minder sterk geworden, we gaan alleen anders met ze om en kijken anders naar ze.

@ Birgit, kleine aanvulling dat er afgelopen winter dus uitzonderlijk veel jonge fretten met maagproblemen aangetroffen werd door Hanneke (waaronder ook vier van mijn pups, dus het % in NL lag echt behoorlijk hoog). Wat daar fout is gegaan... is nog steeds onbekend. Ze zijn 100% met prooi gevoed en er is aan 'alle regeltjes' voldaan in een heleboel gevallen waaronder ook die vier van mij. Het maakt dus helaas dat gelijk een stel beginnende eigenaren op scherp komen te staan en veelte gedetailleerd starten te kijken naar hun fret.

[Mayke]

Ik ben begonnen 35 jaar geleden met mijn eerste fretje, hij was binnen komen lopen, ik wist niet eens wat het was, mijn broer met anti-bijthandschoenen laten komen omdat ik het zelf niet durfde vangen en niet ook niet weg kreeg uit mijn bijkeuken, waarschijnlijk een fretteerfret !
Naar de eigen dierenarts ermee die het zo pakte, ik was helemaal om betreffende fretten, had het frettenvirusje te pakken.....
Als ik hem weer los zou laten lopen dan zou hij het niet halen zei de dierenarts en ik moest hem behandelen als een kat.

Ik heb alles volslagen verkeerd gedaan tegenover de kijk op fretten nu, het diertje zat op zaagsel, in een papegaaienkooi want ik dacht het zal wel klimmen (is nooit boven in de kooi geweest), kreeg gekleurde bloemetjes voer (Tom Poes) voor katten, sla, tomaat, rozijntjes en fruit. Ik had nog nooit gehoord van Hanneke als frettenarts, het diertje, totaal opgevangen door iemand die niet wist wat te doen, door mij, volslagen onbekend met alles.
Tommie is nooit bij de dierenarts geweest, was nooit ziek en ging overal mee naar toe. Is (geschat) 10 jaar geworden !!

Gaandeweg heb ik 21 fretten en een fruns onder mijn hoede gehad.
Na 4-5 jaar kwam de ellende, verkeerde aanpak, veel fretten bij elkaar, veel samen laten spelen omdat ik er nog geen weet van had dat het om te wild spelen en dominantie ging, en lerende gedurende de jaren die kwamen. Toen werd ik lid van SDF, kwam Hanneke in beeld, frettenvrienden kwamen.
En waren er medicijnen nodig, de fretten werden snel ziek, ik stond wel twee keer per maand bij Hanneke in de praktijk.
Ik was blij met de medicijnen, ze hielpen de een of andere fret die ik had door zijn ziekte heen, maar vaak was het op zijn end meer voor mezelf (denk ik nu) dan voor het fretje, had ik eerder afscheid moeten nemen. Vooral met Fons zijn hartproblemen ben ik (te) ver gegaan en met Snowy haar schildklier ben ik zelfs naar België uitgeweken naar de Universiteit, waar ze werd behandeld door straling. Daarna leefde ze nog wel 9 maanden.......

Nu, net fretloos, denk ik wel eens, had ik niet minder medicijnen moeten geven, eerder moeten stoppen met de beestjes, toen ze klachten kregen. Minder medicijnen, minder onderzoek, minder opereren, minder secties, minder Hanneke.
Waarom zoveel medicijnen door een zo klein lijfje pompen, deed ik het niet voor mezelf ?
Hulde voor Hanneke die er voor het beestje het beste van wilde maken, het op de been hield hoor. Zonder haar was ik niet ze ver gekomen met mijn dieren.
Maar toch, je pompt erin wat goed is, door de wol geverfd leer je wat waar goed voor is en waar het voor dient, er zijn weinig medicijnen niet door mij gegeven, behalve als Prednison in beeld kwam dan hield het op voor mij.
Toch blijft het een leerschool, fretten houden want wat komt de fret ten goede, het gaat snel. Heel snel.
Een andere visie op fretten, hun behandeling, zelfs de medicijnen veranderen.
Ik durf het niet te zeggen, maar ik kan me de vraag goed voorstellen van 'geef ik mijn fret niet teveel medicijnen ?'
Ikzelf worstel nog steeds met deze vraag, wat als ik eerder gestopt was............

Goed topic trouwens !!

