The story of Nala

[Eliesja]

540AE72B-ABEA-43F8-B83D-74254E6B2880.jpeg (102.56 KiB) 1042 keer bekeken

Ik wilde deze toch ook nog met jullie delen, hier waren we net thuis en ze ligt er zo vredig bij mijn doppie

Rust zacht mijn lieve Nala

[Marjan]

...straks als het wat minder wordt dan hoop ik dat de herinneringen een plekje krijgen...en ik met een lach kan terug denken aan mijn vriendinnetje...

Dit gaat zeer zeker gebeuren, ook al lijkt dat nu nog onwaarschijnlijk.

...en wie weet als de tijd rijp is, dan willen we toch wel weer zo’n kleine puppedup onze liefde gaan geven...

Dat hoop ik echt, jullie zijn geboren frettenouders.

[Kick]

Zeker weten dat jullie weer aan een fretje beginnen. Nu nog niet maar dat hij/zij gaat komen is duidelijk

En dat verdriet is voor ons (helaas) heel herkenbaar. Het is ongelofelijk wat zo'n klein dier met je doet eigenlijk...

[Mette]

Jeetje. Ik lees dit nu na een paar dagen afwezigheid met de feestdagen en hoe pittig. Ook hier vechten tegen de tranen, en ik heb er wel een paar moeten wegpinken want dat vechten lukte niet zo goed. Sommige stukjes kan ik alleen scannen. Het komt zo hard binnen. We kennen hier allemaal dit gevoel als geen ander en het idee erbovenop dat het voor jullie ook nog eens jullie eerste oogappeltje is is zo oneerlijk. Ontzettend veel sterkte van mijn kant ook en ik sluit mij aan bij Karen dat je echt een opmerkelijk goed observatievermogen hebt. Echt nog nooit heb ik iemand dit zo snel en goed zien oppikken. Petje af voor hoe snel jullie van 'beginner' naar gevorderd houder zijn gegaan daardoor en wat voor leven jullie Nala daardoor hebben kunnen geven.

En.. ook ik zal haar enorm gaan missen. Ik heb bijzonder genoten van de verhalen, filmpjes, mooie bouwsels en ook nu nog foto's. En dat gevoel van gemis gaat hier nooit helemaal weg. Bepaalde fretjes mis ik keihard, en momenten als deze herinneren me daar keer op keer aan. Wat is het toch fantastisch dat we van ze hebben mogen genieten op zo'n intense manier .

Knuffel op afstand!

[Mayke]

Heel veel sterkte met dit grote verlies, jullie hebben veel voor haar gedaan, wat maar mogelijk was.
Heel veel sterkte !!

[Eliesja]

Nogmaals dank jullie wel..

Inmiddels zijn we nu precies een week verder en we missen ons draakie nog steeds enorm..jullie weten als geen ander hoe het voelt...
Ze heeft inmiddels haar laatste rustplaats gekregen bij ons...

1B114B89-182C-484E-97C0-B1A6A0E1ED10.jpeg (69.99 KiB) 1006 keer bekeken

Ik heb wel even met een schuldgevoel gelopen en heb daarom Nala haar dossier opgevraagd bij Hanneke, om alles nog eens terug te lezen en we echt het juiste voor haar hebben gedaan. Voelt voor mij toch even goed, zodat ik het een beter plekje kan geven. Dit lukt nu aardig en de herinneringen worden al iets zachter..

[Eliesja]

Ik heb toch ook nagedacht of ik de fokker, waar wij Nala vandaan hebben gehaald, een mail zal sturen dat toch 1 van zijn pups er niet meer is.

Dit heb ik toch ook maar gedaan en hij heeft netjes terug geantwoord dat hij het heel erg vond.
Ik heb ook gevraagd hoe het met de rest van de pups gaat en hoe het met vader (4) en moeder (3) gaat.
Zijn fretten zijn niet ziek en het gaat heel goed, hij heeft zelfs 1 rammetje nog zelf gehouden, dus zelfde leeftijd als Nala nu en die mankeert niks.. hebben wij dan vette pech gehad of...?

