Karen schreef:Oh, met Rui heb je te doen, die alleen in zijn sok gehapt werd en met mij, die een blauwe plek op de bil heeft niet??
Leia
Re: Leia
Het is een schatje en helemaal op haar plaats in huis. Zij geniet en wij genieten! Rui ook en dat vind ik erg belangrijk.
Padmé is een heel ander verhaal en daarover moet ik nog heel goed in het team gaan overleggen wat het beste is voor haar...
Padmé is een heel ander verhaal en daarover moet ik nog heel goed in het team gaan overleggen wat het beste is voor haar...
Re: Leia
Ook Leia is de jaarwisseling aardig doorgekomen. Het begon al erg vroeg in de midaag hier met harde knallen. In het begin was ze wat van slag, maar met het vorderen van de avond werd ze wel rustiger. Ze heeft de tijd diep in haar hokje weggedoken doorgebracht, maar kwam wel te voorschijn als ik haar riep en at haar eten ook keurig op.
Niets dramatisch dus
Niets dramatisch dus
Re: Leia
Ik heb ook al een poosje niets meer geschreven over mijn adoptiefretje Leia en haar zusje Padmé...
Leia blijft stabiel. Ze doet het niet zo goed als Fayen, maar houdt goed vol en gaat niet achteruit. Het is een eigenwijs dotje en een heerlijk blij ei. We genieten elke dag van elkaar
Padmé woont ook nog bij mij en blijft ook voor de tijd die ze heeft. We kunnen het prima met elkaar vinden en ze is toch gehecht aan mij, ondanks haar onafhankelijke karakter. Ze was zo verschrikkelijk blij toen ik terug was van een weekje vakantie. Kort erna heeft ze toch een dip gehad door alle stress, ondanks de uitstekende en liefdevolle zorg van de oppas. Ze kan veranderingen gewoon niet handelen. Rui en ik hebben dus besloten dat ze bij ons blijft. Zij is helaas erg slecht en we weten absoluut niet hoe lang ze nog bij ons zal zijn. Ze komt niet echt uit haar dip
Net zoals Yvonne ook al zegt; het lukt echt niet om afstand te houden, ik hou gewoon ontzettend van die harige stuiterballen. Als ze bij me wonen worden ze gewoon van mijzelf; adoptie, tijdelijk of eigen dat maakt voor het gevoel eigenlijk niets uit. Vooral als je zo intensief contact met ze hebt, kruipen ze stiekem diep in je hart
Leia blijft stabiel. Ze doet het niet zo goed als Fayen, maar houdt goed vol en gaat niet achteruit. Het is een eigenwijs dotje en een heerlijk blij ei. We genieten elke dag van elkaar
Padmé woont ook nog bij mij en blijft ook voor de tijd die ze heeft. We kunnen het prima met elkaar vinden en ze is toch gehecht aan mij, ondanks haar onafhankelijke karakter. Ze was zo verschrikkelijk blij toen ik terug was van een weekje vakantie. Kort erna heeft ze toch een dip gehad door alle stress, ondanks de uitstekende en liefdevolle zorg van de oppas. Ze kan veranderingen gewoon niet handelen. Rui en ik hebben dus besloten dat ze bij ons blijft. Zij is helaas erg slecht en we weten absoluut niet hoe lang ze nog bij ons zal zijn. Ze komt niet echt uit haar dip
Net zoals Yvonne ook al zegt; het lukt echt niet om afstand te houden, ik hou gewoon ontzettend van die harige stuiterballen. Als ze bij me wonen worden ze gewoon van mijzelf; adoptie, tijdelijk of eigen dat maakt voor het gevoel eigenlijk niets uit. Vooral als je zo intensief contact met ze hebt, kruipen ze stiekem diep in je hart
Re: Leia
Vandaag heb ik helaas afscheid moeten nemen van ‘mijn’ meisje Padmé
Dag lief vriendinnetje...mijn kleine witte engeltje, met je vurige drakenoogjes.
Ik ga je heel erg missen. Ondanks dat je nog niet zo heel lang bij mij woonde, waren we maatjes door dik en dun. Je hebt jezelf een gang naar mijn hart gegraven en daar stevig verankerd.
Voor jou nu alleen maar vrijheid; geen pijn meer...
Dag liefje, vlieg naar de regenboog
Dag lief vriendinnetje...mijn kleine witte engeltje, met je vurige drakenoogjes.
Ik ga je heel erg missen. Ondanks dat je nog niet zo heel lang bij mij woonde, waren we maatjes door dik en dun. Je hebt jezelf een gang naar mijn hart gegraven en daar stevig verankerd.
Voor jou nu alleen maar vrijheid; geen pijn meer...
Dag liefje, vlieg naar de regenboog