[NKW]

Nkw, ik denk dat we wel op dezelfde lijn zitten hoor qua stress en maagproblemen. Wat ik met stress bedoel, is dat je ook kortdurende stress hebt of stress die je kan oplossen. Kortdurende stress is bijvoorbeeld als je fret meegaat naar de dierenarts. Daar krijgt een gezonde fret geen helicobacter van. Oplosbare stress is bijvoorbeeld een hongergevoel. Honger = stress. Oplossing = eten. Zonder stress zou de noodzaak niet zo hoog zijn om op zoek te gaan naar eten.Echter, als een dier (mens) te lang te weinig eten krijgt en dat dus niet kan oplossen, wordt het chronische stress. Hetzelfde geldt met ongecastreerde fretten die bij elkaar zitten. Als jij jouw fret even het hok van mijn fret laat lopen, dan hebben beide dieren kort stress. Jouw fret voelt dan waarschijnlijk de noodzaak de uitgang te zoeken van dit territorium en mijn fret wil de indringer opsnorren om hem duidelijk te maken dat hij op moet rotten (aardig geformuleerd).Jouw fret komt uit een situatie waarbij hij niet weg kon van de andere fretten en dat is dus zeker twee maanden chronische stress. Dat kan flinke maagproblemen opleveren. Smokey was toen zo te horen ook een puber en die willen juist het 'nest' verlaten en hun krachten meten. Als hij met 8 weken ook al een keer verhuisd is, is dat behoorlijk veel voor een fret. Het is een combinatie van factoren in dit geval.Fretten die heel dominant zijn of juist heel onzeker, hebben daar het meeste onder te lijden. Slechte voeding maakt het nog eens erger, maar een gelukkige fret die 4 maanden op Whiskas zit, zal niet zo erg aan de HB gaan.

Oke ik begrijp het. Heldere uitleg over de kortdurende stress en chronische stress. En ja, dan zitten we zo te zien op dezelfde lijn

[NKW]

@ Mette: Oke duidelijk.

@ Mayke: Ik ben benieuwd hoe snel alle veranderingen gaan op het gebied van fretten (niet alleen qua medicatie, maar ook dingen als voeding en homeopathie; iets waar ik bij mijzelf en de andere beestjes ook erg veel waarde aan hecht). Soms zou ik wel een blik in de toekomst willen werpen en zien hoe het dan is Gelukkig merk ik wel dat op veel gebieden wat menselijke en dierlijke gezondheid betreft er steeds meer bekend wordt en ook erkend wordt.

[Mette]

Kleine aanvulling op Birgit: een kortdurige ontmoeting van (on)gecastreerde fretten is iets heftiger dan kortdurende stress alleen. Dit maakt zo'n impact, dat de fret spontaan een trauma kan oplopen. Ik heb dit al meerdere keren gezien. Het gaat bij bijv. 75% van de gecastreerde fretten nog aardig goed, maar die andere 25% reageert 1 v/d 2 al zo heftig op de ander, dat ze er niet altijd beide alleen maar met de schrik vanaf komen.

[swa100]

Ik geef na het ei digen van de ab kuur een dagelijkse mix van een theelepel walthampoeder met 0,2 ml (per kg gewicht) Catoil vital, puur probiotica( een mespuntje) en een dosering volgens gebruiksaanwijzing van Trovet Balance poeder. Dat geef ik net zo lang als de ab kuur geduurd heeft, met een minimum van een week.

Ik ga binnenkort de Trovet balance vervangen voor RevitalEze. Ze vinden de smaak vande Trovet vies en dan moet ik er wat pasta doorheen mengen, wat ik eigenlijk niet wil vanwege de suikers.

Ik heb er over gedacht om ook een detox te geven, maar dat durf ik ook niet.

Bij Noury ga ik binnenkort beginnen met deze boost om te kijken of ik hem nog wat meer kan helpen.

Misschien een beetje off-topic, maar wat wat zijn die middeltjes die je na een ab kuur geeft en wat doen ze? Harmke is vanaf morgen klaar met haar 2e ab kuur.

[Karen]

De middeltjes staan in het geciteerde stukje

Catoils vital, Puur probiotica en Trovet balance poeder in een klein theelepeltje waltham papje

[NKW]

Ik denk dat Leroy bedoeld waar ze voor zijn eigenlijk. Gokje hoor.

[Birgit]

Kleine aanvulling op Birgit: een kortdurige ontmoeting van (on)gecastreerde fretten is iets heftiger dan kortdurende stress alleen. Dit maakt zo'n impact, dat de fret spontaan een trauma kan oplopen. Ik heb dit al meerdere keren gezien. Het gaat bij bijv. 75% van de gecastreerde fretten nog aardig goed, maar die andere 25% reageert 1 v/d 2 al zo heftig op de ander, dat ze er niet altijd beide alleen maar met de schrik vanaf komen.

Ik zie dit nog even staan. Ik bedoelde niet dat de fretten elkaar fysiek ontmoeten, maar dat ze in elkaars territorium komen. En een kortdurende ontmoeten zou geen stress moeten geven, mits de dieren er zelf voor kiezen. In het wild komt een bunzing ook weleens een bunzing tegen, alleen nooit compleet onverwachts. Ze hebben elkaar vaak allang geroken en kunnen weg. Geforceerd twee ongecastreerde dieren bij elkaar zetten is nooit een goed plan, maar wel iets wat mensen helaas doen.