Wat ik wel heel lief vond is dat hij vertelde nog 1x een nestje te krijgen en dat wij dan een puppedup mogen uitzoeken..
Nu ben ik er nog helemaal niet aan toe, maar had al wel gezegd dat ik als de tijd rijp is ik graag nog een puppedup zou willen.. dus of ik dit ga doen, weet ik niet, het zou wel heel fantastisch zijn om een zusje van Nala te krijgen...want mocht er weer een fretje komen, dan gaan wij zeker weer voor een moertje..
..maar wat mij natuurlijk nog meer aan het denken zet is dat, is het wel verstandig om een puppedup uit dat nest te nemen? Is de kans groot dat we weer een ziek fretje krijgen?

Deze vraag heb ik ook aan Hanneke gesteld en die zegt dat op dit moment deze fretten Corona overal heerst en het ieder fretje kan treffen..

Wilde toch vragen hoe jullie hierover denken..

[Marjan]

Wat een mooi gedenkhoekje hebben jullie gemaakt voor Nala.

Tja, je vraagt een mening en zal die voorzichtig geven. Ik geloof niet erg dat zijn fretten gezond zijn eerlijk gezegd. Het overgrote deel van de fretten eigenaren herkennen het niet of willen het niet zien.
Jullie Nala is niet ziek geworden bij jullie maar heeft dit mee gekregen uit het nest. En dat Nala nu niet meer is heeft ze alleen maar te danken aan jullie inzicht en dat jullie zo feilloos hebben aangevoeld dat er wat met haar aan de hand was en haar ook niet verder hebben willen laten lijden.
Dat de ene fret er zieker van is dan de andere is ook niet echt te verklaren.
Dus zelf zou ik het risico niet nemen om bij dezelfde fokker een pupje aan te schaffen. Ook al zegt het ook weer niets over hoe een volgende generatie zal reageren op de ziekte. En je hebt sowieso geen garantie bij een ander op wel een gezonde fret dus het is een moeilijk dilemma....

[Kick]

Ik zeg dan dat ik liever zie dat een (helaas) ziek fretje bij mensen zit die daar ook voor hebben en er naar handelen kwa verzorging en behandeling dan dat zo'n fretje bij mensen beland die dat juist niet zien. Hierdoor heeft het fretje een veel ellendiger leven terwijl dat dus ook anders had kunnen zijn. Zoals bij jullie dus

Ik ga dus never nooit niet zonder fretje zitten, wat Hanneke er ook van zegt. Liever een ziek fretje liefdevol in huis nemen en er zo goed mogelijk voor zorgen dan de wetenschap hebben dat een pup mogelijk bij een 'verkeerd' persoon terechtkomt...
Daarbij komt dat je ook een 'gezonder' fretje kunt treffen

Maar goed, dat is mijn mening hoor

[yvonne]

Ik geloof ook niet dat er nog gezonde fretten zijn. De meeste mensen herkennen en erkennen de ziekte niet en zeggen dus dat hun fret gezond is, waardoor deze arme beestjes niet de juiste zorg krijgen. Andere mensen steken gewoon hun kop in het zand en vinden het allemaal onzin. Het probleem is natuurlijk ook, dat zieke fretten soms óók normaal (gezond) gedrag kunnen vertonen afgewisseld met ziek gedrag en dan denk je al gauw dat je het niet goed gezien hebt. Nala mag inderdaad van geluk spreken dat ze bij jullie terecht gekomen is, want jullie hebben wel gezien dat er iets niet goed was.

Ik geloof niet dat de fokker van Nala gezonde fretten heeft. Hij dénkt misschien dat ze gezond zijn maar ik weet zeker dat als hij goed zou kijken naar zijn fretten, dat hij ook “ziek” gedrag ziet. Ik ben alleen bang dat je dat hem niet aan zijn verstand kan peuteren. Zelf zou ik geen pup meer (bij hem) halen, hoe lief het ook aangeboden is. Natuurlijk heb je nergens de 100% garantie, maar als ik jullie was zou ik eerder voor een fretje uit de opvang gaan. Zolang wij pups blijven aanschaffen, zullen de (slechte) fokkers doorgaan en blijven er alleen maar (ernstige) zieke fretten bij komen. De jongere fretten zijn vaak het ziekste. In de opvang zitten ook geen gezonde fretten, maar er zijn wel fretten die al wat ouder zijn en stabiel zijn op de medicatie. Die verdienen toch ook een goed huisje!? En waar kan zo’n beestje nou beter terecht komen als bij mensen zoals jullie

Wij hebben ook getwijfeld of we weer aan een zieke fret moesten beginnen, en eerlijk gezegd, als het aan Ben had gelegen dan was er geen zieke fret meer gekomen. Maar als je wil wachten op een gezonde fret, dan kun je daar wel een flink aantal jaren voor uit trekken. En ik vond het zo stil in huis zonder fret (of ander huisdier)
Moos is ook onze eerste fret uit een opvang, daarvoor hadden wij ook pups bij een “fokker” vandaan, wat achteraf geen goede keus bleek te zijn.

