Marjan schreef:Heeft ze deze maagproblemen ook door een middenoorprobleem? Wel heftig als ze tijdens het palperen aan het kekkeren was.
Nobi was al een beetje maagpatient met een laag albumine. Maar omdat ze zoveel verschillende klachten erbij had, die met andere aandoeningen te maken konden hebben, en niets meer hielp wat ik deed, moest er uitgebreidere onderzoeken gedaan worden, een diagnose gesteld worden.
Ik dacht zelf WEL dat het vanaf het middenoor zou komen, maar onderzoek wees uit, dat dat niet het probleem was.
Dus het antwoord op je vraag is nee. Ze is gaan hoesten, en dat is een longontsteking geworden. vandaar de reactie op de bullen, door geiiriteerde keel. Ik heb ook verder geen sympthomen waarbij ik aan middenoor zou denken
De dag na 12 febr haar onderzoek, donderdag de 13e gingen we van start met haar voorgeschreven medicatie. De avond ervoor had ze al laten zien dat ze het in de waltham goed opat, dus ik zag verder geen problemen. Ze eet graag waltham, dus wat voor verschil zou het maken om van 2 keer per dag naar drie keer per dag te gaan? Voor mijn gedachtengang niets, maar voor Nobi haar maag achteraf blijkbaar wel.
De ochtend haar medicatie gegeven, in de middag haar extra sucralfaat,theolair en wat waltham, en in de avond zou de derde keer moeten met alle medicatie. Maar voordat ik die gegeven had, was ze vroeg in de avond weer gaan spugen. Dat had ze niet meer gedaan, en wat was er veranderd? Juist, een derde keer sucralfaat wat ze al niet lekker vind. Daar is ze misselijk op geworden en gaan spugen. Wat eruit was gekomen waren al in een ver stadium van de brokken. Ik heb de sucralfaat ff achterwegen gelaten en de avond medicatie gegeven op schoot, en daarna is ze naar boven gegaan.
De ochtend erna, gisteren, vrijdag, stond ik op, en Macy en Nobi staan dan altijd op mij te wachten om mee naar beneden te gaan. Kijken ze omhoog naar het bed, lopen vooruit, komen terug of ik op wil schieten
Maar nu ging Nobi voor mijn bed liggen... en niet gewoon liggen, ze liet zich naar links vallen, beetje op haar zij. De meeste weten hoe het is, om een fret met buikpijn te zien, met de pootjes onder het achterlijfje getrokken plat op de grond, en als ze zich laten omvallen, is het een stadium ergere buikpijn.
Nadat het een beetje gezakt was, ging ze op de buik liggen met haar achterpootjes opgetrokken onder haar buik, en hoofd plat op de grond
Aangezien ze nog geen medicatie of iets had gehad, kon ik al uitsluiten dat het daar niet mee te maken had. Ik nam haar mee naar beneden, gaf haar toch sucralfaat, maar halveerde het nu. dus geen 1.0 ml maar 0.5 ml.
Daarna een beetje waltham zoals de meiden gewend zijn om te krijgen als ze in de kooi gaan, maar dan dunner dan anders en minder hoeveelheid.. Een uurtje of 3 later heb ik de medicatie gegeven met waltham, en dat is goed gegaan. In de middag heb ik niets gegeven, en gisteravond weer ruim voordat ze naar boven ging.
Vanmorgen stond ze weer vrolijk op, rennen, wachten, trap op trap af, hopelijk is het ergste voorbij en gaan de medicatie nu werken. Mijn idee erachter is, dat zij zo zere maag aan de binnenkant heeft met zweren, dat alles wat aan medicatie erop komt bijt en zeer doet. Maar nu er lichterlijk herstel is, gaat ze het verdragen, we wachten af
En nu over het hoesten, dat lijkt minder te zijn geworden, al doet ze het nog wel. De theolair en metrazol doet blijkbaar zijn werk, en dat is wat bij Wuddle ook goed werkte met zijn chronische bronchitis. Ook hier wacht ik af en probeer vandaag de extra derde keer theolair te geven
Nu nog hopen dat ze snel met haar maag vooruitgang gaat boeken!