In elk geval, neem eerst de tijd om alles rondom Nala te verwerken, en nogmaals, jullie hebben het écht heel goed gedaan met haar. Daar moet je niet over twijfelen!
En als je informatie wil over een goeie fretten opvang dan kunnen wij je daar wel over adviseren
Want helaas zijn er (in mijn ogen) ook minder goede opvangen.

Jullie hebben trouwens een heel mooi plekje voor Nala gecreëerd

[Mette]

Zoals al gezegd maar nog maar even herhaald: dat zijn fretten niet gezond zijn staat voor mij buiten kijf, want Nala heeft het van daar meegenomen.

Iedereen die nu nog fokt heeft de plank volledig misgeslagen m.b.t. de fretten corona. Ik heb natuurlijk zelf gefokt en alle goede fokkers zijn ermee gestopt, zijn ook al hun fretten kwijtgeraakt. De fokkers die dat niet hebben gedaan, volgen het nieuws niet, zien ziektesignalen niet, willen gewoonweg liever niet zien dat hun fret ziek is (ondanks dat er goed wat mis gaat bij een reeks fretten, gaan ze steevast toch lekker door met de rest die het gemiddeld doen), en om heel eerlijk te zijn IS het ook gewoon goed beroerd om je hobby, passie en liefde en niet te vergeten jarenlange opgebouwde lijnen vaarwel te moeten zeggen. Ik ben zelf ook nog steeds niet van de shock bekomen en het blijft pijn doen. Om dan anderen te horen en zien die gewoon doodleuk doorgaan en naar mijn mening hun fretten dus gewoon echt aan het uitbuiten zijn... doet me pijn. Want die mensen fokken al dan niet bewust met ongezonde dieren en zetten dus ook ongezonde dieren op de wereld. Ze hebben soms geen schijn van kans als de Russische roulette van de fretten corona hun flink treft. Ik ben op social media dan ook uit alle groepjes gestapt want ik kan gewoon echt niet meer aanzien dat mensen het negeren, doen of het niet bestaat en daarmee indirect zeggen dat ik mijn fretten en hobby voor niks heb laten gaan ofzo!? Dus ja, je kunt mijn gevoel en zelfs een beetje woede hierin aardig goed aflezen. Terwijl ik me ook goed in hen kan verplaatsen, want wat je niet ziet, is er ook gewoon niet... En als je niet in het juiste circuit zit en leert hoe het wel te zien, niet bij de Frettenkliniek komt die je fret van voor tot achter uitpluist, dan ga je het dus ook nooit zien. En het wel zien is geen zegen. Als je het eenmaal ziet, kun je het niet ontzien. Je ziet dan gewoon constant een zieke fret lopen ipv een fret die het "best ok doet en lekker speelt" zoals ik er dan vroeger soms naar keek toen ik er nog minder verstand van had . Best ok is gewoon niet goed genoeg. En een fret die fretten corona heeft is gewoon echt kotsmisselijk tot aan het moeite met eten hebben aan toe. En het is al helemaal niet ok om met een kwaal die wordt doorgegeven in het nest gewoon door te gaan lopen fokken.

Ook zijn fretten extreem goed in het verbergen van hun klachten. Pas als je de stress situatie wegneemt en voor optimale situatie zorgt, laten ze soms pas hun verborgen gebreken zien. Dat zie je nu met Eureka. Ze heeft zich er gewoon doorheen geknald in Denemarken en kwam relatief sterk in Nederland terug. Een stevige sterke dame vonden we haar. Nu eenmaal compleet tot rust gekomen en vol op de juiste medicatie ziet ze er weer prachtig uit, maar laat ze een stuk beter haar misselijkheid zien dan toen ze hier net binnenkwam. En feit is dat een hoop mensen hun fret dus niet in optimale conditie houden, dus die verbergen ook nog eens meer.

Als je op zoek zou zijn naar nog een fretje, zou ik vragen of Karen je daarbij zou willen ondersteunen. Want zoals Yvonne zegt het kan echt nog jaren duren voor een gezonde fret weer tot de mogelijkheden behoord, dus het kan het ook waard zijn om het risico eens aan te gaan. Karen heeft echt gigantisch veel medisch verstand, weet waar je op moet letten, waar je wel en niet zou kunnen kijken, etc.

[Karen]

Wat een mooi plekje voor Nala

Ik ben het met bovenstaande helemaal eens. In mijn ogen zijn er geen fokkers met gezonde fretten. Ze willen het niet zien of geloven het niet. Daarnaast moet ik eerlijk zeggen dat de fokkers die nu nog nesten produceren, niet degene zijn met de meeste medische kennis en verantwoordelijkheid of steken hun kop in het zand als het om de frettencorona gaat, zoals Mette hierboven mooi verwoord heeft. Er zal misschien ergens tussen het hele frettenbestand nog wel een gezonde rondlopen, maar dat is echt zoeken naar een speld in een hooiberg!

Of je wel of niet weer aan een zieke fret wilt beginnen is iets om over na te denken. Er zijn verschillende gradaties in het ziek zijn en jullie hebben met Nala echt gelijk veel pech gehad. Er zijn ook wel zieke fretjes, die echt wel goed stabiel te houden zijn met minimale medicatie. Je weet nu eigenlijk wel van tevoren dat je niet je hoop hoeft te zetten op een gezonde fret die oud gaat worden..maar hoe ernstig ziek het gaat zijn in een fijne thuis situatie is dan de vraag.

Je zou kunnen kijken om vanuit een herplaatsing van een particulier of via een opvang een leuk fretje te vinden, tegen de tijd dat jullie ervoor kiezen om toch weer zo’n stuiterende haarbal in huis te halen.
Maar ik kan me voorstellen dat jullie een pup ook wel heel leuk vinden. Heb alleen niet de illusie dat je iets gezonds gaat krijgen

Komt tijd komt raad

[Eliesja]

Oke ik heb een mening gevraagd...

In ieder geval bedankt, ik kan hier zeker wat mee en het zet me zeker aan het denken..

Mochten wij voor een nieuw fretje gaan, dan is de kans sowieso groot dat ze wat mankeert.
Eerlijk gezegd vind ik dat ook niet heel erg, want ook deze fretjes verdienen een goede verzorging en een stabiel leventje en ik sta hier zeker open voor...alleen nu nog niet natuurlijk.

Dat de fokker oogkleppen op heeft daar ben ik ook wel van overtuigt...ik kan hem niet gaan verbieden om nog een nestje te nemen natuurlijk, wat ik wel heb gedaan is de tekst over het fretten Corona naar hem doorgemailt. Heb hier nog geen reactie op gehad en ben stiekem wel benieuwd wat hij hier op te zeggen heeft.
Maar dan denk ik wel aan wat @kick zegt...als er dan maar 1 puppedup van goed terecht komt..bij mij dus en het idee dat het een zusje van onze lieve Nala is..dat vind ik ook wel een fijn gevoel..
Wij hebben idd heel veel stof tot nadenken...

Een fret uit een opvang of van een particulier lijkt me ook wel iets om te doen, maar wat haal je dan in huis? Ik heb hier geen ervaring mee en met een pup groei je met het ukkie mee en is het een beetje te kneden naar jouw hand en als je een oudere fret neemt dan heeft het al een karakter gevormd wat jij niet kent.. snappen jullie wat ik bedoel?
Wat zijn jullie ervaringen hiermee?

Ik zie geregeld een advertentie staan, goed huis gezocht voor mijn 2 jarige fret, heel tam, bijt niet en is niet ziek , maar geen tijd meer voor..als eerste denk ik, huh hoe dan na 2 jaar hoe kun je je fretje wegdoen, maar goed het kan.

Zou dit in de toekomst iets voor ons zijn dan?

Tja we hebben nog genoeg tijd om hier goed over na re denken..

Vandaag hebben we de kerstboom opgeruimd, normaal had hij bij mij al weg geweest, rust in de tent, maar ik zag mijn naaltje nog steeds helemaal naar boven klimmen en wilde dat gevoel nog even vasthouden...
Maar ook deze fase sluiten we af en we houden de mooie herinneringen vast..

Liefs

[Eliesja]

Zoals al gezegd maar nog maar even herhaald: dat zijn fretten niet gezond zijn staat voor mij buiten kijf, want Nala heeft het van daar meegenomen.

. En het wel zien is geen zegen. Als je het eenmaal ziet, kun je het niet ontzien. Je ziet dan gewoon constant een zieke fret lopen ipv een fret die het "best ok doet en lekker speelt" zoals ik er dan vroeger soms naar keek toen ik er nog minder verstand van had . Best ok is gewoon niet goed genoeg. En een fret die fretten corona heeft is gewoon echt kotsmisselijk tot aan het moeite met eten hebben aan toe. En het is al helemaal niet ok om met een kwaal die wordt doorgegeven in het nest gewoon door te gaan lopen fokken.

.

Dit is ook wel een dingetje hoor, ik had het met Nala al dat ik soms teveel zag en toch ook weer niet, hoe gaat dit straks met een nieuw fretje? Maar mischien ben ik er nu wel echt op tijd bij en lukt het met het nieuwe fretje wel om haar stabiel te krijgen...allemaal twijfels

Mischien heb ik naaltje wel te snel naar buiten gedaan en heeft ze daar die vervelende Giardia opgelopen...

Ben heel erg aan het zoeken wat er anders had kunnen gaan en wat er mischien juist wel fout is gegaan.

Maar ik moet mezelf ook niet teveel straffen, want in het begin wist ik nog helemaal niks van een fret...

[Eliesja]

Nog een foto van toen naaltje net bij ons was

4E689429-461A-4727-A668-23F6BD62AE4E.jpeg (74.63 KiB) 986 keer bekeken

[Kick]

Je moet jezelf helemaal niet straffen! Je moet juist trots zijn op wat je in die korte tijd hebt geleerd en wat dat voor Nala heeft betekend

[Marjan]

Precies, er valt echt niets te straffen. En een gezonde fret had aan Giardia echt niet zo ziek geworden als Nala. 100% zeker dat ze ziek uit het nest is gekomen en dat dus ook de ouders en de rest van het nest is besmet.
En ik blijf zeggen, het is een unicum hoe snel jij als nieuwe fretteneigenaar door had hoe de zaak ervoor stond, wat mij betreft ben je echt een geboren frettengek.
Verwacht niet teveel van die fokker over het stuk wat je aan hem hebt doorgestuurd. Zoals Mette ook al aangaf, het feit dat hij gewoon doorgaat met fokken houdt al in dat het hem niet interesseert. Want als je nu nog steeds niets weet over corona bij fretten steek je wel je kop in het zand.

Wat betreft het aanschaffen van een pup bij een fokker; zolang er vraag is blijft dit aan de gang. En blijf je ook bij besmette ouders de ziekte verspreiden.
Wij zelf hebben bijna al onze fretten uit een opvang of asiel. Ik heb daar nooit moeite mee gehad want ook met een wat oudere fret heb je heel snel een klik. Wij hebben ook nog nooit een niet leuke fret gehad. De een was misschien wat makkelijker hanteerbaar maar over het algemeen bleken zogenaamde bijters de liefste fretten ooit te zijn wanneer ze je vertrouwen hadden gewonnen.
En Karen gaf het ook al aan, een fret die zijn eerste jaar heeft overleeft, blijft vaak ondanks dat ze chronisch ziek zijn, toch redelijk stabiel. Dus een volwassen fret heeft toch ook best wel voordelen.

[Karen]

Eens met wat hierboven geschreven staat Verwijt jezelf vooral niets hoor. Ik vind dat je het enorm knap hebt gedaan met Nala!

Nog een paar aanvullingen.

Een gezonde fret wordt eigenlijk nooit echt ziek van Giardia. Die is sterk genoeg om het heel snel zelf weer op te ruimen.

Heel goed mogelijk dat je bij de fokker niet zo snel zieke dieren gaat zien als hij ze in groepen huisvest. Groepsdruk geeft stress en fretten laten dan in veel mindere mate ziek gedrag zien. Ook blijven ze daardoor veel langer dooreten. Het zijn dan vaak heel kleine subtiele signalen die ze afgeven en bij het doorvoelen merk je dan pas meer.

Helemaal eens met het feit dat zolang er pups verkocht worden en door kwekers vermeerderd wordt. Ik noem dat geen fokken. Maar ook de dieren die je elders vandaan haalt zijn ooit gefokt geweest...als je echt wilt dat er gestopt wordt met slechte fok moet je eigenlijk helemaal geen fret nemen vind ik Er zijn namelijk best veel broodfokkers die merken dat hun fretten toch wel goed terecht komen via opvangen en marktplaats/herplaatsing en blijven daardoor ook gewoon doorgaan. Het is een raar wereldje eerlijk gezegd.

Een frettenpup is zeer beperkt kneedbaar. Je voedt het op, maar je kunt weinig sleutelen aan eigen gedrag. Ook een wat oudere fret is nog goed naar jou hand te vormen. Zelfs met een rugzakje. Het gaat om het krijgen van vertrouwen. Dat duurt bij de een wat langer dan de ander. Een wat oudere fret kun je nog net zoveel leren als je eenmaal die band hebt opgebouwd.

Mocht je er aan toe zijn wil ik je best helpen bij het zoeken naar een fretje, mocht je dat willen.

[Mette]

Dit is ook wel een dingetje hoor, ik had het met Nala al dat ik soms teveel zag en toch ook weer niet, hoe gaat dit straks met een nieuw fretje? Maar mischien ben ik er nu wel echt op tijd bij en lukt het met het nieuwe fretje wel om haar stabiel te krijgen...allemaal twijfels

De rest is al beantwoord dus ik beantwoord deze nog even. Wat ik aangaf: als je het eenmaal ziet kun je het niet ontzien. Voor de fret is het een zegen dat jij zo snel symptomen hebt leren zien. Voor jezelf is het een kwelling. En ook bij een nieuw fretje ga je het gewoon zien. Wat Karen al zei: je hebt gradaties van ziek zijn. Ze heeft met Skiff nu geprobeerd een zo gezond mogelijk fretje te krijgen. Dat is heel wat anders dan als je aan een reddingsactie begint. Een fret kan bijv. 20% ziek zijn van corona. Maar ook 80%. En dat maakt een fors verschil. Fali is ook al jaren goed stabiel en sterk bijvoorbeeld. Hij heeft amper maagproblemen. Wel een vet middenoorprobleem maar het is een wonder dat dat zijn grootste probleem is in deze tijden. Was hij niet zo stabiel geweest had ik hem niet herplaatst. Of je een volgend fretje ook stabiel kunt krijgen zal afhangen van hoe ziek die is om mee te beginnen. En mijn ervaring is ook; als ze de eerste 2 jaar 'overleven' gaat het daarna echt vaak een stuk minder op en neer maar meer op 1 lijn. Dan weet je wel dat je fret ziek is, maar blijft het een stuk stabieler dus worden je zorgen niet elke keer ineens aangewakkerd als er iets gebeurd, want er gebeurd bijna nooit meer iets geks.

[Eliesja]

Eens met wat hierboven geschreven staat Verwijt jezelf vooral niets hoor. Ik vind dat je het enorm knap hebt gedaan met Nala!

Een frettenpup is zeer beperkt kneedbaar. Je voedt het op, maar je kunt weinig sleutelen aan eigen gedrag. Ook een wat oudere fret is nog goed naar jou hand te vormen. Zelfs met een rugzakje. Het gaat om het krijgen van vertrouwen. Dat duurt bij de een wat langer dan de ander. Een wat oudere fret kun je nog net zoveel leren als je eenmaal die band hebt opgebouwd.

Mocht je er aan toe zijn wil ik je best helpen bij het zoeken naar een fretje, mocht je dat willen.

Ik bedoel hier eigenlijk meer mee het zindelijk maken en precies weten waar ze haar behoefte doet, als ik lekkers roep, dat ze dan komt of als ik eten roep, deed ze dat ook en als ik zeg kom we gaan slapen, dat ze dan gelijk mee ging naar boven, dit soort dingetjes...
Maar ik begrijp dat dit ook goed aan te leren is bij een wat oudere fret...(?)

Mocht de tijd rijp zijn dan zou ik zeker blij zijn met jouw hulp om een geschikt fretje een liefdevol huisje te geven.

Gisteren nog even met mijn man erover gehad en die heeft veel twijfels of er nog wel ooit een fret moet komen...